ΟΤΑΝ Η ΤΕΧΝΗ ΣΥΝΟΜΙΛΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Wellington, New-Zealand: Soldiers marching to war.
[ Κάντε κλικ στη φωτογραφία για
αύξηση του μεγέθους της]

Εθελοντής εκ των υπερποντίων Βρεταννικών κτήσεων
εν Αλεξανδρεία, 1940

Μ' αργή φωνή μιλούσε για τα πρόβατα
και πυκνοκέρατες αγέλες στις μεγάλες
πεδιάδες, για τα δάση, τα σκιόεντα
απ' τους σεμνούς λαούς των δέντρων, για τα λάφια,
και γι' άλλα ζώα άγνωστα σε μας.
Μ' αργές κινήσεις βάδιζε στους δρόμους,
ωσάν τα πόδια του να βάρυνεν ακόμα
το καλό χώμα των αγρών του, μουσκεμένο
από τους πλούσιους όμβρους΄κι όταν στέκετο
σε καφενείο μπρος ή σε προθήκη,
ήταν ακίνητος και καθαρός κι ακέραιος
σαν δένδρο.
Και τότε πια το μάτι σου δεν έβλεπε
τυχαίο δρόμο, βιαστικούς διαβάτες
μ' εμπόριο σε βλέμμα και προσόψεις,
αλλά πλατιές εκτάσεις χωρίς ύβριν,
με μόνον κύριο τον χειμώνα και το θέρος,
με μόνον πόλεμο τη θύελλα, κ' ένα σπίτι,
τα σκυλιά, τα δένδρα, τα χωράφια
που περιμένουν...

Αλέξανδρος Μάτσας
(1911-1969)