Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

Ο φθόνος, κάκιστον παθών,
των αλλοτρίων αγαθών
ενδομυχούσα λύπη,

προς τους λοιπούς βέλος κωφόν,
την τάλαιναν αυτού τροφόν
καρδίαν κατασήπει.
[...]
Ως τρώγει σίδηρον ιός,
ως τον αυχένα ο κλοιός,
ούτω τα σπλάχνα φθόνος.

Διότι φθόνος συνεχής
γίνεται πρίων της ψυχής,
νωθρός, ανθρωποκτόνος!

Σκαρλάτος Γκίκας (1750- 1832)

Βασική Βιβλιοθήκη,Τόμος 11.
Εκδοτ. οίκος Ιωάννου Ν. Ζαχαροπούλου, 1955.Σελ. 58.