ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ: Σατιρικά Γυμνάσματα

14

Η τύχη μάς αντάμωσε τους δυο,

μια στιγμή στην ακάθαρτη αγορά,
Είχα τριάντα χρόνια να σε διω.

Είσουν εσύ της νιότης μου η χαρά.
Μας γέλασαν ξανά οι φευγάτοι χρόνοι,
και βιαστικά κι απάντεχα εκεί δα

των ερώτων τ' αθάνατο τ' αηδόνι
ξανάρχισε το θείο κελαϊδισμό΄
στον κήπο να! τ' αγιόκλημα φουντώνει,

να το κορμί σου το λαχταριστό...
- Χοντρή γυναίκα εσύ
και σωμένος ψαρότριχος εγώ!-

Και χωριστήκαμε ήσυχα. Η ζωή.

Πρώτη σειρά, 14.