Άντον Τσέχοφ : 1. Το βιβλίο -2 ."Ο Βυσσινόκηπος" (1999): η τελευταία ταινία του Μιχάλη Κακογιάννης για το τελευταίο θεατρικό έργο του σπουδαίου δραματουργού - 3. Το ανέβασμα του έργου από το Θέατρο του Νέου Κόσμου

 

Ο ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟΣ 

Αγγλικός Τίτλος: The Cherry Orchard

 Σκηνοθεσία: Μιχάλης Κακογιάννης

 Πρωταγωνιστούν: Charlotte Rampling, Alan Bates, Gerard Butler, Tushka Bergen, Andrew Howard, Frances de la Tour, Melanie Lynskey, Michael Gough, Katrin Cartlidge, Ian McNeice, Simeon Viktorov.

 

 Στο Παρίσι του 1900, η 16χρονη Ανια (Tushka Bergen) συναντά τη μητέρα της, κόμισα Λιούμποφ (Charlotte Rampling), για να την οδηγήσει πίσω στο πατρικό τους κτήμα, διάσημο για τον βυσσινόκηπό του, το οποίο έχει εγκαταλείψει εδώ και πέντε χρόνια με τον εραστή της. Στο γυρισμό τους βρίσκουν τον βυσσινόκηπο ν' ανθίζει σε αντίθεση με την οικονομική κατάσταση της οικογένειας.

 Ο «Βυσσινόκηπος» που κυκλοφόρησε το 1999, σηματοδοτεί την τελευταία κινηματογραφική δημιουργία του σπουδαίου Μιχάλη Κακογιάννη. Δεν είναι τυχαίο ότι ο μεγάλος Έλληνας σκηνοθέτης επέλεξε για "κύκνειο άσμα" του, γυρισμένο στην εκπνοή του 20ου αιώνα, το τελευταίο έργο του κορυφαίου Ρώσου συγγραφέα Άντον Τσέχοφ, που γράφτηκε στις αρχές του ίδιου αιώνα. Ενός αιώνα που θα άλλαζε την πολιτικοκοινωνική φυσιογνωμία όχι μόνο της Ρωσίας αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης.

 Ο Τσέχοφ σκιαγραφεί την αδυναμία των αριστοκρατών να δεχτούν ότι η Ρωσία μεταμορφώνεται, ενώ παράλληλα νέα κοινωνικά στρώματα έρχονται στο προσκήνιο. Το έργο υπήρξε προφητικό, καθώς προεικόνιζε την επερχόμενη Ρώσικη Επανάσταση του 1905 και του 1917, και τη βίαιη καταστροφή που επέφερε σε ότι όμορφο είχε η πατρίδα του (συμβολίζεται με τη βίαιη καταστροφή του βυσσινόκηπου στο τέλος).

 Το έργο - μεταφρασμένο και διασκευασμένο για το κινηματογράφο από τον ίδιο τον Κακογιάννη - αποτελεί πιστή απόδοση του πρωτότυπου, με μερικές προσωπικές πινελιές του σκηνοθέτη, που δεν έχει τη συναισθηματική φόρτιση του Τσέχωφ απέναντι στους χαρακτήρες. Παρ' όλο που το έργο δεν σταμάτησε ποτέ να παίζεται στα θέατρα όλης της υφηλίου, ήταν η πρώτη φορά που κάποιος τολμούσε να το μεταφέρει στο "πανί".

 Αυτή η ακριβή ελληνογαλλική παραγωγή γυρίστηκε στην Βουλγαρία, στο κυνηγετικό περίπτερο ενός εκ των παλατιών της πάλαι ποτέ βασιλικής οικογένειας. Τα σκηνικά και τα κοστούμια του Διονύση Φωτόπουλου έδεναν απόλυτα με την εποχή. Τα ρούχα ήταν αντίγραφα μουσειακών εκθεμάτων από την Αγγλία, ορισμένα, μάλιστα, ήταν αυθεντικά. Το σενάριο είναι φυσικά βασισμένο στο θρυλικό έργο του Άντον Τσέχωφ, με μουσική του Τσαϊκόφσκι. Την εμφάνισή τους κάνουν σημαντικοί ξένοι ηθοποιοί, όπως οι Charlotte Rampling, Alan Bates αλλά και ένας νεαρός Gerard Butler ("300", "Το Φάντασμα της Όπερας" κ.α.) που εκπλήσσει με τη ζωντάνια της ερμηνείας του.

(Μεγάλο μέρος της περιγραφής αντλήθηκε από την εξαιρετική κριτική της ταινία από τον George Roussos στο μπλογκ groussos.net:

«Ο Βυσσινόκηπος»: Στο κύκνειο άσμα του ο Μιχάλης Κακογιάννης σκηνοθετεί την Σαρλότ Ράμπλινγκ στο πολυσήμαντο έργο του Τσέχοφ.)

 

Άντον Τσέχοφ, "Ο Βυσσινόκηπος" - Βικιπαίδεια

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΡΓΑ_ΤΣΕΧΩΦ.pdf σε μετάφραση Λυκούργου Καλέργη (Ο Γλάρος, Ο θείος Βάνιας, Οι τρεις αδελφές, Ο βυσσινόκηπος, Η αρκούδα)

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΝ "ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟ"

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ , ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 212-2013

Ο δικός μας Βυσσινόκηπος στο δικό μας Θέατρο του Νέου Κόσμου

Βυσσινόκηπος στο Θέατρο Νέου Κόσμου

• Γράφει η Διονυσία Ρώντα

Άντον Τσέχωφ, κατάφερες να διεισδύσεις στη δική μας εποχή και να φωτίσεις όσους από εμάς νομίζουμε ότι δεν βρισκόμαστε ήδη στον «Βυσσινόκηπο», στο «Θέατρο του Νέου Κόσμου» και χρειαζόμαστε, και καλά, εισιτήρια για να πάμε από 5 Νοεμβρίου 2012 έως 23 Απριλίου 2013, κάθε Δευτέρα και Τρίτη βράδυ, στις 9.15.

Μα μήπως ο πιο όμορφος βυσσινόκηπος της ευρύτερης περιοχής μας δεν βρίσκεται ήδη υπό κατάρρευση και σε καθεστώς πωλητηρίου; Μήπως δεν βιώνουμε την τσεχωφική, «βυσσινοκηπική» αδράνεια με δήθεν χειρισμούς μεταξύ δράματος και κωμωδίας; Στο μυαλό του Τσέχωφ, ο «Βυσσινόκηπος» έγερνε σαφώς προς την κωμωδία, αν και ο Στανισλάφσκι, που ανέβασε το έργο για πρώτη φορά, δεν τον άκουσε και λίγους μήνες μετά το δραματικό ανέβασμα του έργου, ο συγγραφέας εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο.

Ο Βυσσινόκηπος σαν μια δική μας υπόθεση

Στο Θέατρο Νέου Κόσμου, ο σκηνοθέτης Παντελής Δεντάκης επιλέγει να μας ξεναγήσει στον Βυσσινόκηπο από το δυσκολότερο μονοπάτι της πικρής κωμωδίας, για να συλλέξει και να μας προσφέρει τους γλυκόπικρους καρπούς του τσεχοφικού χιούμορ. Όμως, ενώ η αισιοδοξία του Τσέχωφ για το τέλος της εποχής της διαφθοράς, της χυδαιότητας και του ζην ευκόλως και ανωφελώς ακουμπούσε στους ώμους του Ρώσου κολίγου που αγοράζει τον Βυσσινόκηπο από τους πρώην Ρώσους αφέντες…

…Ας αφήσσυμε τον Παντελή Δεντάκη να μας δείξει πώς μπορεί να δείχνει στη θεατρική σεζόν 2012-2013, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, ο Βυσσινόκηπος όταν  ̵ σαν θεατές ̵  περιμένουμε να διαμοιραστεί, όχι από τους λίγους στους πολλούς, αλλά από τους πολλούς ντόπιους στους λίγους ξένους.

Αυτό το σκηνικό, ίσως το μοναδικό στο οποίο δεν έχουμε βάλει όλοι ένα χεράκι, είναι έργο του Νίκου Δεντάκη, φωτισμένο από τον Σάκη Μπιρμπίλη.

Στη μουσική του Κώστα Νικολόπουλου ζουζουνίζουν ως τζίτζικες σε επιμέλεια κίνησης της Αγγελικής Στελλάτου, κατά σειρά εμφάνισης οι:

Μάκης Παπαδημητρίου, Μαρία Γεωργιάδου, Δημήτρης Πασσάς, Μιχάλης Οικονόμου, Κατερίνα Λυπηρίδου, Σοφία Γεωργοβασίλη, Σύρμω Κεκέ, Δάφνη Δαυίδ, Μιχάλης Τιτόπουλος, Πέτρος Σπυρόπουλος, Γιώργος Μελισσάρης, Όμηρος Πουλάκης, Σπύρος Πίτσος.