ΕΠΙΚΟΥΡΕΙΟΝ

Leontium and Ternissa in the Garden of Epicurus, by William Stott (1857-1900)

-

Ἐπικούρειον

Σ᾿ αὐτὴ τὴν πρόσκαιρη ζωή μας διατί

νὰ μὴ χαρεῖ τὸ ζωντανὸ τὸ σῶμα;

Ὡς κι οἱ μωροὶ τὸ λέν᾿ πὼς εἴμαστε θνητοί,

πὼς θὰ μᾶς βάλουν μία φορὰ στὸ χῶμα.

Μὰ οὔτ᾿ οἱ δεσποτάδες μας οἱ κορδωτοί,

οὔτε οἱ πλέον διαβασμέν᾿ ἀνθρῶποι

γνωρίζουν τί θὰ γίνουμε κατόπι,

αὐτοῦ ποὺ θὲ νὰ πᾶμε...

- Βάλτε νὰ φᾶμε!

- Βάλτε νὰ πιοῦμε!

Γιατὶ αὐτὸ κανεὶς δὲ τὸ ἀμφισβητεῖ:

Φαγεί᾿ καὶ πιεί᾿ ἀλλοῦ δὲ θὰ τὰ βροῦμε!

Ἀνέλπιστα γυρνᾷ τῆς Τύχης ὁ τροχὸς

κι ὁ Χρόνος ποὺ περνᾷ δὲ στρέφει πίσω.

Τῆς χθὲς ὁ Κροῖσος εἶναι σήμερα φτωχὸς

κι ἐγὼ ὁ νέος αὔριο θ᾿ ἀσπρίσω.

Αὐτὰ τὰ ξέρουν ὅλοι πλέον εὐτυχῶς

κι ὅμως πολλοὶ στεροῦνται καὶ νηστεύουν!

Θὰ ἐλαφρύνουν τάχα γιὰ ν᾿ ἀνέβουν

αὐτοῦ ποῦ θὲ νὰ πᾶμε;...

-Βάλτε νὰ φᾶμε!

-Βάλτε νὰ πιοῦμε!

Γιατὶ ὡς κι οἱ τρελλοὶ τὸ ξέρουν, δυστυχῶς,

Φαγεί᾿ καὶ πιεί᾿ ἀλλοῦ δὲ θὰ τὰ βροῦμε!

Κι ὅποιος μιὰ κόρη, μίαν ὡραίαν ἀγαπᾷ,

ἂς τῆς χαρεῖ τὰ πρῶτα-πρῶτα κάλλη.

Λῦπες κι ἀρρώστιες θὰ τῆς πάρουν τὰ λοιπά,

καὶ θὰ τοῦ μείνει μόν᾿ ἡ παραζάλη.

Αὐτὸ στ᾿ ἀφτὶ καλὰ βεβαίως δὲ χτυπᾷ.

Μά, πλὴν αὐτοῦ, ξάφνου προβάλλ᾿ ὁ Χάρος

κι εἰδοποιεῖ: -«Ἀφέντη, μὴ πρὸς βάρος,

κοπιάστενε νὰ πᾶμε!...»

- Βάλτε νὰ φᾶμε!

- Βάλτε νὰ πιοῦμε!

Γιατὶ φαγεί᾿ καὶ πιεί᾿ καὶ κάλλη χαρωπὰ

στοῦ Χάρου τὸ κελλὶ δὲ θὰ τὰ βροῦμε!

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ (1849-1896)