Συλλογιέται τα παλιά του και γελάει ειρωνικά,
που αγάπες κι όνειρά του είναι πια μηδενικά.
Κάθε πόνος και φασούλι και γεμίζει το σακούλι
και το φορτωνόμαστ’ ούλοι, οι αφέντες και οι δούλοι.
Έτσι είν’ η ζωή, παππούλη, έτσι είν’ η ζωή, παππούλη.
που αγάπες κι όνειρά του είναι πια μηδενικά.
Κάθε πόνος και φασούλι και γεμίζει το σακούλικαι το φορτωνόμαστ’ ούλοι, οι αφέντες και οι δούλοι.
Έτσι είν’ η ζωή, παππούλη, έτσι είν’ η ζωή, παππούλη.
[Από το τραγούδι των Πυθαγόρα/Κατσαρού
"Έτσι είν’ η ζωή, παππούλη" (1973)]
"Έτσι είν’ η ζωή, παππούλη" (1973)]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου