Δε γνώρισα όσο έπρεπε τους σύγχρονους Έλληνες ώστε να μπορέσω να πω κάτι το σαφές για το χαρακτήρα τους. Ξέρω πως είναι πολύ εύκολο να συκοφαντεί κανείς τους δυστυχισμένους. Τίποτα δεν είναι πιο βολικό από το να βρίσκεσαι ασφαλισμένος από κάθε κίνδυνο και να λες:
“ Γιατί δεν αποτινάζουν τον ζυγό που τους καταδυναστεύει και τους κάνει να αναστενάζουν;”.
[……………………….]
Πιστεύω μονάχα πως υπάρχει πολλή μεγαλοφυΐα στην Ελλάδα και πως αυτοί που μας δίδαξαν τα πάντα βρίσκουνται ακόμα εκεί, όπως πιστεύω πως η ανθρώπινη φύση διατήρησε στη Ρώμη την υπεροχή της.Φυσικά μ΄αυτά δεν εννοώ πως οι ανώτεροι άνδρες βρίσκονται τώρα στη Ρώμη.
Παρ’ όλα αυτά φοβούμαι πως οι Έλληνες δεν έχουν ακόμα διάθεση να σπάσουν τις αλυσίδες τους.
Μα , κι όταν θα γλίτωναν από την τυραννία που τους καταπιέζει, δε θα χαναν αμέσως τα σημάδια των δεσμών τους. Όχι μονάχα συντρίφθηκαν κάτω από το βάρος του δεσποτισμού, αλλά δύο χιλιάδες χρόνια τώρα ζουν σαν ένας λαός γερασμένος και ξεπεσμένος. Δεν ανανεώθηκαν καθόλου, όπως η άλλη Ευρώπη, από την επιμειξία τους με τα βάρβαρα γένη, μα τουναντίον, το έθνος που τους κατέκτησε συντέλεσε στη διαφθορά τους.
Francois-Rene De Chataubriand , « 1806, Το ταξίδι στην Ελλάδα»,Σελ. 239-240.
-Όχι, αγαπητέ μου, δεν είμαι ο κατάλληλος ειδικός που θα
απαντήσει στο αγωνιώδες ερωτημά σας:
"Πόσους αιώνες ακόμα θα διαρκέσει η νοοτροπία
του διεφθαρμένου ραγιά, που καβαλάει ο νεοέλληνας
από την Επανάσταση του 21 και μετά;". Εγώ προσπαθώ
να επιλύσω τα προβλήματα που γεννά η διαφθορά
στον ψυχισμό των ελάχιστων τίμιων ανθρώπων
που διαθέτει ο τόπος!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου