Photo:www.google.grΠεριβάλλον και Πολιτισμός 2009
«Το Δέντρο της Ζωής σε 4 Εποχές»
στο Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας
«Το Δέντρο της Ζωής σε 4 Εποχές»
στο Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας
Η Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού, στο πλαίσιο της πανελλαδικής εκστρατείας «Περιβάλλον και Πολιτισμός 2009 - Το Δέντρο της Ζωής σε 4 Εποχές» διοργανώνει για δεύτερη συνεχή χρονιά, από 2 μέχρι 5 Μαΐου 2009, εκδηλώσεις σε αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία και μνημεία όλης της χώρας, που απευθύνονται τόσο στο μαθητικό όσο και στο ευρύ κοινό. Οι εκδηλώσεις αυτές είναι ποικίλου χαρακτήρα και αφορούν στην αναζήτηση του συμβόλου του Δέντρου της Ζωής στους αρχαιολογικούς χώρους, τα μουσεία και τον περιβάλλοντα χώρο των μνημείων.
Το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας ΝΟΗΣΙΣ συμμετέχοντας στην εκστρατεία αυτή, προσεγγίζει το σύμβολο του Δέντρου της Ζωής μέσα από μία τεχνική άρρηκτα συνδεδεμένη με τον ελληνικό πολιτισμό: τη ναυπηγική.
Το δέντρο και το δάσος έχει περιγραφεί από την αρχαιότητα ως το μεγαλύτερο δώρο που δόθηκε ποτέ στον άνθρωπο. Τα δάση πρόσφεραν στον άνθρωπο τροφή, κατοικία, ένδυση, βελτίωσαν τη μοίρα των ανθρώπων και λειτούργησαν ως οι πρώτοι ναοί των ουράνιων δυνάμεων. Από πολύ νωρίς η επέκταση των οικισμών και των χωραφιών, οι ανάγκες σε ξυλεία ως οικοδομήσιμο υλικό, καύσιμο κ.ά. οδήγησαν σε μεγάλη καταστροφή των παρθένων δασών.
Για τους αρχαίους έλληνες, λαό κατεξοχήν ναυτικό, η τέχνη της ναυπηγικής ήταν πολύ σημαντική και απαιτούσε μεγάλες ποσότητες ξύλου. Τα πλοία ήταν συχνά τα μόνα μέσα μεταφοράς για ανθρώπους και εμπορεύματα. Η "γέννηση" του πλοίου ανάγεται στην προϊστορική εποχή. Για πολλά χρόνια οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν κωπήλατα μονόξυλα, πλοιάρια δηλαδή τα οποία ήταν λαξευμένα από ένα και μόνο κορμό δένδρου. Για να λάβει το μονόξυλο τη μορφή της σχεδίας και από αυτή τη μορφή της "διήρους" και της "τριήρους" πέρασαν πολλοί αιώνες. Γύρω στο 900-700 π.Χ. παρατηρείται για πρώτη φορά ο διαχωρισμός εμπορικών και πολεμικών πλοίων. Τα πολεμικά, για λόγους ευελιξίας ήταν ελαφρά, στενά και χαμηλά σκάφη.
Το πιο γνωστό πλοίο της ελληνικής αρχαιότητας είναι η τριήρης και με αυτό το έκθεμα επέλεξε το ΝΟΗΣΙΣ να συμμετάσχει στην εκδήλωση. Η τριήρης κυριάρχησε στην ανατολική Μεσόγειο για περισσότερο από 10 αιώνες. Ο κύριος οπλισμός αυτού του ευέλικτου πολεμικού σκάφους ήταν το έμβολο της πλώρης, ενισχυμένο με μεταλλική ένδυση. Οι Έλληνες επινόησαν πλείστες κατασκευαστικές μεθόδους στη ναυπηγική τέχνη που διατηρούνται ακόμα μέχρι και σήμερα.
Το Κέντρο Διάδοσης Επιστημών και Μουσείο Τεχνολογίας ΝΟΗΣΙΣ συμμετέχοντας στην εκστρατεία αυτή, προσεγγίζει το σύμβολο του Δέντρου της Ζωής μέσα από μία τεχνική άρρηκτα συνδεδεμένη με τον ελληνικό πολιτισμό: τη ναυπηγική.
Το δέντρο και το δάσος έχει περιγραφεί από την αρχαιότητα ως το μεγαλύτερο δώρο που δόθηκε ποτέ στον άνθρωπο. Τα δάση πρόσφεραν στον άνθρωπο τροφή, κατοικία, ένδυση, βελτίωσαν τη μοίρα των ανθρώπων και λειτούργησαν ως οι πρώτοι ναοί των ουράνιων δυνάμεων. Από πολύ νωρίς η επέκταση των οικισμών και των χωραφιών, οι ανάγκες σε ξυλεία ως οικοδομήσιμο υλικό, καύσιμο κ.ά. οδήγησαν σε μεγάλη καταστροφή των παρθένων δασών.
Για τους αρχαίους έλληνες, λαό κατεξοχήν ναυτικό, η τέχνη της ναυπηγικής ήταν πολύ σημαντική και απαιτούσε μεγάλες ποσότητες ξύλου. Τα πλοία ήταν συχνά τα μόνα μέσα μεταφοράς για ανθρώπους και εμπορεύματα. Η "γέννηση" του πλοίου ανάγεται στην προϊστορική εποχή. Για πολλά χρόνια οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν κωπήλατα μονόξυλα, πλοιάρια δηλαδή τα οποία ήταν λαξευμένα από ένα και μόνο κορμό δένδρου. Για να λάβει το μονόξυλο τη μορφή της σχεδίας και από αυτή τη μορφή της "διήρους" και της "τριήρους" πέρασαν πολλοί αιώνες. Γύρω στο 900-700 π.Χ. παρατηρείται για πρώτη φορά ο διαχωρισμός εμπορικών και πολεμικών πλοίων. Τα πολεμικά, για λόγους ευελιξίας ήταν ελαφρά, στενά και χαμηλά σκάφη.
Το πιο γνωστό πλοίο της ελληνικής αρχαιότητας είναι η τριήρης και με αυτό το έκθεμα επέλεξε το ΝΟΗΣΙΣ να συμμετάσχει στην εκδήλωση. Η τριήρης κυριάρχησε στην ανατολική Μεσόγειο για περισσότερο από 10 αιώνες. Ο κύριος οπλισμός αυτού του ευέλικτου πολεμικού σκάφους ήταν το έμβολο της πλώρης, ενισχυμένο με μεταλλική ένδυση. Οι Έλληνες επινόησαν πλείστες κατασκευαστικές μεθόδους στη ναυπηγική τέχνη που διατηρούνται ακόμα μέχρι και σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου