Άσμα λίαν παρακλητικόν μίας γαλής
καταγομένης εκ Περσικής τουρτουρικής αυλής
και προσδοκούσης χορηγίας θερμαντικής,
εις ύφος Γονιδίου και Βοσκοπουλικής Σχολής.
Κάθε βράδυ πριν να κοιμηθώ
κάνω το σταυρό μου στο Θεό
ένα σπόνσορα στ΄αφεντικό να στείλει
να περάσω του Παράδεισου την πύλη.
να περάσω του Παράδεισου την πύλη.
Σε παρακαλώ, Θεέ, του λέω,
να με συγχωρείς για ό,τι φταίω,
και μια χάρη ακόμα του ζητάω
ζεστασιά να στείλει π΄ αγαπάω.
Δεν είμαι, Θεέ μου, καλά,
χαμένα μου φαίνεται τα έχω
μου τα’χεις δώσει όλα, αλλά
θέρμανση εγώ θέλω να έχω.
Δεν είμαι, Θεούλη μου, καλά
παγώσανε τα πάντα γύρω,
τελειώσαν του αφεντικού μου τα ψιλά
και δεν μπορώ σε παγωμένη σόμπα
πλάι να γύρω.
Κάθε βράδυ πριν να κοιμηθώ
κάνω το σταυρό μου στο Θεό
ένα σπόνσορα στ΄αφεντικό να στείλει
να περάσω του Παράδεισου την πύλη.
Όπως η χορηγία στ΄άρματα από τον Βαρδή
θα ξαναδώσει στο στρατό τη χαμένη του τιμή,
αν τα έξοδα του πετρελαίου αναλάβει,
ευγνωμοσύνη ο χορηγός μας αιώνια από με θα λάβει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου