Πάρις Πρέκας και Μερόπη Στεφανάτου- Πρέκα - ένα συναρπαστικό ζευγάρι στη ζωή και στην Τέχνη

Ο Πάρις Πρέκας γεννήθηκε το 1926 στην Αθήνα και πέθανε το 1999. 

Σπούδασε στην «Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών» κοντά στους Δημήτριο Μπισκίνη, Ανδρέα Γεωργιάδη και Ουμβέρτο Αργυρό από το 1948 ως το 1952, ενώ το 1963 πήρε υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης και συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι. Πολύπλευρος δημιουργός ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, τη γλυπτική, την ανάγλυφη αρχιτεκτονική διακόσμηση και την κοσμηματογραφία. Η ζωγραφική του, που περιλαμβάνει κυρίως ελαιογραφίες και υδατογραφίες, ξεκινά αρχικά με παραστατικά έργα, τα οποία ονόμαζε Πορτρέτα της Ελλάδας (υδατογραφίες, 1959 - 1965), και συνεχίζει με αφαιρετικές συνθέσεις με τις σειρές «Λιμάνια», «Άλογα», «Βίοι Παράλληλοι» και «Τάνκερ» (δεκαετίες '70 - '80). Τα γλυπτά του, φιλοτεχνημένα με ορείχαλκο, σίδερο, ατσάλι, ξύλο, μάρμαρο, πέτρα και πηλό, βασίζονται σε αρχές που συνδυάζουν την αφαίρεση, τον κυβισμό, το σουρεαλισμό και τον εξπρεσιονισμό και εκτίθενται σε πολλούς δημόσιους χώρους της Αττικής (πλατεία Συντάγματος, οδός Ηρώδου Αττικού, Γαλλικό Ινστιτούτο κ.α.). 

Πηγή: naftemporiki.gr

Πρέκας Πάρις - Argo-gallery

 

 

 

Πάρις Πρέκας και Μερόπη Πρέκα: Δύο δημιουργοί - Δύο κόσμοι

Διάρκεια Έκθεσης: 

14 Νοεμβρίου  2017 - 28 Ιανουρία 2018 (έπεται συνέχεια...)

«Ένα συγκινητικά υπέροχο, αγαπημένο ζευγάρι καλλιτεχνών-πνευματικών ανθρώπων που συμπορεύτηκαν σαράντα πέντε χρόνια παρουσιάζεται μέσα από το έργο του στο Τελλόγλειο: Ο Πάρις Πρέκας και η Μερόπη Στεφανάτου Πρέκα», σημειώνει σε κείμενό της στον κατάλογο της έκθεσης η γενική γραμματέας του Δ.Σ. Τελλογλείου, καθηγήτρια του ΑΠΘ Αλεξάνδρα Γουλάκη – Βουτυρά, που έχει τη γενική ευθύνη της διοργάνωσης. Η ίδια προσθέτει: «Ξεχωριστές ιδιοσυγκρασίες, ήρθαν κοντά στη ζωή, ταυτίστηκαν στο πέρασμα του χρόνου σε κοινά σημεία αρχών και ευαισθησίας που τείνουν να εξαφανιστούν: ευγένεια άλλης εποχής, αξιοπρεπείς, με παιδεία, σεμνότητα, συνέπεια, αίσθηση ευθύνης, σεβασμό στον άνθρωπο, στη φύση, ασυμβίβαστοι, παρακολουθούν με οξυμένη ευαισθησία τα κοινωνικά προβλήματα του σήμερα μέσα από το πάθος για ομορφιά, αναζητώντας την ουσία των πραγμάτων με εφόδιο την τέχνη τους».
Τα έργα των εκθέσεων προέρχονται από την Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, ιδιωτικές συλλογές, καθώς και από τη συλλογή του ίδιου του ζεύγους των καλλιτεχνών.
Με την ευκαιρία της έκθεσης τυπώθηκε μεγάλος κατάλογος.