Ουκρανική Επίθεση στο Κουρσκ: Διπλωματικός Ελιγμός ή Επιχείρηση Αυτοκτονίας;
Δημήτρης ΠαντελάτοςΟ Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelensky ισχυρίστηκε στις 19 Αυγούστου ότι το Κίεβο ελέγχει 1.250 τετραγωνικά χιλιόμετρα στη περιοχή Κουρσκ της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Οι ουκρανικές δυνάμεις έπληξαν επίσης τρεις γέφυρες στον ποταμό Seym που ήταν κρίσιμες για τον εφοδιασμό των Ρώσων στρατιωτικών δυνάμεων που σταθμεύουν κατά μήκος των συνόρων. Επιπρόσθετα ο Zelenskyy είπε ότι οι ουκρανικές δυνάμεις ελέγχουν 92 οικισμούς στην περιφέρεια αυτή.
Ενώ η Ρωσία έχει αντιμετωπίσει προηγούμενες εισβολές κατά τη διάρκεια της συνεχιζόμενης σύγκρουσης, η κλίμακα, η ταχύτητα και η διάρκεια της επιχείρησης Κουρσκ δεν είχε προηγούμενο. Δυτικοί στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι έως και 10.000 Ουκρανοί στρατιώτες συμμετέχουν σε αυτή την επιχείρηση.
Η Ουκρανική επιθετική (τρομοκρατική για τους Ρώσους) επιχείρηση στην περιοχή Κουρσκ, ξεκίνησε στις 6 Αυγούστου και προκάλεσε έκπληξη στο Κρεμλίνο και σοκ για τη Ρωσική κοινή γνώμη. Σε αυτό ενδεχόμενα βοήθησε το γεγονός ότι η Ρώσικη Υπηρεσία στρατιωτικών πληροφοριών συνέχισε να υποφέρει από χρόνια έλλειψη επαγρύπνησης και φαντασίας. Η στρατιωτική και πολιτική ηγεσία, καθώς και η κρατική προπαγάνδα, προσπάθησαν να αποκρύψουν τον αντίκτυπό της και να υποβαθμίσουν την κλίμακα της.
Ο σταθμός μέτρησης φυσικού αερίου στη Sudzha
Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις κατέλαβαν τον σταθμό μέτρησης αερίου Sudzha στη μοναδική σε χρήση γραμμή του αγωγού που μεταφέρει ρωσικό αέριο μέσω της Ουκρανίας στην ΕΕ.
Ο αγωγός αερίου Yelets-Kursk-Dykanka εισέρχεται στην Ουκρανία μέσω του σταθμού μέτρησης αερίου της Sudzha. Δεν υπήρξε διακοπή του εφοδιασμού, αλλά αυτό προκάλεσε μια ελαφρά αύξηση στις τιμές του φυσικού αερίου στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια. Οι ρωσικές αρχές δήλωσαν απογοητευμένες από την παθητική ή και καλοπροαίρετα ουδέτερη αντίδραση της Δύσης στην ουκρανική επίθεση.
Η απογοήτευση αυτή δείχνει και την εσφαλμένη αντίληψη της Ρωσίας ότι η περιοχή αυτή, λόγω του αγωγού, θα ήταν ασφαλής από Ουκρανικές επιθέσεις. Πλέον οι Ουκρανοί χρησιμοποιούν τις υποδομές ρωσικού αερίου στο Κουρσκ ως ασφαλές καταφύγιο. Είναι εμφανές ότι, τόσο η Ουκρανία, όσο και η Ρωσία επιθυμούν, προς το παρόν, τη διατήρηση της ροής καθώς αποκομίζουν σημαντικά οικονομικά οφέλη.
Από τον Σεπτέμβριο του 2023, η Gazprom προμηθεύει αέριο για την Ευρώπη μέσω της Ουκρανίας σε όγκο 41,5 εκατομμυρίων κυβικών μέτρων την ημέρα, μέσω αυτού του σταθμού μέτρησης αερίου. Από τη μετακόμιση του ρωσικού αερίου η Ουκρανία λαμβάνει περί το 1 δισ. δολάρια κάθε χρόνο, ενώ η Ρωσία γύρω στα 6 δισ. ευρώ από την πώλησή του στην Ευρώπη. Επιπλέον τους τελευταίους μήνες, η Ουκρανία συνέχισε να δρομολογεί ρωσικό φυσικό αέριο στη Σλοβακία, την Ουγγαρία και την Αυστρία και εισπράττει τέλη διέλευσης.
Η γεωπολιτική αποτύπωση της περιοχής του Κουρσκ.
Μέχρι την Ουκρανική (τρομοκρατική ή στρατιωτική) επίθεση στο Kursk οι κύριοι στόχοι των Ουκρανών ήταν ο στρατός, η βιομηχανία όπλων και η βιομηχανία πετρελαίου. Πολλές από τις επιθέσεις ήταν επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, βομβαρδισμοί και δολιοφθορές σιδηροδρομικών μεταφορών. Οι ουκρανικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν αποδεχθεί ότι πραγματοποίησαν ορισμένες από αυτές τις επιθέσεις. Υπήρξαν επίσης διασυνοριακοί βομβαρδισμοί, πυραυλικές επιδρομές και μυστικές επιδρομές από την Ουκρανία, κυρίως στις περιφέρειες Belgorod, Bryansk και στο Kursk στο πρόσφατο παρελθόν.
Η εισβολή των Ουκρανικών δυνάμεων στο Kursk, εκτός από οικονομική και πολιτική σημασία μπορεί να θεωρηθεί ότι κατέχει και ρόλο ψυχολογικών επιχειρήσεων κατά των Ρώσων κατοίκων μιας ιστορικής περιοχής όπου, το καλοκαίρι του 1943, έλαβε χώρα η μία από τις δύο σημαντικότερες μάχες στο Ανατολικό Μέτωπο και η μεγαλύτερη μάχη τεθωρακισμένων αρμάτων στην ιστορία, μεταξύ των δυνάμεων της Ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης, που είχε σαν αποτέλεσμα τη νίκη των Σοβιετικών. Ήταν μια από τις πιο δαπανηρές σε ανθρώπινες ζωές και μέσα και σκληρότερες μάχες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
81 χρόνια μετά, οι κάτοικοι της παραμεθορίου αυτής περιοχής που επλήγησαν από τις ουκρανικές επιχειρήσεις, αντιμετωπίζουν την αναποτελεσματικότητα της αντίδρασης των αρχών και τις δυσκολίες της καθημερινής ζωής τους, αλλά και τον φόβο ότι αυτοί θα αποτελέσουν ανθρώπινη ασπίδα στις κατοχικές Ουκρανικές δυνάμεις, που έχουν σχετικό ιστορικό και στην περιοχή της Μαριούπολης, αλλά και σε περιοχές εντός της Ουκρανικής επικράτειας, όπως έχει αναφερθεί σε σχετική καταγγελία της Διεθνούς Αμνηστίας, όπου κατηγορούνται οι Ουκρανικές στρατιωτικές δυνάμεις ότι καλύπτονται κοντά σε σχολεία και νοσοκομεία. Παρά τις αναφερόμενες προσπάθειες εκκένωσης της περιοχής που μετακίνησαν 120.000 και πλεόν Ρώσους κατοίκους στην ενδοχώρα, ικανός αριθμός έχει παραμείνει στην περιοχή και προφανώς θα τους απαγορευτεί πλέον η μετακίνησή τους από τους Ουκρανούς.
Ο κανόνας είναι ότι κατά τη σχεδίαση μιας επιχείρησης κατάληψης εχθρικού εδάφους οι επιτιθέμενες δυνάμεις πρέπει να είναι τριπλάσιες των αμυνόμενων. Η προαναφερόμενη καταστροφή των γεφυρών δίνει τη δυνατότητα της διατήρησης με σχετική ασφάλεια των, περιορισμένων σε αριθμό, ουκρανικών δυνάμεων στην περιοχή για ορισμένο χρόνο. Η καταστροφή των γεφυρών βοηθά και στην περαιτέρω αύξηση του χρόνου παραμονής τους στην περίπτωση χρησιμοποίησης των κατοίκων και των 300, κατά δήλωση των Ουκρανικών δυνάμεων αιχμαλώτων πολέμου, ως ομήρους.
Επιπλέον οι Ουκρανοί φέρονται να χρησιμοποιούν τις υποδομές φυσικού αερίου ως ασφαλές καταφύγιο για τους στρατιώτες και τον εξοπλισμό τους, αφού γνωρίζουν πως οι Ρώσοι δε θα τις πλήξουν. Προφανώς για την Ουκρανία η ύπαρξη των υποδομών φυσικού αερίου στην περιοχή είναι το “bonus” της επιχείρησης, καθότι σε αντίθεση με την αδιάφορη (στην καλύτερη περίπτωση ) καταστροφή του αγωγού North Stream 1, το επιχειρησιακό κίνητρό της δεν ήταν η κατάληψη του σημείου μεταφοράς της Sudzha, προκειμένου να διακόψει τις ροές φυσικού αερίου. Η απαγόρευση ροής Ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη, θα μπορούσε να είχε γίνει, εντός της επικράτειάς της από την αρχή της εισβολής της Ρωσίας στο έδαφός της.
Οι Ουκρανικές Επιδιώξεις
Ο κατά δήλωσή του θαυμαστής του Τσώρτσιλ, Πρόεδρος Zelenskyy στην περίπτωση του Kursk εφάρμοσε την Γερμανική τακτική του «κεραυνοβόλου πολέμου – blitzkrieg» του Β’ Παγκοσμίου πολέμου, εξυπηρετούμενος από τη γεωγραφία της περιοχής όπου, όπως προαναφέρθηκε, πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη αρματομαχία όλων των εποχών εκμεταλλευόμενος και την κάλυψη που του δίνουν οι κοινών συμφερόντων υποδομές του φυσικού αερίου.
Κατά τον Zelenskyy η εισβολή της Ουκρανίας στο Kursk έχει σαν στόχο την «αποκατάσταση της δικαιοσύνης, τη «διασφάλιση ενός αντίστοιχου είδους πίεσης στον επιτιθέμενο» και «τον εξαναγκασμό της Ρωσίας στο να κάνει ειρήνη» (Σ.Σ. εξαναγκασμός συμμετοχής της Ρωσίας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων), αναφέροντας σχετικά ότι «η Ρωσία έφερε τον πόλεμο σε άλλους, τώρα αυτός επιστρέφει στο σπίτι της». Υποστήριξε δε ότι η επιχείρηση ήταν θέμα ασφάλειας για την Ουκρανία και ότι τα στρατεύματά της κατέλαβαν περιοχές από τις οποίες η Ρωσία είχε εξαπολύσει πολυάριθμα πλήγματα. Σύμφωνα με τον Zelenskyy και άλλους αξιωματούχους, η σύλληψη εκατοντάδων Ρώσων στρατιωτών αναπληρώνει το «ταμείο ανταλλαγής» της Ουκρανίας για ανταλλαγές κρατουμένων, επιπλέον ανέφερε ότι η Ουκρανία εξετάζει τη δημιουργία υποδομής στρατιωτικής διοίκησης στα κατεχόμενα ρωσικά εδάφη.
Σε σύμπνοια με τις δηλώσεις Zelenskyy, οι Ουκρανοί στρατηγοί, τα δυτικότροπα διεθνή μέσα ενημέρωσης, αλλά και κάποιοι ντόπιοι Νατοϊκότροποι αναλυτές δηλώνουν ότι η «επιτυχημένη και κεραυνοβόλα» εισβολή της Ουκρανίας στην περιοχή του Kursk, επέτρεψε στο Κίεβο να δημιουργήσει μια «ζώνη ανάσχεσης» (Buffer zone) που αποδυναμώνει την πιθανή επίθεση της Ρωσίας στο Sumy και στο γειτονικό Χάρκοβο. Επιπλέον θεωρούν ότι επέχει ρόλο ψυχολογικών επιχειρήσεων εναντίον του Ρωσικού λαού, αναγκάζοντας το Κρεμλίνο να «εκτρέψει» Ρωσικές δυνάμεις από την περιοχή του Donbas, επιβραδύνοντας την προέλασή τους στα Ουκρανικά εδάφη, όπου αυτές απολαμβάνουν διαρκείς στρατιωτικές επιτυχίες.
Επιπρόσθετα «δικαίωσε» σε κάποιο βαθμό τις δυτικές προσπάθειες υποστήριξης της Ουκρανίας σε μέσα, εκπαίδευση, πληροφορίες κ.λ.π. γεγονός το οποίο διαφημίζεται από τα δυτικότροπα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Για την επίθεση αυτή η Ουκρανία έχει δεσμεύσει επίλεκτες ταξιαρχίες, με σύγχρονο Δυτικό εξοπλισμό από αυτόν που έχει παραλάβει τελευταία. Αυτές οι ταξιαρχίες περιλαμβάνουν την περίφημη 80η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία, η οποία έχει αναλάβει βασικές επιχειρήσεις στο Μπαχμούτ και στη Χερσόν, το 8ο Σύνταγμα των Δυνάμεων Ειδικών Επιχειρήσεων και άλλες. Με δεδομένη την έλλειψη εφεδρειών είναι δεδομένο ότι Ουκρανία δεν έχει την πολυτέλεια να χάσει τις δυνάμεις αυτές.
Το μέλος του Ουκρανικού κοινοβουλίου Oleksiy Honcharenko στις 18 του μήνα, αναφερόμενος στη σύνοδο κορυφής για την ειρήνη που πραγματοποιήθηκε από τον Zelenskyy στην Ελβετία τον περασμένο Ιούνιο (απούσας της Ρωσίας), δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι: «Η επιχείρηση Κουρσκ ισοδυναμεί με μια ειρηνευτική συμφωνία που θα επιφέρει καλύτερα αποτελέσματα από περισσότερες από 100 συνόδους κορυφής ειρήνης μαζί».
Η Ρώσικη αντίδραση στην εισβολή
Όπως προαναφέρθηκε η αρχική αντίδραση του Κρεμλίνου στην Ουκρανική επιθετική ενέργεια ήταν η υποβάθμισή της. Προφανώς υπάρχουν ευθύνες των υπηρεσιών πληροφοριών της Ρωσίας που ενδεχόμενα παραπλανήθηκαν από την πεποίθησή τους ότι η περιοχή αυτή λόγω του κοινού Ρωσοουκρανικού συμφέροντος που αφορά στον σταθμό μέτρησης αερίου της Sudzha, θα παρέμενε εκτός εχθροπραξιών και στοχοποίησης, όπως συμβαίνει για άλλες σημαντικές υποδομές, όπως οι πυρηνικές εγκαταστάσεις της Ζαπορίζια των οποίων οι ενέργειες εναντίον τους αφορούν μόνο στη δημιουργία εντυπώσεων. Η αντίληψη αυτή ενδεχόμενα την οδήγησε στην εναπόθεση της ευθύνης άμυνας της περιοχής σε πολιτοφύλακες, αστυνομικές δυνάμεις και σε άπειρο πεζικό.[...................................................]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου