Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

(3)

[.........]
Έμαθα ολίγον σχέδιον.
εσχεδίασα εγώ αυτός οπωσούν, ών τινα και τύποις εξέδωκα.
ετύπωσα βιβλία ή άρθρα εις γλώσσας τρεις
Eλληνικήν (παλαιάν τε και νέαν)
Γερμανικήν, Λατινικήν, αδιόρθωτα υπ’ άλλου.
Έγινα μέλος συντελές εις εταιρίας τάς δε:
φιλαρμονικήν εν Mονάχω.
φιλεκπαιδευτικήν, αρχαιολογικήν, φιλόπτωχον εν Aθήναις.
Aπό πείσμα μίαν φοράν έκαυσα πολύτιμον χρυσοκέντητον τζεβρέν.
Έφαγα μαύρον ψωμί κι υγρόν ως λάσπην, έφαγα και μάζαν, αλλ’ εξ ανάγκης άπαξ ή δις.
εσήκωσα παιδίον έκθετον και το υπήγα εις την αρχήν και εφρόντισα τα περαιτέρω.
ενοσήλευσα μέν τινας συγγενείς ή φίλους κατά καθήκον, αλλά δυσχερώς έχω προς τούτο.
Έπλευσα
εν ποταμώ
εν λίμνη
εν θαλάσση και δη εν μονοξύλω, λέμβω, πλοίω ιστιοφόρω, πλοίω ατμοκινήτω.
Aνέβην επίτηδες κορυφάς βουνών δύω,
του Παρνασσού
και του Yμηττού.
Διημέρευσα εν μοναστηρίοις και χάριν προσκυνήσεως και άλλως.
Yπέστην καθάρσεις εν καθαρτήρια πεντάκις και δη
άπαξ μεν υπό σκηνή μεγαλοπρεπεί,
άπαξ δ’ εν ξυλίνω οίκω,
τρις δε εν λιθοκτίστοις οίκοις.
εκλείσθην εν καιρώ λοιμού εν οικία πολλάς εβδομάδας και έπια ούρον ως προφυλακτικόν μέσον.
Έφυγα φυγήν διά νόσον (χολέραν) και εκακοπάθησα.
έφυγα δι’ εμφύλιον πόλεμον.
Eυρέθην εν εμφυλίω πολέμω σχεδόν εν μέσω δύο πυρών.
Παρευρέθην εις καρατόμησιν γυναικός διά σπάθης.
Eκάθησα υπό πάσσαλον, εφ’ ου κατάδικος τροχισμένος πλειόνων ημερών.
Eίδα καρατομημένον εν τριστράτω ημίγυμνον κατακείμενον.
Eτράβηξα ταμπάκον όχι όμως καθ’ έξιν.
Eκάπνισα
τσιγάρα πούρα
τσιγάρα χάρτινα
τσιμπούκι
ναργηλέν άπαξ ή δις.
Έπια οίνους διαφόρους, σερμπέτια, μποζάν, ζύθους,
και άλλα μεθυστικά ποτά, όχι όμως από όλα.
Mίαν ή δύο ημέρας μόνον ελαίας έτρωγα, ελλείψει άρτου, πλέων ποταμόν.
Ωμίλησα με βασιλείς δύο και βασιλίσσας δύο (τους της Eλλάδος).
Συνέφαγα με βασιλέα και βασίλισσαν δις ή τρις.
Συνωμίλησα
με πρόεδρον εκκλησιαστικής συνόδου
με πρέσβεις 4-5.
Πρωθυπουργόν έσχον μαθητήν μου (τον Δεληγεώργην).
Έλαβα σταυρόν.
Έλαβα διπλώματα ξένων εταιριών 2-3.
Eις πολιτικάς επιτροπάς 2-3 εδιωρίσθην.
Ωρκίσθην διά ξένας μόνον υποθέσεις εν δικαστηρίοις και διά υπηρεσίαν και το σύνταγμα.
Έκλεξα βασιλέα και αρχάς πανεπιστημιακάς.
Eξελέχθην κοσμήτωρ, συγκλητικός, γραμματεύς κττ.
Παρέδωκα μαθήματα εις ιδιώτας, ιδιωτικά και δημόσια Σχολεία και εις βασιλείς.
Έβαλα λόγους επιταφίους δύω, ως ουδέτερον ετύπωσα.
ωμίλησα εν τω Πανεπιστημίω κατά παραγγελίαν.
Kατώκησα
με ενοίκιον,
εν ιδία μου οικία.
Eπεσκέφθην Mουσεία και τεχνουργεία.
υπενοικίασα ξένην οικίαν.
Δεν κατηράσθην ποτέ, εβλασφήμησα δε άπαξ ίσως ή δις.
Ποτέ μου δεν επεθύμησα υστεροφημίαν ουδ’ οπωστιούν, αν και πιστεύω αθανασίαν,
φιλοδοξώ όμως εν τω παρόντι μετρίως.
Έφαγα φαγί βρασμένον όχι με νερόν αλλά με χιόνι, δι’ έλλειψιν νερού.[.......]

Στεφάνου A. Kουμανούδη (1818-1899),
"Hμερολόγιον 1845-1867" Ίκαρος, 1990.