Τι σε φελά, βεργόλυγη, να ’χεις το γέρον άντρα,
να τον θωρείς ολόψαρον σαν τράγον εις την μάντρα,
να στάζει η μύξα του συχνά ωσάν της προβατίνας,
και να σγομπιάζει(=καμπουριάζει) η ράχη του σαν τον λαιμόν της χήνας,
να τον γρικάς(=ακούς) ολονυκτίς να βήχει σαν την αίγαν;
Άδικον που ’τον εις εσέν, κρίμα πολύ και μέγαν!
να τον θωρείς ολόψαρον σαν τράγον εις την μάντρα,
να στάζει η μύξα του συχνά ωσάν της προβατίνας,
και να σγομπιάζει(=καμπουριάζει) η ράχη του σαν τον λαιμόν της χήνας,
να τον γρικάς(=ακούς) ολονυκτίς να βήχει σαν την αίγαν;
Άδικον που ’τον εις εσέν, κρίμα πολύ και μέγαν!
«Περί γέροντος», 137-142 (15ος-16ος αιώνας) . Λίνος Πολίτης,
"Ποιητική Ανθολογία", Β΄. Μετά την Άλωση . Εκδ. Γαλαξίας.
"Ποιητική Ανθολογία", Β΄. Μετά την Άλωση . Εκδ. Γαλαξίας.
"Μπαλακίες του 16ου αιώνα!...
Σα βγάζω την πορτοφόλα και κουνώ μάτσο τα ευρουδάκια,
δεν ξέρετε πόσο ωραίο και σέξι με βρίσκουν τα ωραία γκομενάκια.
Για τα αποδέλοιπα, ας είναι καλά τα θαυματουργά μου βιαγκράκια..."
Σα βγάζω την πορτοφόλα και κουνώ μάτσο τα ευρουδάκια,
δεν ξέρετε πόσο ωραίο και σέξι με βρίσκουν τα ωραία γκομενάκια.
Για τα αποδέλοιπα, ας είναι καλά τα θαυματουργά μου βιαγκράκια..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου