Είναι η Ελλάδα στο ντιβάνι τελευταία εξαιτίας τις
οικονομικής κρίσης;
ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΓΙΩΣΑΦΑΤ :Έχουν επικρατήσει φόβος και πανικός. Ο φόβος της πείνας.
Δεν παθαίνει κανείς, όμως, ψυχικά προβλήματα από μια οικονομική κρίση.
Στενοχωριέται, φωνάζει, απεργεί, αλλά τίποτα παραπάνω. Ίσα ίσα, σε περιόδους
μεγάλου άγχους οικονομικού, επειδή μπαίνει σε προτεραιότητα, μειώνονται οι
εσωτερικές ψυχικές αντιδράσεις. Η κατάθλιψη είναι εσωτερικό γεγονός. Γι' αυτό
και πολλοί άνθρωποι έχουν πάρα πολλά προβλήματα όταν δεν έχουν πολλά εξωτερικά
προβλήματα. Είναι φυσιολογικά αυτά τα αισθήματα, όχι παθολογικά.
[...................]
Σε μικρές
κρίσεις όπως αυτή απλά επιτείνεται το άγχος σε ανθρώπους που ήδη το έχουν.
Οπότε αυτή η κρίση βοηθάει και τους ψυχιάτρους.
Πρέπει να πιάσουμε την ιστορία του
ελληνικού λαού από την Τουρκοκρατία και έπειτα. Είμαστε ένας λαός ανώριμος. Με
έντονες τάσεις παράνοιας, οπότε και χαμηλή αίσθηση αυτοεκτίμησης. Αυτό κάνει
τους Έλληνες να υπεραμύνονται γιατί είτε νιώθουν πολύ χαμηλά είτε αισθήματα
υπερβολικής ανωτερότητας, θεωρώντας πως όλοι και όλα εξαρτώνται από εμάς. Αυτά
έχουν εμπλακεί και στην τελευταία κρίση. Κάναμε απατεωνιές. Από τους αγρότες
που είχαν τρία δέντρα ροδάκινα και έπαιρναν επιδόματα για τρεις χιλιάδες. Εκεί
οι ξένοι ήταν ηλίθιοι και εμείς ήμασταν σε θέση να τους κοροϊδεύουμε και να τα
τσεπώνουμε. Η αρπαχτή είναι χαρακτηριστικό του Έλληνα. Μόνο που τώρα μας
κατάλαβαν. Ζήσαμε έντονα την κατάσταση το επιθυμητό να γίνει και αναγκαίο. Με
την κρίση ίσως επιστρέψουμε πάλι στα χρόνια που το αναγκαίο είναι και το
επιθυμητό; Το πρώτο είναι δουλειά της διαφήμισης. Να γεμίσουν δηλαδή τα κενά
που δημιουργούνται στους ανθρώπους από διάφορους λόγους (θρησκευτικούς,
ιδεολογικούς) με καταναλωτικά προϊόντα. Αν έχεις ένα ωραίο αμάξι με μια γκόμενα
δίπλα και φοράς σινιέ ρούχα, νιώθεις καλά. Τώρα στις κρίσεις συμβαίνει το
αντίθετο. Στην κατοχή τρώγαμε κρέας μια φορά τον μήνα και ήταν ένα κόκαλο μέσα
σε μια σούπα. Τώρα έχουμε κακομάθει. Δέκα χρόνια είχαμε την αίσθηση ότι στην
Ελλάδα είμαστε πολύ πλούσιοι. Τώρα οι Έλληνες έχουν λεφτά, αλλά δεν έχει το
κράτος. Το έχουμε καταληστέψει όλοι. Από τον λαό μέχρι και τους πολιτικούς. Άμα
χρειαστεί να στριμωχτεί ο λαός, θα το κάνει. Είναι δύσκολο, όμως, να το
αλλάξεις. Πάντα είχαμε επιθυμίες, αλλά δεν ήμασταν ώριμοι. Ωριμότητα δεν είναι
να βλέπεις το επιθυμητό, αλλά το εφικτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου