Πᾶσαν ἐγὼ τὴν νύκτα κινύρομαι· εὖτε δ' ἐπέλθηι
- ὄρθρος ἐλινῦσαι μικρὰ χαριζόμενος,
ἀμφιπεριτρύζουσι χελιδόνες, ἐς δέ με δάκρυ
- βάλλουσιν, γλυκερὸν κῶμα παρωσάμεναι.
ὄμματα δ' οὔ <τι> λάοντα φυλάσσεται· ἡ δὲ Ῥοδάνθης
- αὖθις ἐμοῖς στέρνοις φροντὶς ἀναστρέφεται.
ὦ φθονεραὶ παύσασθε λαλητρίδες· οὐ γὰρ ἔγωγε
- τὴν Φιλομηλείην γλῶσσαν ἀπεθρισάμην·
ἀλλ' Ἴτυλον κλαίοιτε κατ' οὔρεα καὶ γοάοιτε
- εἰς ἔποπος κραναὴν αὖλιν ἐφεζόμεναι,
βαιὸν ἵνα κνώσσοιμην· ἴσως δέ τις ἥξει ὄνειρος,
- ὅς με Ῥοδανθείοις πήχεσιν ἀμφιβάλοι.
(Παλατινή Ανθολογία, V 237)
-
- Θρηνώ όλη τη νύχτα, αλλά ,μόλις χαράξει η μέρα
- και μου χαρίσει τον πρώτο ύπνο, αρχίζουν
- να τιτιβίζουν ολόγυρα τα χελιδόνια και πάλι με πιάνουν
- τα δάκρυα , σκορπώντας το γλυκό αποκάρωμα.
- Βουρκώνουνε τα μάτια μου και της Ροδάνθης πάλι
- ο καημός τα στήθη μου πλακώνει.
- Σταματήστε , φθονερά πουλιά, τη φλυαρία!
- Της Φιλομήλας τη μιλιά δεν έχω μάθει εγώ.
- Κλάψτε , θρηνήστε τον Ίτυλο αλλού, απάνω στα βουνά,
- στην τραχιά φωλιά του Έποπα να πάτε να καθίστε.
- Να κοιμηθώ θέλω λιγάκι κι ίσως έρθει το όνειρο
- και στης Ροδάνθης τα χεράκια με αποθέσει.
-
- Μετάφραση : Gerontakos
-
- ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
-
- 1.Σύμφωνα με τον φρικιαστικό μύθο της Πρόκνης , οι θεοί μετεμόρφωσαν την Πρόκνη σε (καλλικέλαδο) αηδόνι , την αδελφή της Φιλομήλα σε χελιδόνι και τον κακό και μουρντάρη άντρα της Έποπα σε τσαλαπετεινό.
- 2. Ο Ίτυλος ήταν ο αδικοχαμένος γιος της Νιόβης , που σκοτώθηκε από τη ζηλόφθονη Αηδόνα αντί της μητέρας του (Δείτε: Ίτυλος - Βικιπαίδεια)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου