Ο θυμός δεν παράγει
Ο μεγάλος θυμός. Ενα «άι σιχτίρ» για το κράτος, τα κόμματα, την τηλεόραση. Αυτό κατάλαβα από τις κινητοποιήσεις των παιδιών τον περασμένο Δεκέμβριο. Δίκαιος θυμός, αλλά όπως και ο ενθουσιασμός εξατμίζεται γρήγορα. Δύσκολα παράγει κάτι. Οι κουκουλοφόροι είναι βαλτοί. Μου θυμίζουν τους Εγγλέζους φαντάρους που πυροβόλησαν τη Μεγάλη Βρετανία το 1944 στα Δεκεμβριανά. Θέλανε να μας βάλουν να σφαχτούμε. Οι Ελληνες δεν το έχουμε πολύ δύσκολο. Αν κάποιοι θέλουν πάλι να μας βάλουν να σφαχτούμε, αυτή τη στιγμή δεν έχουμε την πολυτέλεια.
Αν δεν πάψουν τα κόμματα να μας κάνουν κομμάτια, αν δεν συνεννοηθούν για τα στοιχειώδη, κι εμείς ως λαός δεν καταλάβουμε ότι σαν ασθενείς πρέπει να εμπιστευθούμε τη διάγνωση και να υποστούμε τη θεραπεία, θα μας πάρει ο διάβολος.
Πρέπει να δεχτούμε την αλήθεια: το ταμείο είναι άδειο. Επίσης, ότι δεν έχουμε μόνο δικαιώματα αλλά και υποχρέωση να παράγουμε. Αλλιώς αντί να τη λέμε Ελλάδα, ας την ονομάσουμε καρέκλα.
Απόσπασμα από τη συνέντευξη
του καλού τραγουδοποιού Παναγιώτη Καλατζόπουλου
στη Γιώτα Συκκά (Καθημερινή , 5/4/2009)
του καλού τραγουδοποιού Παναγιώτη Καλατζόπουλου
στη Γιώτα Συκκά (Καθημερινή , 5/4/2009)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου