Ρώτησα τις προάλλες τον Βέρνερ Χέρτσογκ γιατί όλοι οι ήρωες στις ταινίες του είναι τόσο ακραίοι.
«Μα, επειδή είμαι ερωτευμένος με τον κόσμο! Το νόημα της ζωής για μένα είναι στην “Ιλιάδα” και την “Οδύσσεια”», μου απάντησε.
Υπάρχουν όρια που δεν πρέπει να καταπατούμε;
«Υπάρχει ένα όριο που δεν πρέπει να υπερβούμε ποτέ, κι αυτό είναι ο ιδιωτικός χώρος και ο σεβασμός στον θάνατο ενός ατόμου».
Πιστεύετε ότι το ένστικτο της επιβίωσης είναι το ισχυρότερο στον άνθρωπο, και αυτό που θα τον διασώσει;
«Η επιβίωση του ανθρώπου πάνω σε αυτόν τον πλανήτη δεν είναι διόλου εξασφαλισμένη. Η φύση θα αυτορρυθμιστεί, όπως την εποχή των δεινοσαύρων. Αυτός ο υψηλής τεχνολογίας πολιτισμός στον οποίο ζούμε- με τον υπερπληθυσμό και τους σκανδαλωδώς καταναλωτικούς τρόπους σκέψης και δράσης των ανθρώπων- δεν μπορεί να αντέξει για πολύ ακόμα».
Τι σημαίνει για σας η λέξη έκσταση;
«Να υπερβείς τα ανθρώπινα όρια μέχρι να φτάσεις στην ενόραση, όπως στη θρησκεία ή όπως έκαναν οι μυστικιστές του Μεσαίωνα που βίωναν την αλήθεια εκστατικά. Η αλήθεια έχει και μια αρνητική σημασία. Σημαίνει παίρνω κάτι και το κρύβω, το αφαιρώ από το ορατό, από το απτό. Αυτό είναι για μένα ο κινηματογράφος, να “κρύβεις” την αλήθεια δείχνοντάς την»!
Από το κείμενο του Παύλου Κάγιου στα Νέα (21/11/2009),
αφιερωμένο στον Βέρνερ Χέρτσογκ, με αφορμή
το διπλό γεγόνός, της έκδοσης του βιβλίου του Γκράτσια
Παγκανέλι"Σημάδια ζωής΄Ο Βέρνερ Χέρτσογκ και
ο κινηματογράφος" και της βράβευσης του σκηνοθέτη
από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
αφιερωμένο στον Βέρνερ Χέρτσογκ, με αφορμή
το διπλό γεγόνός, της έκδοσης του βιβλίου του Γκράτσια
Παγκανέλι"Σημάδια ζωής΄Ο Βέρνερ Χέρτσογκ και
ο κινηματογράφος" και της βράβευσης του σκηνοθέτη
από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου