Κλέψαμε την Παράσταση

Αγάπη  μου,  άναψε πάλι  τα φώτα τώρα ,

καθώς βλέπω  τους τίτλους του τέλους να πέφτουν,

καθώς κλαίω, ξέρεις ότι παίζουμε σε γεμάτη αίθουσα.

Δίχως ήρωες, εχθρούς,κανείς για  να του  ρίξουμε το φταίξιμο,

λευκά μαραμένα τριαντάφυλλα γεμίζουν τη σκηνή.

Και η συγκίνηση έχει εξαφανιστεί,

η έναρξή μας ήταν αριστουργηματική.

Όμως τελικά  για εσένα και για μένα,

η παράσταση δε γίνεται να παραταθεί.

Κάποτε είχαμε  τα πάντα, αλλά τώρα  η αυλαία μας πέφτει.

Οπότε περιμένουμε το χειροκρότημα, 

να χαιρετήσουμε το κοινό με μια τελευταία υπόκλιση.

είναι η ώρα  για μας να φύγουμε, 

αλλά τουλάχιστον κλέψαμε την παράσταση.

Αγαπητή μου, ξέρεις ότι ξεπουλήσαμε.

 Τώρα το πράγμα ξεθωριάζει , αλλά  η μπάντα  συνεχίζει.

Γι΄αυτό , μόλο που κλαίμε,  ας κατέβει η βελούδινη κουρτίνα.

Δίχως ήρωες, εχθρούς, κανείς για  να του  ρίξουμε το φταίξιμο,

λευκά μαραμένα τριαντάφυλλα γεμίζουν τη σκηνή.

Και η συγκίνηση έχει εξαφανιστεί,

η έναρξή μας ήταν αριστουργηματική.

Όμως τελικά  για εσένα και για μένα,

η παράσταση δε γίνεται να παραταθεί.

Κάποτε είχαμε  τα πάντα, αλλά τώρα  η αυλαία μας πέφτει.

Οπότε περιμένουμε το χειροκρότημα, 

να χαιρετήσουμε το κοινό με μια τελευταία υπόκλιση.

είναι η ώρα  για μας να φύγουμε, 

αλλά τουλάχιστον κλέψαμε την παράσταση