Τρίτη, Αυγούστου 27, 2024

Ρωμαίοι γαιοκτήμονες θαμμένοι με τις άμαξες και τα άλογά τους στον Βόρειο Έβρο! ...

 

Βόρειος Έβρος: Ρωμαίοι γαιοκτήμονες θαμμένοι με τις άμαξες και τα άλογά τους - Ένα μοναδικό ταφικό σύνολο

Τα «πιο λευκά κι από το χιόνι» άλογα του βασιλιά των Θρακών Ρήσου, που περιγράφονται στον Όμηρο, θαμμένα στον τύμβο της Δοξιπάρας, στα νότια του ποταμού Άρδα

Έζησαν όλη τη ζωή τους μέσα στα πλούτη και απολάμβαναν τα προνόμια της εποχής και της περιοχής. Κι όταν έφυγαν, οι συγγενείς τους έβαλαν μαζί τους στον μεγαλοπρεπή τάφο τα νεαρά, άσπρα άλογα, δεμένα στον ζυγό και πίσω τους τις πολυτελείς άμαξες που εν ζωή έσερναν και μετέφεραν τα αφεντικά. Τα μέλη της εύπορης οικογένειας των Ρωμαίων γαιοκτημόνων, που ζούσαν στον βόρειο Έβρο, πέθαναν διαδοχικά, αποτεφρώθηκαν και ενταφιάστηκαν στο ίδιο μέρος, την περίοδο 90-120 μ.Χ., επί αυτοκράτορα Τραϊανού, πολύ κοντά στον δρόμο που οδηγούσε από την Αδριανούπολη στη Φιλιππούπολη. Πάνω από τους τάφους κατασκευάστηκε ένας μεγάλος τύμβος για να θυμίζει τον πλούτο της οικογένειας και να διατηρεί ζωντανή τη μνήμη τους στις επόμενες γενιές.

Η αρχαιολογική έρευνα στον τύμβο της Δοξιπάρας στον βόρειο Έβρο, νότια του ποταμού Άρδα, στη θέση Πλούτος (!), αποκάλυψε τη σπάνια και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα πρακτική να συνοδεύουν την ταφή τα άλογα και οι αμαξές τους.
Και παρότι οι ταφές χρονολογούνται στον 2ο μ.Χ. αιώνα, διατηρήθηκαν σε πολύ καλή κατάσταση και έδωσαν ένα εξαιρετικό ταφικό σύνολο.

Οι πέντε άμαξες του τύμβου συνοδεύονταν από τα δύο υποζύγιά τους και είχαν τοποθετηθεί μέσα σε λάκκους ανοιγμένους στο φυσικό έδαφος. Οι τέσσερις ήταν τετράτροχες και ανοιχτές, η μία δίτροχη και κλειστή. Οι άμαξες βρέθηκαν με όλα τα μεταλλικά λειτουργικά και διακοσμητικά εξαρτήματά τους. Στις δύο από αυτές, τα μεταλλικά στοιχεία παρουσίαζαν έντονη διάβρωση και οι σκελετοί των ζώων ήταν σε κακή κατάσταση διατήρησης. Διατηρούνταν όμως τμήματα και ίχνη των ξύλων. Στις υπόλοιπες τρεις άμαξες τα μεταλλικά στοιχεία και οι σκελετοί των ζώων βρέθηκαν σε καλύτερη κατάσταση, δεν σώθηκαν όμως καθόλου ίχνη ξύλου. Σε όλες τις άμαξες υπήρχαν τα επίσωτρα, τα σιδερένια δηλαδή στεφάνια των τροχών και οι σιδερένιοι δακτύλιοι πλήμνης, του εξαρτήματος που προσαρμοζόταν στον άξονα και επέτρεπε την κίνηση των τροχών. Οι τροχοί είχαν αφαιρεθεί από τους άξονες και είχαν τοποθετηθεί οριζόντια δίπλα ή κάτω από το αμάξωμα.

Στον ταφικό τύμβο της Μικρής Δοξιπάρας-Ζώνης εκτός από τις άμαξες, αποκαλύφθηκαν συνολικά τέσσερις καύσεις νεκρών (οι τρεις άντρες και μία γυναίκα), δύο ταφές αλόγων, δύο τετράπλευροι πλίνθινοι βωμοί με ίχνη πυράς, καμένα οστά ζώων και πολλά σπασμένα πήλινα αγγεία, χάλκινοι λυχνοστάτες, φανάρια, όπλα, κοσμήματα, ξύλινα κιβωτίδια, αλλά και δύο λάκκοι με υπολείμματα προσφορών.

Ο επίτιμος Έφορος Αρχαιοτήτων, Διαμαντής Τριαντάφυλλος, ο αρχαιολόγος που είχε την ευθύνη όλα τα χρόνια για την ανασκαφή και έφερε στο φως το περιεχόμενο του τύμβου, μιλά με θέρμη για την ανάδειξη του σημαντικού αρχαιολογικού χώρου.

Όπως λέει στη Voria, «έχουν ξεκινήσει οι εργασίες για την κατασκευή των κτηρίων και των υποδομών που θα αναδείξουν τον τύμβο της Δοξιπάρας και θα κάνουν τον χώρο επισκέψιμο στο κοινό».[...........................................]

Ρωμαίοι γαιοκτήμονες θαμμένοι με τις άμαξες και τα άλογά τους ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Ο Νίκος Σαραντάκος βγήκε σε σύνταξη και μας δωρίζει την απολαυστική αποχαιρετιστήρια ομιλία του (1ο Μέρος)

  Αναμνήσεις ενός μεταφραστή (1ο μέρος) ΝΙΚΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΚΟ...