ΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΠΕΘΑΝΩ, μην ακούσεις ποτέ πως τάχα «κείμαι ενθάδε»:/εσύ θα με βρεις στην αναπνοή του αέρα/στο φευγαλέο, παιδικό χαμόγελο

 Από τη Συλλογή Επέκεινα (1970).

Μαρία Λαϊνά / Έφυγε από τη ζωή η βραβευμένη ποιήτρια σε ηλικία 76 ετών

=>Λαϊνά Μαρία - poets.gr

Η Μαρία Λαϊνά γεννήθηκε στην Πάτρα το 1947. Απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε σε διάφορες δουλειές, σε σχέση πάντα με την τέχνη (μετάφραση δοκιμίων και λογοτεχνίας, επιμέλεια εικαστικών, φιλοσοφικών και λογοτεχνικών βιβλίων, εκπομπές και σενάρια στην κρατική ραδιοφωνία – τηλεόραση, διδασκαλία ελληνικής γλώσσας και ποίησης σε αγγλόφωνα κολέγια, διδασκαλία μετάφρασης, δημοσιογραφία σε λογοτεχνικά ένθετα εφημερίδων).

 

Το έργο της περιλαμβάνει εννιά ποιητικές συλλογές: Ενηλικίωση, Αθήνα 1968, Επέκεινα, Κέδρος 1970, Αλλαγή τοπίου, Κέδρος 1972, Σημεία στίξεως, Κέδρος 1979, Δικό της, Κείμενα 1985, Ρόδινος φόβος, Στιγμή 1992, Εδώ, Καστανιώτης 2003, Ο κήπος -όχι εγώ, Καστανιώτης 2005, Μικτή τεχνική, Πατάκης 2012, Σε τόπο ξερό, Ποιήματα 1970 - 2012, Πατάκης 2015,  Ό,τι έγινε - άνθρωποι και φαντάσματα, Πατάκης 2020. Εκτός από ποίηση, περιλαμβάνει και έντεκα θεατρικά, πέντε πεζογραφήματα, τρεις κριτικές και μελετήματα, σύνταξη ανθολογίας ξένης ποίησης του 20ου αιώνα (επιλογή από ελληνικές μεταφράσεις). 

Έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες (αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, σουηδικά, φιλανδικά, βουλγαρικά, εβραϊκά κ.ά). Έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1993), το Βραβείο Καβάφη (1996), το Βραβείο Μαρία Κάλλας του Γ΄ Προγράμματος της ΕΡΤ (1998). Το 2014 της απονεμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη. 

Η μετάφραση της ποιητικής της συλλογής Ρόδινος Φόβος στα γερμανικά από τον Dadie Σιδέρη – Speck απέσπασε το βραβείο της πόλης του Μονάχου. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα. 

***********************

=>Λαϊνά Μαρία - poets.gr (Ποιήματα)

    Η Ταβέρνα της Τζαμάικα 

    Από τη συλλογή "Ρόδινος Φόβος  "
    1992

Η ζωή μας έχει αλλάξει κάπως
δεν μένουμε μέσα στην πόλη πια
αλλά στον δρόμο για τη θάλασσα.
Τα βράδια μας απασχολούν
οι διαδρομές του φεγγαριού
τα φτερουγίσματα στους λόφους
και τ’ άλογα που κατεβαίνουν στον νερόλακκο.

Αν τελικά αποφασίσεις να ’ρθεις
θα μου κρατάς τη νύχτα συντροφιά
τώρα που μπαίνει το φθινόπωρο
κι οι μεντεσέδες τρίζουν στο σκοτάδι.
Θα μάθεις να προσεύχεσαι
με δύναμη κι απελπισία
και το παράξενο αυτό συναίσθημα
θα συνδυάζεται με τις σκληρές γραμμές της φύσης.

Να φέρεις λίγα ρούχα και βιβλία
κρατούν αλλιώς εδώ τα ίδια•
και μην ξεχάσεις τα κατάλληλα παπούτσια
γιατί ο βάλτος είναι πίσω απ’ το σπίτι
και τον χειμώνα έχουμε πολλές βροχές.

Σ’ αφήνω τώρα• να προσέχεις,
και σ’ αγαπώ πολύ το ξέρεις.
Σε σκέφτομαι στον καναπέ εκείνο πλάι στο παράθυρο
να σκέφτεσαι τον χρόνο και τα σώματα όταν γερνούν.
Όλα αυτά είναι της φαντασίας πράματα εδώ
δεν έχουμε παρά μια δυνατή και καθαρή αιωνιότητα
που δεν κουράζει, αλλά μερικές φορές πονούν
τα μάτια σου.

Να κλείσω τώρα το παράθυρο
σηκώθηκε ξανά αέρας.

 

     Ρόδινος Φόβος, Στιγμή, 1992

________________________ 

Η Μαρία Λαϊνά διαβάζει ποιήματα και πεζά της στο Underground Εντευκτήριο 

 

Η Μαρία Λαϊνά διαβάζει αποσπάσματα από το βιβλίο της «Το νόημα», που μόλις είχε κυκλοφορήσει, καθώς και παλαιότερα ποιήματα και πεζά, στη βραδιά που οργάνωσε προς τιμήν της το περιοδικό «Εντευκτήριο» στο «Underground Εντευκτήριο», Δεσπεραί 9, Θεσσαλονίκη – περιοχή Διεθνούς Εκθέσεως, στις 14 Δεκεμβρίου 2007. 

Παρεμβαίνει ο Δ. Ν. Μαρωνίτης