nsidestory.gr
Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη*
Το ανάποδο ενυδρείο
Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη
Η ποίηση είναι μία από τις πολύτιμες και
απαραίτητες ανάσες που χρειαζόμαστε όλοι αυτές τις μέρες. Η βραβευμένη
ποιήτρια Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη μας προσφέρει μια σειρά από ποιήματα
γραμμένα τώρα, με αιτία και αφορμή την αβεβαιότητα, το φόβο, την ανάγκη
συνύπαρξης και την αναγκαιότητα της απόστασης. Το τέταρτο ποίημα της
σειράς μετά τα Αγόρι και Γάτα, Το Παγοδρόμιο και Mενουέτο είναι Το Ανάποδο Ενυδρείο.
Το ανάποδο ενυδρείο
Όταν τα κογιότ θα μπουν στα σπίτια μας
και οι αρκούδες θα γυρνούν στους κήπους
και καγκουρό ανέμελα θα βγαίνουν βόλτα
στους κεντρικούς του δρόμους, και τα κατσίκια
θα φέρνουν γύρους στις παιδικές χαρές
όταν δελφίνια σχίζουν τα νερά που μέχρι τώρα
σχίζανε σκάφη πλαστικά με ντίζελ μηχανές
και τα ελάφια αρχίζουν να τεντώνονται στα πάρκα
του ανατολικού Λονδίνου, στέλνοντας αγωνιστικούς
χαιρετισμούς στ’ αγριογούρουνα του Παρισιού
όταν ελέφαντες θα παρελαύνουν ήσυχα
στις λεωφόρους του Μουμπάι και παραδίπλα
οι μαϊμούδες θα φέρνουν τούμπες στις πισίνες
ενώ αλλού, στην Καλιφόρνια, στο Περού,
τα πούμα θα ξεψαχνίζουν τις καντίνες
κι όλοι εμείς θα τα κοιτάμε μέσα από τζάμια
με μάτια γουρλωμένα, κρατώντας αγκαλιά
τους σκύλους και τις γάτες μας και τα παιδιά μας
τότε τα ενυδρεία θ’ αλλάξουνε φορά
κι οι περιφράξεις των ζωολογικών
θα αποκτήσουν νόημα ανάποδο·
εμείς θα συνεχίζουμε εντός τους
τη γνωστή, ανθρώπινη ζωή, κι απ’ έξω αυτά
θα μας κοιτάζουνε σοφά και όλο απορία.
________________________________
Αφορμή για το ποίημα στάθηκε το παρακάτω βίντεο του Nawfel Raghay στο Facebook, όπου τα ζώα επανακαταλάμβαναν (οι New York Times το είπαν πολύ ωραία: «rewilding») ανθρώπινους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους.
Το ανάποδο ενυδρείο
Όταν τα κογιότ θα μπουν στα σπίτια μας
και οι αρκούδες θα γυρνούν στους κήπους
και καγκουρό ανέμελα θα βγαίνουν βόλτα
στους κεντρικούς του δρόμους, και τα κατσίκια
θα φέρνουν γύρους στις παιδικές χαρές
όταν δελφίνια σχίζουν τα νερά που μέχρι τώρα
σχίζανε σκάφη πλαστικά με ντίζελ μηχανές
και τα ελάφια αρχίζουν να τεντώνονται στα πάρκα
του ανατολικού Λονδίνου, στέλνοντας αγωνιστικούς
χαιρετισμούς στ’ αγριογούρουνα του Παρισιού
όταν ελέφαντες θα παρελαύνουν ήσυχα
στις λεωφόρους του Μουμπάι και παραδίπλα
οι μαϊμούδες θα φέρνουν τούμπες στις πισίνες
ενώ αλλού, στην Καλιφόρνια, στο Περού,
τα πούμα θα ξεψαχνίζουν τις καντίνες
κι όλοι εμείς θα τα κοιτάμε μέσα από τζάμια
με μάτια γουρλωμένα, κρατώντας αγκαλιά
τους σκύλους και τις γάτες μας και τα παιδιά μας
τότε τα ενυδρεία θ’ αλλάξουνε φορά
κι οι περιφράξεις των ζωολογικών
θα αποκτήσουν νόημα ανάποδο·
εμείς θα συνεχίζουμε εντός τους
τη γνωστή, ανθρώπινη ζωή, κι απ’ έξω αυτά
θα μας κοιτάζουνε σοφά και όλο απορία.
________________________________
Αφορμή για το ποίημα στάθηκε το παρακάτω βίντεο του Nawfel Raghay στο Facebook, όπου τα ζώα επανακαταλάμβαναν (οι New York Times το είπαν πολύ ωραία: «rewilding») ανθρώπινους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους.
Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη
Γεννήθηκε το 1979 στην Αθήνα. Έχει σπουδάσει φιλοσοφία, θεολογία,
πολιτική θεωρία, δημιουργική γραφή και ψηφιακές ανθρωπιστικές σπουδές
στην Αγγλία. Δημοσιογραφεί για το νορβηγικό περιοδικό Agenda Magasin
και, πιο σπάνια, την εφημερίδα Dagsavisen. Βραβεύτηκε με το Κρατικό
Βραβείο Ποίησης 2018 για το έργο της «Η επιστροφή των νεκρών» (εκδ.
Πόλις). Γράφει παιδικά βιβλία, επιμελείται ενηλίκων, μεταφράζει και τα
δύο. Είναι επίσης ποιήτρια· αλλά αυτό δεν είναι επάγγελμα. Όταν
μεγαλώσει θα γράφει στίχους (που επιτέλους θα τραγουδιούνται), graphic
novels (που επιτέλους θα διαβάζονται) και θα διδάσκει τη μαγεία των
λέξεων σε όσους πιστούς θέλουν ν’ ακούσουν. Θα φυτεύει επίσης δέντρα.
Πολλά δέντρα.
Πηγή: insidestory.gr
Πηγή: insidestory.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου