Βιβλίο, το καλύτερο αφροδισιακό
Αλεξάνδρα Χαΐνη
Στο 4ο επεισόδιο της 7ης σεζόν της αδιαμφισβήτητα καταπληκτικής σειράς Mad Men (προβάλλεται από το Netflix) που παρακολουθεί τις πρώτες απόπειρες των διαφημιστικών εταιρειών να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, ο πρωταγωνιστής Donald -Don- Draper (Jon Hamm) διαβάζει το «Portnoy’s Complaint» του Philip Roth. Το μυθιστόρημα (αντιγράφω από την ελληνική έκδοση του βιβλίου «Το σύνδρομο Πόρτνοϊ» σε μετάφραση Αχιλλέα Κυριακίδη, εκδόσεις Πόλις, 2013), «αναδεικνύει ποικιλοτρόπως τη σχέση των σαρκικών απολαύσεων με τη διαμόρφωση της ταυτότητας». Κυκλοφόρησε στην Αμερική το 1969, και μάλλον ο Draper διαβάζει την πρώτη του έκδοση, καθότι η σειρά διαδραματίζεται αυτήν ακριβώς την περίοδο.
Σε άλλα επεισόδια θα τον δούμε να διαβάζει την «Κόλαση» του Δάντη, το «The Fixer» του Bernard Malamud (στα ελληνικά κυκλοφόρησε ως «Ο Μάστορας» από τον Καστανιώτη σε μετάφραση Κατερίνας Σχινά), το «Exodus» του Leon Uris (το έργο «Έξοδος» είναι δίτομο και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γρηγόρη), καθώς και διάφορα non-fiction βιβλία για τη διαφήμιση ή την αυτοβελτίωση, η επιλογή των οποίων έχει προφανώς άμεση σχέση όχι μόνο με την πλοκή ή την ψυχική κατάσταση του ήρωα, αλλά και με το γενικότερο κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι στην Αμερική του ’60-70.
Ο Don Draper είναι ο ωραίος, είναι ο σέξι, της παρέας. Το γεγονός δε ότι εκτός από γυναίκες, τσιγάρα, ουίσκι και διαφημιστικές μακέτες «καταναλώνει» και βιβλία, τον καθιστά ακόμη πιο γοητευτικό. Και παρότι θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει άνετα κ@λόπαιδο, χειριστικό, κακοποιητικό, ακόμη και μισογύνη, εγώ τουλάχιστον κάθε φορά που τον έβλεπα με ένα βιβλίο ανά χείρας ήμουν έτοιμη να του τα συγχωρήσω όλα (οκ τα περισσότερα).
Το μυθιστόρημα-θεραπεία
Πριν προχωρήσουμε, ας συμφωνήσουμε για μια ακόμη φορά στο αυτονόητο: Ναι, το διάβασμα κάνει καλό στην υγεία, οξύνει τον νου και συμβάλει στην ευτυχία μας. Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ παρακολούθησαν 4.164 ενήλικες και ανακάλυψαν σημαντικές διαφορές ανάμεσα σε εκείνους που διάβαζαν τακτικά και σε εκείνους που δεν διάβαζαν. Οι αναγνώστες/τριες είχαν λιγότερο άγχος και κατάθλιψη, μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και πιο ενισχυμένη ικανότητα να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις. Σε σχέση με τους μη αναγνώστες/τριες κρίθηκε ότι είχαν στενότερη σχέση με τους φίλους τους και την κοινότητα εν γένει και ήταν πιο ευαισθητοποιημένοι σε κοινωνικά και πολιτισμικά θέματα.
Προς επίρρωση των παραπάνω, σε κάποιες χώρες υπάρχουν οι λεγόμενοι βιβλιοθεραπευτές, κάτι σαν τον γοητευτικό Βίντσε Κόρσο, τον ήρωα του Ιταλού συγγραφέα Fabio Stassi, ο οποίος για να βγάλει τα προς το ζην εξασκεί συνεδρίες ψυχοθεραπείας με «φάρμακο» ένα βιβλίο.
Η Νοτιοαφρικανή και Αυστραλή συγγραφέας και κοινωνική ανθρωπολόγος Ceridwen Dovey μοιράστηκε στο περιοδικό The New Yorker την εμπειρία της από μια τέτοια συνεδρία με την Ella Berthoud, βιβλιοθεραπεύτρια και συγγραφέα μεταξύ άλλων του «The Novel Cure – An A to Z of Literary Remedies». Παρόλο που αρχικά ήταν επιφυλακτική, καθώς προτιμούσε να κρατήσει τις δικές τις συνήθειες και προτιμήσεις, όσο προχωρούσαν οι συναντήσεις και αποδεχόταν τα βιβλία που της «χορηγούνταν» -μεταξύ αυτών το «Henderson the Rain King» του Saul Bellow και το «Σιντάρτα» του Hermann Hesse- κατάφερε όχι μόνο να νιώσει καλύτερα ψυχικά, αλλά και να ξεπεράσει έναν έντονο σωματικό πόνο που την ταλαιπωρούσε για μεγάλο διάστημα.
Η ψυχολογία της έλξης
Ο Dr Alex Jones, διδάσκων στο Βρετανικό Πανεπιστήμιο Swansea, είναι ειδήμων στην «ψυχολογία της έλξης». Έχει υιοθετήσει δε την εξελικτική θεωρία «mating mind hypothesis», σύμφωνα με την οποία η ανθρώπινη ευφυία εξελίχθηκε λόγω της δυνατότητας επιλογής συντρόφου. Με τα δικά του λόγια «τα θηλυκά ανακάλυψαν ότι η ευφυία ήταν ένα θελκτικό χαρακτηριστικό στους συντρόφους τους, οπότε στη διάρκεια των αιώνων, η επιλογή ευφυών συντρόφων μας έκανε πιο ευφυείς ως είδος καθώς τα παιδιά μας κληρονόμησαν αυτή την τάση» και πάει λέγοντας.
Δεν ξέρω τι λέει ο Dr Jones, πάντως οι στρέιτ γυναίκες της Βρετανίας την έχουν πατήσει αν αναζητούν έξυπνο και κυρίως διαβαστερό αγόρι μια και πρόσφατα επίσημα στοιχεία, δείχνουν ότι ενώ το 66% των γυναικών διάβασαν ή άκουσαν έστω ένα βιβλίο τον προηγούμενο χρόνο, το ποσοστό στους άντρες δεν ξεπερνά το 53%, με ένα 40% επί του συνολικού πληθυσμού να μην έχει διαβάσει/ακούσει ούτε μισό βιβλίο. Επιπλέον, από το ποσοστό που διαβάζει οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να διαβάσουν λογοτεχνία (63%) από ό,τι οι άντρες (46%).
«Οι στρέιτ άντρες διαβάζουν όλο και λιγότερη λογοτεχνία» συνηγορούσε το περιοδικό Dazed τον Ιούλιο του 2024 και η ιστοσελίδα του γέμισε με σχόλια ανδρών που είτε διαμαρτύρονταν εντόνως είτε επέρριπταν ευθύνες στην αγορά ότι τάχα δεν ενδιαφέρεται να τους παρέχει τα βιβλία που θα τους άρεσε να διαβάζουν. Ας μην ξεχάσουμε και την ανάρτηση του -δεν ξέρω καν πώς να τον χαρακτηρίσω- Andrew Tate στο Χ (με 10,8 εκατ. ακολούθους) ότι «το διάβασμα είναι για τους αποτυχημένους που φοβούνται να μάθουν από τη ζωή» και ότι «Τα βιβλία είναι χαμένος χρόνος. Η εκπαίδευση είναι για τους δειλούς» και άλλα παρόμοια.
«Hot dudes reading»
Παρόλα
αυτά, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βρίθουν από φωτογραφίες ωραίων και
μοιραίων διάσημων και μη, που διαβάζουν σε άβολη ή βολική στάση, στη
στάση του μετρό, όρθιοι, κουρνιασμένοι, στο βουνό, στη θάλασσα, στο
πάτωμα, ανάποδα, με τα πόδια πάνω και τα χέρια κάτω, όλα τα έχουμε δει
(και ίσως να τα έχουμε κάνει). Ρίξτε μια ματιά στο @hotdudesreading στο
Instagram (έχει πάνω από 1 εκατομμύριο ακολούθους – μαζί με μένα), ή στο
πιο σοφιστικέ @women.reading στο ίδιο μέσο και θα καταλάβετε τι εννοώ.
Μάλιστα, πρόσφατη έρευνα της εφαρμογής για ραντεβού Tinder, αποκαλύπτει ότι το εισαχθέν μόλις το 2024 κριτήριο «book boyfriend» στα βιογραφικά των υποψηφίων, σημείωσε αλματώδη αύξηση στις επιλογές σε ποσοστό από 58% το 2024, σε 77% τον Ιανουάριο του 2025. Αντίστοιχα, τα στοιχεία δείχνουν ότι η αναφορά «διαβάζω» στα προφίλ των χρηστών αυξήθηκε κατά 16%.
Αντίστοιχα, έρευνα που διενέργησε το 2023 η αμερικάνικη εταιρεία Change Research με τίτλο «Young Women Are More Liberal Than Young Men» έδειξε ότι το διάβασμα είναι το πρώτο green flag στην επιλογή συντρόφου. Στις στρέιτ γυναίκες 18-34 το ποσοστό φτάνει το 95% και στους ίδιας ηλικίας επίσης στρέιτ άντρες, το 91%.[.....................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου