Το νόημα της ψευδαίσθησης

Όσο πιο μαύρη κι άραχλη ζωή περνάμε
τόσο πιο πολλά φώτα γιορταστικά ανάβουμε.
Μέσα από την ψευδαίσθηση των φωτεινών χρωμάτων
ξορκίζουμε εκτός από τον αρχέγονο φόβο της αιώνιας νύχτας
και το φόβο της αβεβαιότητας για τις μέρες που έρχονται.
Φυσικά, πίσω από την τεχνητή ευφορία των ημερών
καραδοκεί το τέρας της αλήθειας.
Συντρίμμια στα πόδια μας ο μαγικός καθρέφτης.
Μήπως ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε τον πραγματικό
καθρέφτη της ψυχής μας, που για άλλα διψά και άλλα της δίνουμε;
Ως πότε θα παίζουμε τους αμέριμνους και αμέτοχους;
Πόσο καιρό θα προσποιούμαστε τους αθώους;
Πόση αντοχή μάς έχει απομείνει
σ' έναν αγώνα όπου όλα είναι σικέ;
Καλά και άγια τα παραμύθια,
όμως τι σχέση έχει η πραγματική ζωή
με το "και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα";
Όταν ξέρουμε ότι αυτοί ζούνε πολύ καλύτερα από μας,
γιατί βαυκαλιζόμαστε ότι είμαστε
ευτυχισμένοι τυλίγοντας τα σπίτια μας
με κινέζικες φωτεινές γιρλάντες;