Μαραντζίδης / Το ΠΑΣΟΚ και η «καψούρα» με την επιστροφή Τσίπρα
Δύσκολη ερώτηση για τον πολιτικό επιστήμονα και καθηγητή, που σε μία πολύ δύσκολη στιγμή διετέλεσε σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα: «θα επιστρέψει;». Στο δεύτερο μέρος της συνέντευξής του στο Tvxs, ο Νίκος Μαραντζίδης αναλύει την «καψούρα» για τον Τσίπρα και τους χαρισματικούς ηγέτες καθώς και τις αδυναμίες της αντιπολίτευσης.
ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ: Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση αδυναμίας είναι ο Νίκος Ανδρουλάκης, που συνδυάζει με αριστουργηματικό τρόπο θα έλεγα, την έλλειψη χαρίσματος και την δυσκολία να συναντηθεί με τον κόσμο των ιδεών.
Μερικές φορές έχω την αίσθηση ότι ίσως οι ηγέτες της κεντροαριστεράς να είχαν ως πρότυπό τους τον Μητσοτάκη. Ήθελαν τόσο να του μοιάσουν, προσπαθούσαν να μιμηθούν ένα πρότυπο επιτυχίας δηλαδή, που τώρα που αυτός καταρρέει, τους παίρνει μαζί του στο βυθό. Και αυτοί δεν έχουν καμιά εναλλακτική ιδέα, σε ποιον άλλον να μοιάσουν.
Ειλικρινά, δεν θέλω να αμφισβητήσω τις προθέσεις τους, ούτε τα κίνητρά τους. Θέλω απλώς να υπογραμμίσω την ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού και ειδικότερα του Μητσοτάκη.
Όλοι ήθελαν να μιμηθούν το «στυλ Μητσοτάκη» να δείχνουν άριστοι, να δείχνουν σοβαροί αλλά και να κάνουν τικ τοκ δείχνοντας χαλαροί και άλλες τέτοιες εξυπνάδες, να είναι μοντέρνοι. Και εντέλει ούτε αυτό δεν μπόρεσαν, δηλαδή να τον μιμηθούν αποτελεσματικά.
Άσε που δηλαδή αν είναι να ψωνίσεις την απομίμηση, θα πάρεις το πρωτότυπο.
ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ : Όμως το ΠΑΣΟΚ περιέχει δύο αντιφάσεις, που εμποδίζουν τις κινήσεις της ηγεσίας του. Η μία είναι ότι το στελεχικό δυναμικό είναι νέο, αλλά το εκλογικό του ακροατήριο είναι μεγάλης ηλικίας. Και το δεύτερο είναι ότι αυτό το εκλογικό ακροατήριο είναι διχασμένο. Δηλαδή εάν ο ηγέτης του ήθελε να κάνει μια να πάει λίγο αριστερά, θα του βγαίνανε από τα δεξιά. Και ανάποδα.
ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ: Αυτό που λες είναι πολύ ενδιαφέρον. Πρόσθεσε επίσης ότι η δύναμή του στα μεγάλα αστικά κέντρα, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι πολύ μικρή. Και ενώ ας πούμε τα ποσοστά του σε διάφορα μέρη της Περιφέρειας (πχ στην Κρήτη) έφταναν στις τελευταίες εκλογές το 20% και παραπάνω, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ήταν μονοψήφια και το κόμμα ήταν τέταρτο, πέμπτο.
Ισχυρή αντίφαση επίσης εμφανίζει στο επίπεδο των ιδεολογικών προσανατολισμών. Δηλαδή διαθέτει έναν αριθμό στελεχών με αριστερό σοσιαλδημοκρατικό προσανατολισμό, αλλά διαθέτει επίσης ένα σημαντικό κομμάτι ψηφοφόρων (περίπου το ένα τρίτο σίγουρα) φανερά συντηρητικό, κεντροδεξιό, αντι-αριστερό, που θα προτιμούσε να κυβερνά με την δεξιά.
Ο Κιρ Στάρμερ και ο Ανδρουλάκης
Ε, αυτό είναι κόμπος που δεν λύνεται ή λύνεται μόνο με χαρισματικές ηγεσίες. ‘Η αν η συγκυρία οδηγήσει τους ψηφοφόρους να πουν «προκειμένου να πέσει η κυβέρνηση, ας έρθει ακόμη κι αυτός ο βαρετός τύπος», πώς πχ είναι η περίπτωση του Κιρ Στάρμερ στη Μεγάλη Βρετανία.
Νομίζω ότι ο Ανδρουλάκης, είτε συνειδητά είτε όχι, ακολούθησε μια στρατηγική Στάρμερ. Ο Στάρμερ δεν είναι χαρισματικός, είναι κεντρώος, μετριοπαθής, δεν έλκει, κανείς δεν είναι ερωτευμένος μαζί του.
Χάραξε μία γραμμή μετριοπάθειας με στόχο να προσελκύσει στο Εργατικό Κόμμα τους ψήφους των συντηρητικών. Τελικά, παρά το ότι δεν προσέλκυσε νέους ψηφοφόρους, κέρδισε.
Ποια είναι η ουσιώδης διαφορά σε σχέση με τον Ανδρουλάκη; Εκεί επειδή το εκλογικό σύστημα είναι μονοεδρικό, δηλαδή πλειοψηφικό, ενός γύρου, οι απώλειες των Τόρις προς τα δεξιά, στο κόμμα του Φάρατζ, ευνόησαν τους Εργατικούς που κέρδισαν πολλές εκλογικές περιφέρειες από αυτές τις μετακινήσεις προς τα δεξιά.
Εδώ όμως δεν συμβαίνει αυτό, το σύστημα δεν λειτουργεί έτσι. Επίσης, στη Βρετανία λειτουργεί ακόμη, ευνοημένος από το εκλογικό σύστημα, ένας δικομματισμός. Οι εργατικοί δεν ξεκίνησαν από 12%.
Για να το καταλάβουμε σε αριθμούς, οι Εργατικοί του Κόρμπιν είχαν πάρει το 2019, 32% και 10 εκατομμύρια ψήφους. Τώρα πήραν 33,5% και 9,5 εκατομμύρια ψήφους. Τώρα όμως είχαν πολύ περισσότερες έδρες γιατί ευνοήθηκαν από τη συμπεριφορά των οπαδών των Τόρις.
Η παρέμβαση Διαμαντοπούλου
Τέλος, στο ΠΑΣΟΚ έχουν υποτιμήσει το μέγεθος της απόρριψης τους από την ελληνική κοινωνία. Νομίζουν, πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μια παρένθεση και μετά όλα θα γυρίσουν πίσω στα παλιά.
Όμως δεν είναι έτσι. Το ακροατήριο που μετακινήθηκε αριστερά και χειραφετήθηκε από το ΠΑΣΟΚ από το 2012 και δεν το ψηφίζει έκτοτε δυσκολεύεται να το δει ως εναλλακτική πρόταση.
Και εδώ, η επιστροφή της Διαμαντοπούλου στο ΠΑΣΟΚ και κυρίως η προώθηση της στην πρώτη γραμμή λειτούργησε ως “red flag” για αυτόν το κόσμο, που νομίζω σκέφτηκε: «ώπα τι γίνεται εδώ, το νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ που απορρίψαμε επιστρέφει;».
Για να φύγει ο Μητσοτάκης, ένας κόσμος θα ήταν διατεθειμένος να βάλει πολύ νερό στο κρασί του, να κλείσει τη μύτη του και να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ.
Όμως, βλέποντας την Άννα Διαμαντοπούλου είναι σαν να λες, συγνώμη να πω έτσι «μήπως είμαστε μαλάκες; πάλι μια εκδοχή της ΝΔ θα ψηφίσουμε;»
Βεβαίως, το ότι πήγε πολύ καλά η Άννα Διαμαντοπούλου στις εκλογές προέδρου του ΠΑΣΟΚ δείχνει ότι ένα σημαντικό κομμάτι συμφωνεί μαζί της, αυτό που λέγαμε πριν για την εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ, μεγάλης ηλικίας, συντηρητικοί άνθρωποι.
Υπάρχει ένα ερώτημα, αν θα ήταν καλύτερα τα πράματα στην περίπτωση εκλογής του Γερουλάνου ή του Δούκα; Αυτή τη σειρά δεν τη βάζω τυχαία. Ίσως. Δεν το αποκλείω.
Εκλογές προέδρου και κοινωνία
Αυτό που έχει πλάκα όταν το σκέφτεσαι είναι πως οι δύο ανοιχτές εσωκομματικές εκλογές σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έδωσαν τραγικά αποτελέσματα. Δηλαδή προέκυψαν επιλογές οι οποίες, για τελείως διαφορετικούς λόγους, ήταν μη αποδεκτές από την κοινωνία.
Για τον Κασσελάκη, έχουμε γράψει και υποστηρίξει και εσύ και εγώ, δεν χρειάζεται να επαναλαμβανόμαστε.
Για τον Ανδρουλάκη γιατί όλη η κοινωνία έβλεπε ότι δεν μπορούσε, ήταν λίγος, περιορισμένος ή εν πάση περιπτώσει είχε κλείσει ο κύκλος του. Αυτό ενώ όλη η κοινωνία το έβλεπε, οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, πήγαν να του ανανεώσουν το χρίσμα.
Εντέλει οι πλειοψηφίες στις δύο εκλογές προέδρου σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, ήταν άνθρωποι που δεν είχαν καμία επαφή με την κοινωνία και τη στοιχειώδη πολιτική κοινή λογική.
- Διαβάστε: Νίκος Μαραντζίδης στο tvxs / Οι ευθύνες για την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Κασσελάκης και ο Τσίπρας
Οι μεν βγάλανε έναν τύπο άσχετο από την Αμερική γιατί είπε ότι θα κερδίσει τον Μητσοτάκη και πραγματικά έμενες με ανοιχτό το στόμα. Και οι άλλοι εξέλεξαν κάποιον ο οποίος σε πραγματικά εκλογικά αποτελέσματα είχε πάει μέτρια. Είχε χάσει ακόμη και από το ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου