Τι ακριβώς εορτάζουν;
«Η Κύπρος στενάζει, η Δημοκρατία γιορτάζει»: πολιτικό σύνθημα που εμφανίστηκε στους τοίχους ανά την επικράτεια, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970. Στόχος του συνθήματος, η υπενθύμιση ότι η αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα μας το 1974, η «Μεταπολίτευση», έχει καταγωγική σχέση με μία από τις πλέον τραγικές εξελίξεις της Ιστορίας του Ελληνισμού, που ταυτόχρονα αποτελεί και χρόνια παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου: την κατοχή μεγάλου τμήματος της Κύπρου από τον τουρκικό στρατό και τις συνέπειες που το γεγονός αυτοπαράγει.
Αν λοιπόν η Δημοκρατία μας γιορτάζει, ενώ η Κύπρος στενάζει, τότε τι να πούμε κατ’ αναλογίαν για το τι συμβαίνει όταν η Νέα Δημοκρατία εορτάζει; Τι ακριβώς εορτάζουν στη Ν.Δ.; Το «η Κύπρος κείται μακράν» που εκστόμισε ο ιδρυτής της Ν.Δ., δίνοντας το πράσινο φως και το σύνθημα για την τουρκική προέλαση «Αττίλας ΙΙ» στην Κύπρο; Το ότι κυβερνούν, είτε ως αυτοδύναμη κυβέρνηση είτε μετέχοντας από θέση ισχύος σε κυβερνητικούς σχηματισμούς, τα 25 από τα 50 χρόνια της Μεταπολίτευσης, άρα, η πολιτική τους παράταξη χρεώνεται ένα τεράστιο τμήμα των ευθυνών για το κατάντημα της χώρας; Την αποχουντοποίηση, που δεν έγινε με ευθύνη της Ν.Δ., η οποία κυβερνούσε αυτοδύναμη και πανίσχυρη το κρίσιμο διάστημα 1974-1981; Το ότι όχι μόνο δεν έγινε αποχουντοποίηση, αλλά από το 2011 έως σήμερα, έχουν συμπεριληφθεί στις κυβερνήσεις της Ν.Δ., ως υπουργοί σε καίριους θώκους, νοσταλγοί και υμνητές της χούντας, υπουργοί οι οποίοι εντελώς απροκάλυπτα πλέον καθορίζουν την πολιτική «ατζέντα» και τις εξελίξεις της εγχώριας πολιτικής σκηνής και δεν διστάζουν να δείξουν την απαρέσκεια και την απέχθειά τους προς οτιδήποτε αντιστέκεται στον εκφασισμό της κοινωνίας, κατεύθυνση προς την οποία νομοτελειακά την οδηγούν;
Αλλά πέραν αυτών, άραγε, για τι άλλο εορτάζουν; Μήπως για τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών και τον σεβασμό προς τον δημόσιο πλούτο; Για την εμμονική ιδιωτικοποίηση των πάντων, πάντα σε βάρος του λαού και πάντα υπέρ των μεγαλοσυμφερόντων, τα οποία δεν φείδονται πόρων και κόπου προκειμένου να τους διατηρήσουν στην εξουσία για αμοιβαίο όφελος; Είναι σαφές ότι οι ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι υπέρ του λαού, όπως ισχυρίζεται η κυβερνητική προπαγάνδα διά στόματος πρωθυπουργού. Οι ιδιωτικοποιήσεις του ΟΣΕ και της ΔΕΗ οδήγησαν στο έγκλημα στα Τέμπη και στην ανεξέλεγκτη κερδοσκοπία στον χώρο της ενέργειας, αντίστοιχα. Στη δε επιμονή τους για αντισυνταγματική ιδιωτικοποίηση της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, αρθρώνεται ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός τους, με το ότι αδυνατούν να αποδεχθούν τον καθοριστικό αγώνα των φοιτητών κατά της χούντας. Εκεί είν’ ο στόχος: το δημόσιο και ελεύθερο Πανεπιστήμιο τους φοβίζει, ως εστία ανατροπής (τους).
*(Ph.D)2, καθηγητής Ιατρικής Φυσικής - Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου