«Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και θα ήθελα να πεθάνω στην Κεντρική
Ασία, ακριβώς πάνω στο Δρόμο του Μεταξιού. Άρχισα να γράφω από οκτώ
χρονώ. Στην αρχή έγραφα κρυφά, προσευχές και βωμολοχίες.
» Ύστερα εκθέσεις ιδεών, ποιήματα. Αποπειράθηκα να γράψω κι ένα μυθιστόρημα: 'Το κορίτσι με τα γκρίζα μαλλιά'. Από τότε δε σταμάτησα να γράφω παντού και τα πάντα. Διηγήματα, θεατρικά μονόπρακτα, σενάρια, αρχαιολογικά άρθρα, βιβλιοκρισίες, διαλέξεις, δοκίμια, ευθυμογραφήματα, συστατικές επιστολές, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, ανακοινώσεις για επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές προκηρύξεις και πολιτικά άρθρα, επιφυλλίδες σε εφημερίδες, στίχους για λαϊκά τραγούδια, χαιρετισμούς για πολιτικές συγκεντρώσεις, ακόμα και για ένα γάμο στο Ασχαμπάτ, όπου με είχανε καλέσει, όταν επισκέφτηκα το Τουρκμενιστάν.
» Έγραψα εισηγητικές εκθέσεις για διδακτορικές διατριβές και εκλογές καθηγητών, κείμενα διαφημίσεων, 'αγορεύσεις' για τη βουλή, κατ' αρχήν και κατ' άρθρον. Έγραψα και δυο επικήδειους, έναν για τον Κίτσο Μακρή και έναν για τον Μανόλη Ανδρόνικο! Και σε έναν τοίχο, όταν ήμουνα πρόσκοπος, έγραψα με μεγάλα κόκκινα γράμματα: 'Σ' αγαπώ'. Κι όσο περνάει ο καιρός γράφω ασταμάτητα, γιατί εκείνο που θέλω να γράψω δεν το έγραψα ακόμα! Κι όταν πια δεν έχω τι άλλο να γράψω θα πάρω το Δρόμο του Μεταξιού».
Γιώργος Χουρμουζιάδης
» Ύστερα εκθέσεις ιδεών, ποιήματα. Αποπειράθηκα να γράψω κι ένα μυθιστόρημα: 'Το κορίτσι με τα γκρίζα μαλλιά'. Από τότε δε σταμάτησα να γράφω παντού και τα πάντα. Διηγήματα, θεατρικά μονόπρακτα, σενάρια, αρχαιολογικά άρθρα, βιβλιοκρισίες, διαλέξεις, δοκίμια, ευθυμογραφήματα, συστατικές επιστολές, εγκυκλοπαιδικά λήμματα, ανακοινώσεις για επιστημονικά συνέδρια, πολιτικές προκηρύξεις και πολιτικά άρθρα, επιφυλλίδες σε εφημερίδες, στίχους για λαϊκά τραγούδια, χαιρετισμούς για πολιτικές συγκεντρώσεις, ακόμα και για ένα γάμο στο Ασχαμπάτ, όπου με είχανε καλέσει, όταν επισκέφτηκα το Τουρκμενιστάν.
» Έγραψα εισηγητικές εκθέσεις για διδακτορικές διατριβές και εκλογές καθηγητών, κείμενα διαφημίσεων, 'αγορεύσεις' για τη βουλή, κατ' αρχήν και κατ' άρθρον. Έγραψα και δυο επικήδειους, έναν για τον Κίτσο Μακρή και έναν για τον Μανόλη Ανδρόνικο! Και σε έναν τοίχο, όταν ήμουνα πρόσκοπος, έγραψα με μεγάλα κόκκινα γράμματα: 'Σ' αγαπώ'. Κι όσο περνάει ο καιρός γράφω ασταμάτητα, γιατί εκείνο που θέλω να γράψω δεν το έγραψα ακόμα! Κι όταν πια δεν έχω τι άλλο να γράψω θα πάρω το Δρόμο του Μεταξιού».
Γιώργος Χουρμουζιάδης
Γιώργος Χουρμουζιάδης: εξαίρετος
αρχαιολόγος, λαμπρός διανοούμενος και κομουνιστής
πολιτικός. Πέθανε στα 82 του
χρόνια, χτυπημένος από την επάρατο νόσο. Η πολιτική του κηδεία θα γίνει αύριο στις 16.00 στα κοιμητήρια
της Θέρμης. Η οικογένεια ζητά αντί στεφάνων να κατατεθούν τα χρήματα στην
Τράπεζα Πειραιώς για την ενίσχυση του Συλλόγου Φίλων Κοινωνικού Ιατρείου
Αλληλλεγγύης.
ΣΥΝΤΟΜΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Γιώργος Χουρμουζιάδης ήταν ομότιμος Καθηγητής του
Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το
1935. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Δίδαξε ως καθηγητής στη Μέση
Εκπαίδευση (1961 - 1964). Το 1965 ορίστηκε Εφορος Αρχαιοτήτων Θεσσαλίας. Το
1973 έγινε Διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Την περίοδο 1976 - 1978 ήταν
υπότροφος της Alexander v. Humbolt στη Χαϊδελβέργη, για μετεκπαίδευση στην
Ευρωπαϊκή Ιστορία. Το 1981 εκλέχθηκε καθηγητής της Προϊστορικής Αρχαιολογίας
στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Το 1983 έγινε κοσμήτορας στη ΦΣ του ΑΠΘ και το
1985 έγινε αντιπρύτανης στο ΑΠΘ.
Ασχολήθηκε με την
έρευνα Νεολιθικής Περιόδου κάνοντας ανασκαφές σε προϊστορικούς οικισμούς της
Θεσσαλίας και της Μακεδονίας. Εξέδωσε
και διηύθυνε τα περιοδικά
«Ανθρωπολογικά» (1978 - 1982) και «Γόρδων» (1991 - 1995), με σκοπό τη διάδοση
και στην Ελλάδα των θεωρητικών «κινημάτων» της Αρχαιολογίας, που αναπτύσσονταν στην Αμερική και στην Ευρώπη.
Ασχολήθηκε επίσης με
τη Μουσειολογία συστηματικά και οργάνωσε ειδικά φροντιστήρια στο ΑΠΘ. Υπήρξε συγγραφέας 5 βιβλίων και αρθρογραφούσε συστηματικά σε διάφορες
εφημερίδες και περιοδικά. Υπήρξε μέλος πολλών Ευρωπαϊκών Αρχαιολογικών
Ινστιτούτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου