Η ΡΩΣΙΚΗ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ/ Russian avant-garde- Goncharova Natalia (1881-1962) Cubo-Futurism Rayonism Russians

Ρωσική πρωτοπορία

Η Natalya Goncharova( γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου 1881, Ναγκάγεβο, Ρωσία — πέθανε στις 17 Οκτωβρίου 1962, Παρίσι, Γαλλία), ήταν καινοτόμος Ρωσίδα ζωγράφος, γλύπτρια  σκηνογράφος  και συνιδρύτρια  μαζί με το σύζυγό της Mikhail Larionov, του κα;λλιτεχνικού κινήματος του

Ραγιονισμού

(Rayonism , περίπου 1910) και σχεδιάστρια για τα περίφημα Ρωσικά Μπαλέτα.

 

Στην αγορά τέχνης του 21ου αιώνα, οι πίνακες της Goncharova  έπιασαν μερικές από τις υψηλότερες τιμές για έργα γυναικών καλλιτεχνών. 

 Κόρη αριστοκρατικής οικογένειας, η Γκοντσάροβα σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στη Σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής της Μόσχας. 

Μετά από μια πρώιμη ενασχόληση με τη γλυπτική, γνώρισε τον Larionov

Mikhail Larionov

και έστρεψε το ενδιαφέρον της στη ζωγραφική. Το 1910 ήταν ιδρυτικό μέλος της ομάδας πρωτοποριακών καλλιτεχνών

Jack of Diamonds

στη Μόσχα. Αυτή και ο Larionov σύντομα αποσπάστηκαν από αυτή την ομάδα και σχημάτισαν τη βραχύβια Ομάδα 

Donkey's Tail

με στόχο να καλλιεργήσουν έναν ρωσικό μοντερνισμό εμπνευσμένο από τις ρωσικές παραδόσεις τέχνης και όχι από τις ευρύτερες δυτικές παραδόσεις και την κυρίαρχη αισθητική της Σχολής του Παρισιού. Οι πίνακες της Goncharova είναι εμπνευσμένοι σε μεγάλο βαθμό από τη ρωσική λαϊκή τέχνη, τις δημοφιλείς ξυλομπογιές (lubki) και τις μεσαιωνικές εικόνες. Πειραματίστηκε επίσης με τον κυβισμό και τον φουτουρισμό εκείνη την περίοδο. Ήταν ως σύνθεση αυτών των κινημάτων που οι Goncharova και Larionov συνέλαβαν τον Rayonism το 1912, μια προσέγγιση που προσπάθησε να απεικονίσει σε δύο διαστάσεις τις χωρικές ιδιότητες του ανακλώμενου φωτός. Εκείνη τη χρονιά η Goncharova συμμετείχε επίσης στη μετα-ιμπρεσιονιστική έκθεση του Roger Fry στο Λονδίνο και στη δεύτερη έκθεση του Der Blaue Reiter («The Blue Rider») στο Μόναχο. Το 1913 μια μεγάλη αναδρομική έκθεση Goncharova στη Μόσχα παρουσίασε περισσότερους από 700 πίνακές της.  

 Η Goncharova κέρδισε μεγάλη φήμη στη Μόσχα για τα σκηνικά και τα κοστούμια της για το θέατρο Kamerny. Έγινε επίσης σχεδιάστρια για τα Ballets Russes του Serge Diaghilev στο Παρίσι. Τα ζωηρά βυζαντινής έμπνευσης σχέδιά της για το μπαλέτο Coq d'or (1914) ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτα. Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Γκοντσάροβα και ο Λαριόνοφ μετακόμισαν μόνιμα στο Παρίσι. Έγιναν Γάλλοι πολίτες το 1938 και, μετά από περισσότερες από πέντε δεκαετίες μαζί, παντρεύτηκαν το 1955. Άθλια, πέθανε από καρκίνο επτά χρόνια αργότερα. Το 2008 ο πίνακας Les Fleurs της Goncharova (περίπου 1912) πουλήθηκε για 10,8 εκατομμύρια δολάρια και το 2010 η Espagnole (περίπου 1916) πουλήθηκε σε δημοπρασία για 10,2 εκατομμύρια δολάρια, σημειώνοντας νέα ρεκόρ μεταξύ γυναικών καλλιτεχνών. Λόγω της δημοτικότητάς της, πιστεύεται, ένας μεγάλος αριθμός πλαστών Goncharova εμφανίστηκε στην αγορά τέχνης. Τα βιβλία για την Goncharova που εκδόθηκαν τον 21ο αιώνα έχουν επικριθεί επειδή συμπεριέλαβαν αναπαραγωγές ψεύτικων πινάκων δίπλα σε αυθεντικούς. Είναι μία από μια ομάδα Ρώσων καλλιτεχνών της avant-garde των οποίων τα έργα παρακολουθούνται από το Russian Avant-Garde Research Project που εδρεύει στο Λονδίνο, στόχος του οποίου είναι να καλύψει τα κενά στην προέλευση των έργων σημαντικών Ρώσων καλλιτεχνών και να εξαλείψει τόσες πλαστογραφίες από την κυκλοφορία όσο το δυνατό.