Έλληνες γονείς= πρωταθλητές βαρέων βαρών!

Max Klinger, Ο Σίσυφος.


Ελλάδα
Θυσίες γονέων επί δεκαπέντε χρόνια
για καλύτερη εκπαίδευση των παιδιών τους

Με θυσίες εξασφαλίζει την εκπαίδευση των παιδιών του ο μέσος Ελληνας γονιός. Εργάζεται περισσότερο, μειώνει τα προσωπικά του έξοδα, περιορίζει τη διασκέδασή του... Η συνταγματική «επιταγή» για δωρεάν παιδεία αποδεικνύεται στην πράξη κενή. Οπως δείχνει έρευνα του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), την οποία δημοσιεύει η Καθημερινή (16.12.2007), το 80% των γονιών δήλωσε ότι κάνει θυσίες και οικονομία για την όσο το δυνατόν καλύτερη εκπαίδευση των παιδιών. Ωστόσο, οι επτά στους δέκα (70%) πιστεύουν ότι η εκπαίδευση σήμερα είναι ανεπαρκής και δεν μπορεί να προσαρμοστεί με τις νέες απαιτήσεις. Ετσι, το 65% των γονιών θεωρούν ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση αποτελεί επιτακτικό βήμα για την παιδεία μας. Και μια πολύ σημαντική λεπτομέρεια. Οι περισσότεροι -το 56,7%- κρίνουν ότι λείπουν οι ειδικοί για την ψυχολογική υποστήριξη των μαθητών.

Ειδικότερα, οι ανεπάρκειες του ελληνικού σχολείου αναγκάζουν τις οικογένειες να δίνουν ένα τεράστιο ποσό από το ετήσιο εισόδημά τους στην εκπαίδευση των παιδιών (φροντιστήρια για τις εισαγωγικές στο πανεπιστήμιο, ξένες γλώσσες και άλλες δραστηριότητες, όπως ο αθλητισμός κ.ά.), επιβεβαιώνοντας τα στοιχεία έρευνας του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής της ΓΣΕΕ, σύμφωνα με τα οποία ετησίως δίνονται 4.371,3 εκατ. ευρώ από τον οικογενειακό προϋπολογισμό για την εκπαίδευση των παιδιών. Εξ αυτών, για την πρωτοβάθμια και προσχολική εκπαίδευση δίνονται 804 εκατ. ευρώ και το μεγαλύτερο μέρος τους (248,7 εκατ. ευρώ) για ξένες γλώσσες (30,9% της συνολικής δαπάνης για παιδιά έως 12 ετών). Για τους μαθητές γυμνασίου και λυκείου οι γονείς δίνουν 1.345,9 εκατ. ευρώ. Ξεχωρίζουν τα κονδύλια για φροντιστήρια (503,6 εκατ. ευρώ) και ιδιαίτερα μαθήματα (258,7 εκατ. ευρώ), δηλαδή 762,3 εκατ. ευρώ, πάνω από το μισό (56,6%) των συνολικών δαπανών. Τέλος, για τις σπουδές στο πανεπιστήμιο δίνουν 1.441,8 εκατ. ευρώ.

Μάλιστα, η συντριπτική πλειονότητα -το 95%- των γονιών δηλώνει ότι εάν χρειαστεί είναι διατεθειμένοι να κάνουν και άλλες θυσίες για να πληρώσουν για τις σπουδές των παιδιών. Ο λόγος; Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η επαγγελματική και κοινωνική επιτυχία των νέων εξασφαλίζεται με την απόκτηση ενός πτυχίου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.

Σύμφωνα με έρευνα του ΕΚΚΕ για «το ελληνικό σχολείο στην αυγή του 21ου αιώνα» (υπεύθυνες της 10μελούς ομάδας έργου ήταν οι κυρίες Λάουρα Μαράτου-Αλιπράντη, Αφροδίτη Τεπέρογλου και Ιωάννα Τσίγκανου), το άγχος των γονιών ήδη αρχίζει όταν τα παιδιά φοιτούν στο δημοτικό και κορυφώνεται στο γυμνάσιο και το λύκειο. Είναι χαρακτηριστικό ότι για να καλύψουν τα έξοδα της εκπαίδευσης των παιδιών τους το 41,7% των γονιών μαθητών δημοτικού εργάζεται περισσότερο, ενώ για τους γονείς μαθητών γυμνασίου το ποσοστό αυξάνεται στο 52%. Παρά την κορύφωση στην τριετία του γυμνασίου, υπάρχουν κάποιοι γονείς (το 44,9%) που δήλωσαν ότι δουλεύουν ακόμη περισσότερο όταν το παιδί φτάνει στο λύκειο.

Κατά την κρίσιμη αυτή δωδεκαετία οι γονείς μειώνουν τις προσωπικές δαπάνες και τις εξόδους τους, ενώ αρκετοί «κόβουν» και από τις διακοπές. Συγκεκριμένα:

* Οι εννέα στους δέκα γονείς (88,5% μαθητών δημοτικού, 90% γυμνασίου, 89,7% λυκείου) περιορίζουν τις προσωπικές δαπάνες.
* Αντίστοιχα είναι και τα ποσοστά όσων δήλωσαν ότι μειώνουν τις εξόδους τους (84,5% γονείς μαθητών δημοτικού, 83,5% γυμνασίου, 86,5% λυκείου).
* Οι διακοπές είναι μία ανάπαυλα που την έχει ανάγκη όλη η οικογένεια, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών. Ομως σχεδόν οι τέσσερις στους δέκα γονείς δεν πηγαίνουν διακοπές (38,8% μαθητών δημοτικού, 42% γυμνασίου, 43,2% λυκείου).

Ονειρο των περισσότερων γονιών είναι τα παιδιά τους να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο, αφού πιστεύουν ότι οι σπουδές είναι απαραίτητες για την ένταξή τους στην κοινωνία και ότι με αυτές θα έχουν καλύτερο μέλλον. Βέβαια, η προσήλωση στον στόχο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης οφείλεται, εν μέρει, και στην ανεπάρκεια και το χαμηλό κύρος που έχει στην Ελλάδα η επαγγελματική εκπαίδευση. Και αυτό προκύπτει από τις δηλώσεις των γονιών στην έρευνα του ΕΚΚΕ (που δημοσιεύτηκε από τις εκδόσεις Gutenberg). Ενδεικτικά:

* Οταν το παιδί είναι στο δημοτικό, επτά στους δέκα γονείς (70,2%) θέλουν να σπουδάσει στο πανεπιστήμιο, το 23% να ακολουθήσει κάποια επαγγελματική εξειδίκευση, το 1,1% να εργαστεί αμέσως και το 0,6% να συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση.
* Οταν το παιδί φτάσει στο γυμνάσιο, το ποσοστό που θεωρούν προτιμότερο το παιδί να συνεχίσει στο πανεπιστήμιο μειώνεται στο 60,1%. Αντίθετα, αυξάνονται (30,8%) όσοι πιστεύουν ότι πρέπει να ακολουθήσει κάποια επαγγελματική εξειδίκευση. Το 5,1% θεωρεί προτιμότερο το παιδί να εργαστεί αμέσως και το 1,2% να συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση.
* Ομως, οι γονείς μαθητών λυκείου προσβλέπουν κατά κύριο λόγο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Το ποσοστό όσων προτιμούν τις πανεπιστημιακές σπουδές αυξάνεται στο 76,3% και μειώνονται οι... οπαδοί της επαγγελματικής εξειδίκευσης στο 17,5% και όσοι πιστεύουν ότι πρέπει να εργαστεί αμέσως ή να συνεχίσει την οικογενειακή επιχείρηση (1,3% καθεμιά επιλογή).

Ενώ φαίνεται ότι αρκετοί δεν υποτιμούν την αξία της επαγγελματικής κατάρτισης, η δομή του συστήματος της εκπαίδευσης οδηγεί τους περισσότερους γονείς να επιλέγουν για το παιδί τις σπουδές σε κάποιο πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ, έστω κι αν οι σπουδές αυτές δεν ταιριάζουν στο νέο ή και δεν εξασφαλίζουν επαγγελματικές προοπτικές ανάλογες με τον κόπο και τα έξοδα που δαπάνησε η οικογένεια.

Η ελληνική εκπαίδευση είναι ανεπαρκής, δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές προκλήσεις, χρειάζονται μεταρρυθμίσεις. Σε αυτά ομονοούν οι περισσότεροι γονείς που διαπιστώνουν πληθώρα προβλημάτων στο ελληνικό σχολείο, προβλήματα υποδομών αλλά και παιδαγωγικά/ εκπαιδευτικά. Μάλιστα, το 56,7% των γονιών έκρινε ως μείζον πρόβλημα την απουσία ειδικών για την ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών. Στη συνέχεια, με βάση την αξιολόγηση των γονιών, ως σημαντικότερα προβλήματα σημειώνονται η ελλιπής υποδομή των σχολείων (54,3%) και η επιμόρφωση των καθηγητών (52,7%). Ακόμη, οι γονείς αξιολόγησαν ως πρόβλημα τις κτιριακές ελλείψεις (47,4%), τη φιλοσοφία και τους σκοπούς του σχολείου (47,8%), τη διπλοβάρδια (45%), τα μαθησιακά προβλήματα (43,9%) ενώ διαπίστωσαν έλλειψη κινήτρων για τους εκπαιδευτικούς (42%).

e-paideia.net