Νίκος Μωραΐτης: «Γιατί δεν τους βάζει ο Τσίπρας φυλακή;»
Όταν
ακούτε την πτέρυγα της ΝΔ στη βουλή να ωρύεται, τότε να ξέρετε ότι
κάποιος δικαστικός που πολεμάει τη διαφθορά διορίστηκε από την
κυβέρνηση. Είναι κανόνας. Είναι ανακλαστική συμπεριφορά επιβίωσης των
λαμόγιων.
του Νίκου Μωραΐτη
.altsantiri.gr
Μπορεί ο Μητσοτάκης στις βόλτες του στην πόλη να ακούει ότι είναι γκόμενος. Μπορεί να ακούει ότι ο συνομιλητής του ψήφιζε… ανέκαθεν ΣΥΡΙΖΑ (μιλάμε για ένα κόμμα που έχει υψηλά ποσοστά εδώ και μόλις έξι χρόνια), αλλά τώρα θα ψηφίσει ΝΔ. Μπορεί να ακούει φωνές που φωνάζουν «σώσε μας από τον Μαδούρο».
Προσωπικά, από φίλους, γνωστούς και αγνώστους άλλο είναι αυτό που ακούω. Και το ακούω συνέχεια: «Γιατί δεν τους βάζει ο Τσίπρας φυλακη;».
Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος ο οποίος έσφιξε οκτώ χρόνια το ζωνάρι, άντεξε τα πάνδεινα, αλλά δεν αντέχει να βλέπει καθημερινά αυτούς που λυσσασμένα έφαγαν και κατέκλεψαν τα πάντα, τώρα να του κουνάνε το δάχτυλο· αυτούς που χρεοκόπησαν τη χώρα τώρα να μιλούν σαν να απευθύνονται σε αμνήμονες. Το ερώτημα λοιπόν έρχεται σαν λαϊκός θυμός και αγανάκτηση: «Τσίπρα, γιατί δεν τους βάζεις φυλακή;».
Αυτό που ένας νομομαθής γνωρίζει πολύ καλά, η πλειοψηφία του κόσμου δεν το ξέρει: Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να βάλει τους απατεώνες φυλακή. Γιατί δεν έχει την εξουσία να το κάνει. Η διάκριση των εξουσιών μπαίνει ανάχωμα – και θεωρητικά καλώς μπαίνει. Στην πράξη όμως; Η κυβέρνηση μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί: Να αναδεικνύει τα σκάνδαλα, να μην τα κουκουλώνει, να μην παίρνει τα στικάκια σπίτι της, να μην τα κάνει πλακάκια με τη διαφθορά. Ύστερα, ο δρόμος είναι ένας: Αποστολή των σκανδάλων στη δικαιοσύνη.
Εκεί αρχίζει το πρόβλημα. Γιατί η δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – διεφθαρμένη. Τις εξαιρέσεις, όπως η Θάνου, τις ξέρουμε. Γι’ αυτό ο διορισμός της στην Επιτροπή Ανταγωνισμού ξεσήκωσε τόσες αντιδράσεις, όπως και ο προηγούμενος (αμισθί) διορισμός της στο γραφείο του πρωθυπουργού. Όταν ακούτε την πτέρυγα της ΝΔ στη βουλή να ωρύεται, τότε να ξέρετε ότι κάποιος δικαστικός που πολεμάει τη διαφθορά διορίστηκε από την κυβέρνηση. Είναι κανόνας. Είναι ανακλαστική συμπεριφορά επιβίωσης των λαμόγιων.
Σε κάθε Θάνου, όμως, αντιστοιχούν ως αντίποδας δέκα διεφθαρμένοι δικαστές, δέκα «επαγγελματίες της απόκρυψης». Γι’ αυτό είναι έξω όλοι αυτοί των δισεκατομμυρίων κλεμμένων ευρώ, στήνουν «πέτσινα» σκάνδαλα με τον Πετσίτη, νουθετούν, απειλούν και υπάρχουν.
Το «Τσίπρα βάλ’ τους φυλακή» αυτομάτως γίνεται «ο Θεός να μας φυλάει», απέναντι σε μία δικαιοσύνη που φυλακίζει καθαρίστριες και αποφυλακίζει Ριχάρδους, απέναντι σε μία δικαιοσύνη που κοιτάζει τα χρηματιστήρια, τα ΚΕΕΛΠΝΟ, τις Siemens και τις Novartis να περνούν, και αφήνει τα υποβρύχια που γέρνουν να αρμενίζουν στην ελληνική Ιστορία σαν βαρκούλες στο Αιγαίο.
του Νίκου Μωραΐτη
.altsantiri.gr
Μπορεί ο Μητσοτάκης στις βόλτες του στην πόλη να ακούει ότι είναι γκόμενος. Μπορεί να ακούει ότι ο συνομιλητής του ψήφιζε… ανέκαθεν ΣΥΡΙΖΑ (μιλάμε για ένα κόμμα που έχει υψηλά ποσοστά εδώ και μόλις έξι χρόνια), αλλά τώρα θα ψηφίσει ΝΔ. Μπορεί να ακούει φωνές που φωνάζουν «σώσε μας από τον Μαδούρο».
Προσωπικά, από φίλους, γνωστούς και αγνώστους άλλο είναι αυτό που ακούω. Και το ακούω συνέχεια: «Γιατί δεν τους βάζει ο Τσίπρας φυλακη;».
Υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος ο οποίος έσφιξε οκτώ χρόνια το ζωνάρι, άντεξε τα πάνδεινα, αλλά δεν αντέχει να βλέπει καθημερινά αυτούς που λυσσασμένα έφαγαν και κατέκλεψαν τα πάντα, τώρα να του κουνάνε το δάχτυλο· αυτούς που χρεοκόπησαν τη χώρα τώρα να μιλούν σαν να απευθύνονται σε αμνήμονες. Το ερώτημα λοιπόν έρχεται σαν λαϊκός θυμός και αγανάκτηση: «Τσίπρα, γιατί δεν τους βάζεις φυλακή;».
Αυτό που ένας νομομαθής γνωρίζει πολύ καλά, η πλειοψηφία του κόσμου δεν το ξέρει: Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να βάλει τους απατεώνες φυλακή. Γιατί δεν έχει την εξουσία να το κάνει. Η διάκριση των εξουσιών μπαίνει ανάχωμα – και θεωρητικά καλώς μπαίνει. Στην πράξη όμως; Η κυβέρνηση μπορεί να φτάσει μέχρι εκεί: Να αναδεικνύει τα σκάνδαλα, να μην τα κουκουλώνει, να μην παίρνει τα στικάκια σπίτι της, να μην τα κάνει πλακάκια με τη διαφθορά. Ύστερα, ο δρόμος είναι ένας: Αποστολή των σκανδάλων στη δικαιοσύνη.
Εκεί αρχίζει το πρόβλημα. Γιατί η δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι -πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – διεφθαρμένη. Τις εξαιρέσεις, όπως η Θάνου, τις ξέρουμε. Γι’ αυτό ο διορισμός της στην Επιτροπή Ανταγωνισμού ξεσήκωσε τόσες αντιδράσεις, όπως και ο προηγούμενος (αμισθί) διορισμός της στο γραφείο του πρωθυπουργού. Όταν ακούτε την πτέρυγα της ΝΔ στη βουλή να ωρύεται, τότε να ξέρετε ότι κάποιος δικαστικός που πολεμάει τη διαφθορά διορίστηκε από την κυβέρνηση. Είναι κανόνας. Είναι ανακλαστική συμπεριφορά επιβίωσης των λαμόγιων.
Σε κάθε Θάνου, όμως, αντιστοιχούν ως αντίποδας δέκα διεφθαρμένοι δικαστές, δέκα «επαγγελματίες της απόκρυψης». Γι’ αυτό είναι έξω όλοι αυτοί των δισεκατομμυρίων κλεμμένων ευρώ, στήνουν «πέτσινα» σκάνδαλα με τον Πετσίτη, νουθετούν, απειλούν και υπάρχουν.
Το «Τσίπρα βάλ’ τους φυλακή» αυτομάτως γίνεται «ο Θεός να μας φυλάει», απέναντι σε μία δικαιοσύνη που φυλακίζει καθαρίστριες και αποφυλακίζει Ριχάρδους, απέναντι σε μία δικαιοσύνη που κοιτάζει τα χρηματιστήρια, τα ΚΕΕΛΠΝΟ, τις Siemens και τις Novartis να περνούν, και αφήνει τα υποβρύχια που γέρνουν να αρμενίζουν στην ελληνική Ιστορία σαν βαρκούλες στο Αιγαίο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου