"Οι ιστορίες είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο"

Philip Pullman

"Οι ιστορίες είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο"

Στα 25 του, ο Φίλιπ Πούλμαν δούλευε ως δάσκαλος. Ήταν αρχές της δεκαετίας του 1970, οι δάσκαλοι δεν πιέζονταν τόσο «να ολοκληρώσουν την ύλη» και, όπως αναφέρουν Τα Νέα (17.12.2007), είχε έτσι τον χρόνο να λέει ιστορίες στα παιδιά.
«Oι ιστορίες είναι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο, χωρίς ιστορίες δεν θα ήμασταν άνθρωποι», εξηγεί και προσθέτει πως όλοι οι δάσκαλοι θα πρέπει να μπορούν να αφηγηθούν μια ιστορία ανά πάσα στιγμή στην τάξη. Όχι να τη διαβάσουν, να την αφηγηθούν. «Αν διαβάζεις συνεχώς από ένα βιβλίο, τίποτε δεν αλλάζει. Όταν όμως αφηγείσαι την ιστορία, αυτοσχεδιάζεις λίγο, παίζεις...».

Έχει χαρακτηριστεί παιδικός συγγραφέας, όμως αντιμετωπίζει τους γονείς και τα παιδιά ως ενιαίο κοινό και γράφει ταυτόχρονα και για τους δύο. «Νέοι και ενήλικοι είναι πρώτα απ΄ όλα ετικέτες για να διευκολύνεται η δουλειά στις βιβλιοθήκες... Με βλέπω σαν έναν αφηγητή που κάθεται στην πλατεία της αγοράς. Όλοι είναι καλοδεχούμενοι ν΄ ακούσουν τις ιστορίες μου».
Προσεχώς θα προβληθεί στην Ελλάδα η ταινία «Το αστέρι του Βορρά», που είναι βασισμένη στο πρώτο βιβλίο της «Τριλογίας του Κόσμου». Ο Πούλμαν αφηγείται σ΄ αυτήν ένα μύθο της Δημιουργίας για τον 21ο αιώνα, όπου ο Αδάμ και η Εύα είναι δύο 12χρονα παιδιά. Στα βιβλία τα παιδιά μάχονται εναντίον της Εκκλησίας, η οποία προσπαθεί να εξαλείψει την αμαρτία κάνοντας τα παιδιά πειραματόζωα, χωρίζοντας το σώμα από την ψυχή τους και μετατρέποντάς τα σε ζόμπι. Στην ταινία, τη θέση της Εκκλησίας ως φονικού θεσμού έχει πάρει ένα «Μαγκιστέριουμ», που θα μπορούσε να είναι μια θεοκρατία ή ένα ολοκληρωτικό κράτος, και όχι η θρησκεία γενικά. Όμως ο Πούλμαν τα βάζει και με τον ίδιο τον Θεό, τον οποίο εμφανίζει ως ένα αδύναμο, φρενοβλαβές πλάσμα και για να μην πιστέψει κανείς πως παραπέμπει σε κάτι άλλο τον αποκαλεί με όλα τα ονόματά του, «Η Αρχή, Θεός, ο Δημιουργός, ο Κύριος, Γιαχβέ, Ελ, Αντονάι, ο Βασιλιάς, ο Πατέρας, ο Παντοδύναμος- όλα αυτά είναι ονόματα που έδωσε στον εαυτό του», γράφει. Τον σκοτώνει μ΄ έναν θάνατο αναξιοπρεπή και διόλου δραματικό- «ο αρχαίος των ημερών» δειλιάζει και κλαίει σαν μωρό καθώς διαλύεται στον αέρα...

Το Χόλιγουντ «έσωσε» την Εκκλησία με το «Μαγκιστέριουμ», αλλά το πώς θα «διαχειριστεί» τον θάνατο του Θεού θα το δούμε στην τρίτη ταινία της σειράς. Ο συγγραφέας λέει πως όσοι πιστεύουν πως θα προσβληθούν πρέπει να δουν πρώτα την ταινία ή, ακόμη καλύτερα, να διαβάσουν τα βιβλία. «Θα βρουν μια ιστορία που επιτίθεται σε πράγματα όπως η ωμότητα, η καταπίεση, η μισαλλοδοξία, η στενομυαλιά, και που δοξάζει την αγάπη, την καλοσύνη, το ανοιχτό μυαλό, την ανεκτικότητα, την περιέργεια, την ανθρώπινη ευφυΐα. Είναι, πολύ δύσκολο να διαφωνήσεις μ΄ αυτά. Κι όμως πολλοί θα διαφωνήσουν...».

e-paideia.net