"[...]Είναι χαρακτηριστικό ότι το ζήτημα χωρισμού Κράτους και Εκκλησίας ετέθη ανοικτά στην ιδρυτική διακήρυξη του ΠαΣοΚ της 3ης Σεπτεμβρίου 1974, στα χρόνια όμως διακυβερνήσεως του ΠαΣοΚ όχι μόνο δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά εξαιτίας και πολλών άτυχων συγκυριών δεν κατέστη δυνατό να υλοποιηθούν ούτε ήσσονες και όλως ανώδυνες μεταβολές, όπως λ.χ. η κατάργηση των μεταξικών νόμων για τον προσηλυτισμό και την ίδρυση ναών και ευκτηρίων οίκων.
Και όσο και αν φαίνεται περίεργο, το τελευταίο τούτο, χωρίς καμία αντίδραση από μέρους της Εκκλησίας, μερικώς πραγματοποιήθηκε, έστω κατά τρόπο κολοβό, επί κυβερνήσεως Νέας Δημοκρατίας, όταν με πρόσφατο νόμο καταργήθηκε η «άδεια» του επιχώριου Ορθόδοξου Μητροπολίτη που χρειαζόταν για την ίδρυση ευκτηρίου οίκου μη ορθόδοξης θρησκευτικής κοινότητας...
Θεμελιώδες για τις σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την πολιτεία είναι το άρθρο 3 του Συντάγματος. Η σταθερή αντίσταση της Εκκλησίας, αλλά και η πρόθυμη σε τούτο συμφωνία των δύο μεγάλων κομμάτων, το εξαίρεσε από όλες τις αναθεωρήσεις του Συντάγματος 1975. Και δεν ήταν λίγες![...]"
Ι. Μ. Κονιδάρης,Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών
Βήμα της Κυριακής, 23/11/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου