ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΜΠΟΥΚΑΛΑΣ
Ανώνυμοι Διαδικτυακοί
Πηγή: Kathimerini.gr
Ούτε τις μέρες που τις λέμε χρονιάρες
δεν πέφτει σε ολιγόωρη έστω νάρκη η κανιβαλική μας όρεξη. Λες και μας
διατάζει κάποιος ψυχαναλυτής να τα βγάζουμε όλα από μέσα μας,
αλογόκριτα, ξεχαλινώνουμε τη γλώσσα μας και της επιτρέπουμε να πετάει
όλο της το δηλητήριο, ώστε να μην τη δαγκώσουμε από απροσεξία και
αυτοφαρμακωθούμε.
Τι έλεγε ο παλιός στίχος; «Το ντουφέκι είναι συνέχεια του χεριού τους»; Εκσυγχρονίστηκε πια: Το πληκτρολόγιο είναι συνέχεια του χεριού μας, ένα όπλο κι αυτό. Για να εξοντώνουμε όσους εχθρούς τραβάει η όρεξή μας, όσους εχθρούς κατασκευάζει η αρρώστια μας να ’χουμε δίκιο στα πάντα και πάντοτε. Ασφαλές το μετερίζι της ανωνυμίας ή της ψευδωνυμίας, μας σώζει από τον κίνδυνο να εκτεθούμε παίρνοντας την ευθύνη των γραφομένων μας.
Στις 6 Ιανουαρίου λοιπόν, ημέρα των Φώτων, γιορτινή, το εν είδει
περιστεράς πνεύμα, που σύμφωνα με τους θρύλους και τα διαγγέλματα θα
έπρεπε να μας επισκεφθεί και κάπως να μας φωτίσει, κατανικήθηκε από το
ποντίκι του υπολογιστή μας. Αυτό, τουλάχιστον, πιστοποιεί η κτηνώδης χλεύη
με την οποία περιποιηθήκαμε έναν άνθρωπο που, όσο ξέρω, δεν μας έχει
φταίξει σε τίποτε. Ισα ίσα. Υπήρξαν στιγμές, μεγάλες στιγμές, που μαζί
με την παρέα του κέρασε χαρά το πανελλήνιο. Να, όπως την 1η Σεπτεμβρίου
του 2006. Στη Σαϊτάμα της Ιαπωνίας. Όταν, θαύμα θαυμάτων, η ελληνική
Εθνική μπάσκετ νίκησε την αστερόεσσα αμερικανική με 101-95. Είχε βάλει
14 πόντους τότε αυτός που τώρα λοιδορείται σαν αστείος χοντρός, έκτρωμα
κτλ. Μονάχα ο Βασίλης Σπανούλης τον είχε ξεπεράσει, με 23 πόντους.
Για τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη λέω. Που σε μία ακόμα προσπάθεια επιστροφής, έπαιξε τη μέρα των Φώτων με την ομάδα των Τρικάλων εναντίον του Ρεθύμνου. Με ολοφάνερα τα πολλά κιλά του, όχι πάντως 312, όπως του χρεώνει η Βικιπαίδεια. Και βρήκαν την ευκαιρία να ξεδώσουν οι χολερικοί Ανώνυμοι Διαδικτυακοί. Τον μισούν οι Αρειανοί επειδή έπαιξε και στον ΠΑΟΚ, και αντιστρόφως; Τον μισούν οι Ολυμπιακοί επειδή πήγε και στον ΠΑΟ, και αντιστρόφως; Αστεία πράγματα. Το πιθανότερο είναι ότι εκμεταλλεύτηκαν την αφορμή για να τον βρίσουν όσοι θρασύδειλοι δεν χώνεψαν ποτέ το ότι ένας μαύρος, ένας «ημίαιμος», με πατέρα Έλληνα και μάνα από το Καμερούν, φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής. Δεν είναι λίγοι. Είναι σαφώς περισσότεροι από τους ψηφοφόρους της Χ.Α. Και σαφέστατα έχουν το πάνω χέρι στα σόσιαλ μίντια. Είναι όσοι για τα εθνικοπολιτισμικά παίρνουν γραμμή από τον Μάρκο Σεφερλή-Δία.
Τι έλεγε ο παλιός στίχος; «Το ντουφέκι είναι συνέχεια του χεριού τους»; Εκσυγχρονίστηκε πια: Το πληκτρολόγιο είναι συνέχεια του χεριού μας, ένα όπλο κι αυτό. Για να εξοντώνουμε όσους εχθρούς τραβάει η όρεξή μας, όσους εχθρούς κατασκευάζει η αρρώστια μας να ’χουμε δίκιο στα πάντα και πάντοτε. Ασφαλές το μετερίζι της ανωνυμίας ή της ψευδωνυμίας, μας σώζει από τον κίνδυνο να εκτεθούμε παίρνοντας την ευθύνη των γραφομένων μας.
Για τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη λέω. Που σε μία ακόμα προσπάθεια επιστροφής, έπαιξε τη μέρα των Φώτων με την ομάδα των Τρικάλων εναντίον του Ρεθύμνου. Με ολοφάνερα τα πολλά κιλά του, όχι πάντως 312, όπως του χρεώνει η Βικιπαίδεια. Και βρήκαν την ευκαιρία να ξεδώσουν οι χολερικοί Ανώνυμοι Διαδικτυακοί. Τον μισούν οι Αρειανοί επειδή έπαιξε και στον ΠΑΟΚ, και αντιστρόφως; Τον μισούν οι Ολυμπιακοί επειδή πήγε και στον ΠΑΟ, και αντιστρόφως; Αστεία πράγματα. Το πιθανότερο είναι ότι εκμεταλλεύτηκαν την αφορμή για να τον βρίσουν όσοι θρασύδειλοι δεν χώνεψαν ποτέ το ότι ένας μαύρος, ένας «ημίαιμος», με πατέρα Έλληνα και μάνα από το Καμερούν, φόρεσε τη φανέλα της Εθνικής. Δεν είναι λίγοι. Είναι σαφώς περισσότεροι από τους ψηφοφόρους της Χ.Α. Και σαφέστατα έχουν το πάνω χέρι στα σόσιαλ μίντια. Είναι όσοι για τα εθνικοπολιτισμικά παίρνουν γραμμή από τον Μάρκο Σεφερλή-Δία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου