ΕΠΙΤΟΙΧΙΟ

Το '40 η Ελλάδα ήταν μια χώρα πάμπτωχη και δικτατορική,
της οποίας όμως ο λιποβαρής λαός πολέμησε
με το χαμόγελο στα χείλη ενάντια στο φασισμό.
Στο 2009 η Ελλάδα είναι μία χώρα (ατελώς μεν , αλλά οπωσδήποτε)
δημοκρατική, της οποίας όμως ο υπέρβαρος λαός
δε δίνει δεκάρα για τη δημοκρατία του, γι' αυτό
δεν αντιστέκεται στις γαλάζιες και κόκκινες φασιστικές ομάδες,
που τον δυναστεύουν καθημερινά και ευτελίζουν τη ζωή του.
Λέγεται ότι αυτό συνέβη τα τελευταία πενήντα χρόνια και
συνδέεται με τη μικροαστικοποίηση των πλατιών κοινωνικών
ομάδων, που, σε συνδυασμό με τον καλπάζοντα νεοπλουτισμό,
εξαφάνισαν ό,τι είχε απομείνει από το φιλότιμό τους
μετά το Έπος του '40, την Εθνική Αντίσταση και τον Εμφύλιο.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το πιο εξοργιστικό απ' όλα είναι ότι,
με την αφασική απάθεια που μας διακρίνει,
αφήνουμε κάποια φανατικά τσογλανοτσόγλανα
να γίνονται τιμητές της ζωής μας και να "κάνουν
παιχνίδια" με το χαμένο μας φιλότιμο:
χώνουν με θράσος το δάχτυλο στη μύτη,
ίνα μην είπω άλλο τι...