H ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

"Υπάρχει λοιπόν θεός, πραγματικά, έξω και ανεξάρτητα από το μυαλό των ανθρώπων; Το ζήτημα έχει απασχολήσει τόσο τη φιλοσοφία, όσο και τη θεολογία, τρόπους και σκέψεις που πολύ συχνά, ως μη έδει, συγχέονται. Η θεολογία υπήρξε πάντα, και παραμένει, εχθρός της φιλοσοφίας, της κριτικής και ελεύθερης σκέψης. Το πολύ πολύ να της επιτρέπεται να γίνει ancilla, δούλη, θεραπαινίδα της θεολογίας, της "επιστήμης των επιστημών". Ο Τερτυλλιανός, ένας από τους πρώτους Πατέρες της χριστιανικής Εκκλησίας (Μητέρες της Εκκλησίας, βέβαια, δεν υπάρχουν), στηλιτεύει με κάθε τρόπο τους φιλοσόφους, την δε διαλεκτική, αυτό το τεράστιο επίτευγμα της ελληνικής σκέψης, μέθοδο την οποία εφεύρε ο ¨οικτρός Αριστοτέλης¨ , θεωρεί μητέρα των αιρέσεων. Για τη φιλοσοφία αρχή σοφίας είναι η απορία, το γιατί. Για τη θεολογία ο φόβος του αφέντη, του Κυρίου ( ¨αρχή σοφίας φόβος Κυρίου¨). Και ποιο είναι το αντίπαλο του Κυρίου; Ο δούλος φυσικά. Γι΄αυτό ο Νίτσε μίλησε για θρησκεία και ηθική δούλων."

Απόσπασμα από βιβλιοκρισία του Χ. Ε. Μαραβέγια για το βιβλίο του Laurence Cosse, "Η απόδειξη", σε μετάφραση της Ρένης Παπαδάκη (Εκδ. "Πόλις", Αθήνα 2010, που δημοσιεύτηκε στο The Athens Review of Books, τχ.  13, 2010.