 |
Τo cinemagazine συγκεντρώνει μερικές από τις κορυφαίες ταινίες που έγιναν ποτέ και γράφει αναλυτικά γι’ αυτές. Σήμερα μια από τις πιο διαχρονικά απολαυστικές κομεντί που γέννησε το Χόλιγουντ, η οποία τιμήθηκε με δύο Όσκαρ (β’ αντρικού ρόλου και διασκευασμένου σεναρίου-από συνολικά έξι υποψηφιότητες που είχε), γνώρισε τεράστια επιτυχία στην εποχή της και κυκλοφόρησε στις αίθουσες πριν ακριβώς 80 χρόνια: τον Δεκέμβριο του 1940.
*****************************
«Κοινωνικά Σκάνδαλα» είχε ονομαστεί η ταινία στα ελληνικά, όταν προβλήθηκε στις εγχώριες αίθουσες, και η αλήθεια είναι πως ελάχιστα φανέρωνε όσα χιουμοριστικά συμβαίνουν καθώς η υψηλή κοινωνία της Φιλαδέλφειας περιμένει με ανυπομονησία τον γάμο της διαβόητης Τρέισι Λορντ. Ο πρώην άντρας της, παρά τον επεισοδιακό χωρισμό τους, τρέφει ακόμη αισθήματα για εκείνη, καμουφλαρισμένα ωστόσο σε βιτριολικά σχόλια, προορισμένα να πληγώσουν τον εγωισμό της. Σε μια ύστατη προσπάθεια να ανατρέψει την κατάσταση, παρ’ όλα αυτά, προσκαλεί στον κλειστό γάμο τον δημοσιογράφο μιας κουτσομπολίστικης εφημερίδας, μη γνωρίζοντας ότι με αυτόν τον τρόπο προσθέτει ακόμη έναν αντίζηλο στον αγώνα για την καρδιά της δεσποινίδος Λορντ.
Ο θεατρικός συγγραφέας Φίλιπ Μπάρι προόριζε ξεκάθαρα το «Philadelphia Story» για μια θριαμβευτική επιστροφή της Κάθριν Χέπμπορν στην σκηνή του Μπρόντγουεϊ, προκειμένου να ξεπεράσει την δυσμένεια στην οποία είχε πέσει το 1938, όταν οι ταμπλόιντ εφημερίδες τής χάριζαν τον τίτλο «το δηλητήριο του box office».
Ίσως τελικά το μοναδικό μείον που συνοδεύει ταινίες όπως το «Philadelphia Story» είναι η θλιβερή διαπίστωση ότι «δεν τις φτιάχνουν όπως παλιά»
Αμέσως μετά την εκπλήρωση του βασικού στόχου, ο μεγιστάνας και τότε σύντροφός της, Χάουαρντ Χιουζ, τής δώρισε τα δικαιώματα του έργου και μαζί τη δυνατότητα να επιλέξει τον παραγωγό, τον σκηνοθέτη και τους συμπρωταγωνιστές της για μια υψηλά προσδοκώμενη κινηματογραφική μεταφορά, που θα επιβεβαίωνε για μια ακόμη φορά την υπεροχή της στους φαρμακόγλωσσους κύκλους του Χόλιγουντ. Εκείνη υπέδειξε τον Τζόζεφ Μάνκιεβιτς, τον Τζορτζ Κιούκορ και τους Κάρι Γκραντ και Τζέιμς Στούαρτ αντίστοιχα.
Τι θα μπορούσε να πάει στραβά με αυτόν τον συνδυασμό; Το πρωταγωνιστικό τρίο βρίσκεται σε μεγάλη φόρμα, εκτοξεύοντας δηλητηριώδεις ατάκες με ταχύτητα πολυβόλου ενώ οι δεύτεροι ρόλοι ακολουθούν, χωρίς διόλου να υστερούν σε ετοιμότητα. Στο τέλος κανείς δε λαβώνεται θανάσιμα, ωστόσο το αποτέλεσμα απέχει μακράν από τον ζαχαρώδη ρομαντισμό. Όντας ταυτόχρονα μια πειστικότατη σάτιρα της αριστοκρατίας, εφοδιασμένη με πνευματώδες χιούμορ στην καλύτερη παράδοση του Όσκαρ Γουάιλντ, η ταινία τολμά εκτός των άλλων μια διακριτική αλλά σαφή απεικόνιση του αλκοολισμού του Κάρι Γκραντ, που έντεχνα ξεγλιστρούσε από τον αυστηρότατο κώδικα λογοκρισίας της εποχής.
Το σχέδιο πέτυχε απόλυτα. Μπορεί η Χέπμπορν, σε αντίθεση με τον Τζέιμς Στιούαρτ, να μην κέρδισε το Όσκαρ, εκτοξεύτηκε όμως ξανά στην κορυφή, ανακτώντας την χαμένη της δημοτικότητα, ο Ντόναλντ Όγκντεν Στιούαρτ απέκτησε ένα χρυσό αγαλματάκι για το διασκευασμένο του σενάριο, ο Κάρι Γκραντ επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι είναι απολαυστικός απλώς και μόνο υποδυόμενος τον…εαυτό του και το κοινό μπορεί ακόμη να απολαμβάνει ανερυθρίαστα μια από τις ωραιότερες ρομαντικές κομεντί όλων των εποχών. Ίσως τελικά το μοναδικό μείον που συνοδεύει ταινίες όπως το «Philadelphia Story» είναι η θλιβερή διαπίστωση ότι «δεν τις φτιάχνουν όπως παλιά».
THE PHILADELPHIA STORY
Ηνωμένες Πολιτείες, 1940
Σκηνοθεσία: Τζορτζ Κιούκορ Σενάριο: Ντόναλντ Όγκντεν Στιούαρτ Φωτογραφία: Τζόζεφ Ράτενμπεργκ Μουσική: Φραντς Γουάξμαν Πρωταγωνιστούν: Κάθριν Χέπμπορν, Κάρι Γκραντ, Τζέιμς Στιούαρτ, Ρουθ Χάσεϊ Διάρκεια: 112’
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου