Πολιτικές δυναστείες
Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΡΔΑΣΗ
Νανουρίζω τον πόνο
με σφιγμένες γροθιές.
Κι όμως έρχεται η ώρα
που θα γιορτάσουν οι μόρτηδες.
με σφιγμένες γροθιές.
Κι όμως έρχεται η ώρα
που θα γιορτάσουν οι μόρτηδες.
Κίμων Ρηγόπουλος, Τα χλωμά παιδιά
Ακόμη περισσότερο κομπορρημονούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για το προβάδισμα του κόμματός τους. Βλέπουν πάλι κυβέρνηση οι άνθρωποι και καλά κάνουν. Προφανώς επιθυμούν να φέρουν τον λαό στην εξουσία για άλλη μια φορά. Επιγραμματικά η άνοδος του κόμματος της μείζονος αντιπολίτευσης οφείλεται στην εντυπωσιακή φθορά της κυβέρνησης.
Η θεαματικά χαμηλή συσπείρωση σήμερα της Νέας Δημοκρατίας δίνει εμφανές προβάδισμα στο ΠΑΣΟΚ, δημιουργώντας αισιοδοξία για κυβερνητική αλλαγή. Από την άλλη, αναμφισβήτητα ο δικομματισμός βρίσκεται στα χαμηλότερα επίπεδα στη μεταπολιτευτική περίοδο.
ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ, ωστόσο, από τους αναλυτές να προβληθεί μια ενδιαφέρουσα παράμετρος όλων ανεξαιρέτως των δημοσκοπήσεων: η έκδηλη αποδοκιμασία από το εκλογικό σώμα αμφοτέρων των μεγάλων κομμάτων και η αρνητική εικόνα και των δύο πολιτικών αρχηγών, Καραμανλή και Παπανδρέου.
Υπάρχει διάχυτη η γνώμη ότι τα δύο κόμματα εξουσίας δεν μπορούν να επιλύσουν τα κοινωνικά προβλήματα, αποδοκιμάζεται η πολιτική αμφοτέρων στα καίρια ζητήματα και το προφίλ των αρχηγών τους δεν είναι ελκυστικό.
ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ μερίδα πολιτών επιτέλους δείχνουν την πλάτη τους στη φάρσα της κυβερνητικής εναλλαγής που προωθείται.
Η αγωνία για την επέλαση της οικονομικής κρίσης, η αναζήτηση διεξόδων από τον λαβύρινθο της διαφθοράς και των διαπλεκόμενων συμφερόντων, η δυσοσμία που αποπνέει ο κόσμος της καθιερωμένης πολιτικής σκηνής, ο αγώνας για την καθημερινή επιβίωση της μεγάλης μάζας των μισθοσυντήρητων, συνιστούν πεδία που δυνάμει δημιουργούν όρους -το λιγότερο- διευρυμένης κοινωνικής δυσαρέσκειας.
Είθε αυτή να εξελιχθεί συνταγματικώ τω τρόπω και σύντομα σε κοινωνική ανατροπή. Σ' αυτήν την υπόθεση πολλά θα κριθούν από τη δράση των κοινωνικών κινημάτων, από τις διεκδικήσεις των νέων ανέργων, από τις πρωτοβουλίες των φοιτητών.
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ και Παπανδρέου, Παπανδρέου και Καραμανλής, πρόκειται για τις διαχρονικές αρχηγικές σταθερές της Δεξιάς και του Κέντρου για πάνω από 60 χρόνια. Πρόκειται για τις δύο δυναστείες που ηγεμονεύουν στο τύποις δημοκρατικό πολιτικό σύστημα. Τα δύο μεγάλα κόμματα βολεύονται ως βασιλικές αυλές, με αναγνωρισμένους αυλάρχες, θεραπαινίδες, γελωτοποιούς, δαχτυλίδια διαδοχής. Σ' αυτή την παρατεταμένη στρέβλωση συνεισφέρουν τα μέγιστα τα Μέσα Ενημέρωσης και οι επιχειρηματίες που ασκούν την κοινωνική εξουσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου