Μνημονεύετε και τον Κάρολο

Κάρολος Ντίκενς - Βικιπαίδεια

(1818-1870)

Όσο ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα πάψω πάντοτε, ιδίως  κατά τις ζοφερές αυτές μέρες, να υμνώ με λατρεία τον Κάρολο  Ντίκενς,που, όσες φορές η απατηλή πραγματικότητα των Media συσκοτίζει τον νου  και  νεκρώνει τις αισθήσεις μου, τα  βιβλία  του με επαναφέρουν στην  τάξη.  

Μπορεί να πέθανα , μου λέει , αλλά εξακολουθώ να ζω μες στα βιβλία μου και πονώ για την κατάντια των ανθρώπων της δικής σου εποχής. Κοίτα γύρω σου και στοχάσου. Τι βλέπεις;Τον ίδιο πόνο , τις ίδιες αδικίες , την ίδια αθλιότητα με τα δικά μου χρόνια. Πολέμους, φτώχεια, πείνα , κρίσεις, ανισότητες . Σκρουτζ των χρηματιστηρίων , απατεώνες του παραεμπορίου, μαφιόζοι των Καρτέλ πλουτίζουν ολοένα και περισσότερο , ενώ μιλιούνια Μικάουμπερ βυθίζονται στην αθλιότητα , χάνουν την  εργασία και το σπίτι τους από τα χρέη προς τις ληστρικές τράπεζες . 
Σαν τον Όλιβερ και τον Πάιπ,  δεν πρέπει να πλανάσαι από τις λαμπυρίζουσες εικόνες των τεχνητών παραδείσων που σου προβάλλουν τα διαφημιστικά τους  κοράκια. Δεν έχει πλοίο δι' εσέ, δεν έχει οδό διαφυγής! Αν την πατήσεις και αποδεχθείς τους όρους τους με τα ψιλά γράμματα, χάθηκες! 
"Διάσωση"-θάνατο  πάλι  σου τάζουν, με λουριά-πνίχτες και Δικαιοσύνες θεότυφλες για τους γκλαμουράτους, αλλά  ανοιχτομάτες για τους ανώνυμους φουκαράδες.
Γουρούνι σε θέλουν,  να κυλιέσαι στη γούρνα με τα βρομόνερα, τσοπάνη για να σαλαγάς τα πρόβατά τους , δούλο για να  αρμέγεις τις αγελάδες τους, να τους προσκυνάς, να βλέπεις τα αίσχη τους και να σιωπάς, με  την ελπίδα ότι οι Μεγάλες Προσδοκίες σου κάποτε θα ανταμειφθούν...