Ο καλύτερος κινηματογραφικός «Άμλετ» όλων των εποχών
Hamlet – Grigori Kozintsev (1964)
Ο «Άμλετ» (1964) του Γκριγκόρι Κόζιντσεφ θεωρείται (και δικαίως) ως η καλύτερη κινηματογραφική μεταφορά του αριστουργήματος του Σαίξπηρ και ως η μοναδική που μπορεί να σταθεί απέναντι στην αντίστοιχη μεταφορά του Λόρενς Ολίβιε (1948).
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός, ότι στην συγκεκριμένη εκδοχή, συμμετείχαν οι κορυφές των τεχνών και των γραμμάτων της εποχής εκείνης. Αρκεί να αναφέρουμε ότι η μετάφραση ήταν του Μπόρις Πάστερνακ και η μουσική του Ντμίτρι Σοστακόβιτς!
Κάποιοι κριτικοί, κατατάσσουν την ταινία στις δέκα καλύτερες στην ιστορία του κινηματογράφου. Η μνημειακή ερμηνεία του Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι στον πρωταγωνιστικό ρόλο, σηματοδότησε για πολλούς, την ιστορία της υποκριτικής του 20ου αιώνα. Αντιμετωπίζοντας τη φράση του Άμλετ, «να ζει κανείς ή να μη ζει», ως φιλοσοφικό γρίφο κι όχι ως ερώτημα.
Ο σοβιετικός σκηνοθέτης, μένοντας απόλυτα πιστός στο θεατρικό κείμενο, ερμηνεύει τις πράξεις του διασημότερου σαιξπηρικού ήρωα κάτω από μια ιστορική όσο και υπαρξιακή οπτική. Ο Ινοκέντι Σμοκτουνόφσκι υπήρξε, κατά γενική ομολογία, ο κορυφαίος Άμλετ όλων των εποχών. Ο ηθοποιός που υποχρέωσε τον έτερο μεγάλο Άμλετ, τον Λόρενς Ολίβιε, να υποκλιθεί στην ανωτερότητά του.
Ο κινηματογραφικός Άμλετ του Κόζιντσεφ, ολοκληρώθηκε το 1963 και προβλήθηκε το 1964, μετά από οκτάχρονη επεξεργασία του σεναρίου, ενώ τα γυρίσματα διήρκεσαν δύο χρόνια. Η σοβιετική εκδοχή του διάσημου σαιξπηρικού έργου αποτέλεσε την εθνική συμμετοχή της Σοβιετικής Ένωσης στον εορτασμό των 400 χρόνων από τη γέννηση του συγγραφέα.
Ο Σοβιετικός σκηνοθέτης του κινηματογράφου, Γκριγκόρι Κόζιντσεφ, γεννήθηκε το 1905 στο Κίεβο και σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Πετρούπολης. Ήταν θεατρικός, αλλά και κινηματογραφικός σκηνοθέτης. Οι ταινίες του (Άμλετ – 1964, Βασιλιάς Ληρ – 1971, Δον Κιχώτη – 1957), διακρίνονται για τη βαθιά τους πίστη στις αρχές του ουμανισμού, της κοινωνικής δικαιοσύνης και για τον ασυμβίβαστο αγώνα τους εναντίον κάθε μορφής μισανθρωπισμού. Πέθανε στο Λένινγκραντ, το 1973, κερδίζοντας αρκετά βραβεία και έχοντας σημαδέψει για πάντα, την Ιστορία της 7ης Τέχνης.
Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε, ότι η ταινία «Άμλετ» (Ηamlet) του Γκριγκόρι Κόζιντσεφ, τιμήθηκε το 1964 με το ειδικό βραβείο της επιτροπής του Φεστιβάλ Βενετίας, ενώ είχε αποσπάσει και δύο υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα (Καλύτερης Ταινίας-Καλύτερου Ξενόγλωσσου Ηθοποιού).
Έτος: 1964 | Xώρα: Ρωσσία | Διάρκεια: 140 λεπτά | Σκηνοθεσία: Grigori Kozintsev | Σενάριο: William Shakespeare, Grigori Kozintsev | Παίζουν: Innokentiy Smoktunovskiy, Mikhail Nazvanov, Elza Radzina
thecinefreak.wordpress.com
Διαβάστε επίσης :https://www.myfilm.gr/12189
Η τραγική ιστορία του πρίγκιπα Αμλετ αποτελεί, πολύ περισσότερο από δράμα και τραγική αναπαράσταση, ίσως το κορυφαίο φιλοσοφικό ποίημα που γράφτηκε ποτέ. Στις μύχιες πτυχές των σημαινομένων του κειμένου συγκρούονται διαλεκτικά το είναι και το φαίνεσθαι, η υπέρτατη γνώση και η άγνοια, η απόλυτη αλήθεια και η πλασματική απεικόνιση του κόσμου, η δράση και η αδράνεια, «η ύπαρξη και η ανυπαρξία». Το έργο κατακλύζεται από την οργή και την εκδικητική μήνι του Αμλετ, συναρθρώνοντας έναν στοχασμό για την αιματηρή πορεία της ανθρωπότητας, μια διαλεκτική περί αυτοδικίας. Η απόλυτη γνώση του Αμλετ, που αποτελεί «ύβρη», εκφράζεται ως «τρέλα» και αντιμάχεται την ανθρώπινη – φαινομενική σοφία. Ο Πολώνιος αναφέρει χαρακτηριστικά για τη νοητική κατάσταση του Αμλετ: «Πάλι καλά που συχνά η τρέλα βρίσκει τον στόχο, εκεί όπου υγεία και μυαλό αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα τόσο τέλεια».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου