Ο Φρίντριχ Βίλχελμ Μούρναου (Friedrich Wilhelm Murnau) είναι ένας από τους σημαντικότερους γερμανούς σκηνοθέτες της εποχής του βωβού κινηματογράφου και ένας από τους κύριους εκπροσώπους του Γερμανικού Εξπρεσιονισμού.
Η ταινία "Φάουστ" (Faust – Eine deutsche Volkssage, 1926) αποτελεί ένα από τα αριστουργήματά του και μια από τις τελευταίες γερμανικές του παραγωγές πριν μεταναστεύσει στο Χόλιγουντ.
Ο Μουρνάου διασκεύασε ελαφρώς το κλασικό έργο του Γκαίτε, δίνοντας έμφαση στην αδιάκοπη πάλη μεταξύ Καλού και Κακού.
Στον ρόλο του Μεφιστοφελή ο Εμίλ Γιάνινγκς, ο πρώτος ηθοποιός που τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ (1929).
Πυρήνας του έργου:Με έπαθλο την ολοκληρωτική κυριαρχία πάνω στη Γη, ο Διάβολος στοιχηματίζει με έναν άγγελο ότι μπορεί να διαφθείρει τον ευσεβή Φάουστ και να τον αποσπάσει από τον Θεό. 
Πράγματι, ο γέρος αλχημιστής Φάουστ (Γκέστα Έκμαν) κάνει συμφωνία με τον Μέφιστο
(Εμίλ Γιάνινγκς), εξαγοράζοντας νεότητα και δύναμη αλλά χάνοντας την
ψυχή του.
Βασικά στοιχεία για την ταινία
Η ταινία είναι εμπνευσμένη από τη λαϊκή παράδοση του Φάουστ και τη θεατρική διασκευή του Γκαίτε, αλλά με έντονα εξπρεσιονιστικά στοιχεία : Σκηνικά με παραμορφωμένα σχήματα, δραματικό φωτισμό (κιαροσκούρο) και εφέ καπνού/ομίχλης για απόκοσμη ατμόσφαιρα.
Θεωρείται κλασικό έργο του βωβού κινηματογράφου, με εικονογραφημένη αφήγηση και εμβληματικές σκηνές (π.χ. ο Μέφιστο να απλώνει τις φτερωτές του μπροστά από μια πόλη για να τη σκεπάσει με πανούκλα).
Ο Μουρνάου χρησιμοποιεί πρακτικά εφέ και εικονιστική σκηνογραφία (δείτε τη σκηνή της "πτήσης" του Φάουστ και Μέφιστο πάνω από τον κόσμο).
Αν και δεν είχε άμεση εμπορική επιτυχία, η ταινία σήμερα εκτιμάται για την τεχνική της τελειότητα.
Επιρροή: Επηρέασε ταινίες τρόμου και φαντασίας (π.χ. Universal Horror των '30s).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου