Κακήν κακώς απέληξεν ο έρως μου ο πρώτος...

Γεωργίου Σουρή

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΟΥ

Γ΄

Κακήν κακώς απέληξεν ο έρως μου ο πρώτος,
μα και στους άλλους έρωτας υπήρξα Δον Κισότος.
Ηγάπησα περιπαθώς μοδίστραν νεωτάτην,
κοντούλαν, ολοστρόγγυλην και δη φλογεροτάτην΄
αλλ' ο ψηλός της αδελφός, τραμπούκος με μαχαίρι,
μια μέρα στην Νεάπολη μου έστησε καρτέρι
και μ' άστραψε μια χαστουκιά, που μού 'λθ' αιμοπτυσία
κι ενόμισα πως έφθασε Δευτέρα Παρουσία.
Αλλά δεν μ' απεθάρρυνεν η χαστουκιά εκείνη
και νέος έρως τας χορδάς της λύρας μου εκίνει.
Εις το επάνω πάτωμα του οίκου μας κατώκει
Αρσακειάς μελαχρινή δεκατεσσάρων χρόνων
κι εκείνη πρώτη άρχισε να με καταδιώκει,
ως ότου τα εψήσαμε με δύο λόγια μόνον.
Δεν είχεν όμως αδελφόν και η Αρσακειάς
κι αφόβως απελάμβανα πολλάς στιγμάς γλυκείας΄
ετρέχαμε περιχαρείς στου κήπου τας σκιάς
κι επαίζαμε πεντόβολα υπό τας ακακίας.
Αλλ' ένας έρως δεν μπορεί πολύ να διαρκέσει
κι απηύδησα αισθήματα στην φίλην μου προσφέρων,
ως ότου η γυναίκα μου ξεφύτρωσε στην μέση
και απηλλάγην ούτω πως ερώτων νεωτέρων.

Συνεχίζεται...