Η ταινία Σκοτεινοί Δολοφόνοι είναι δράμα και φιλμ νουάρ παραγωγής 1957 σε σκηνοθεσία Αλεξάντερ Μακέντρικ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Μπαρτ Λάνκαστερ, ο Τόνι Κέρτις, η Σούζαν Χάρισον και ο Μάρτιν Μίλνερ. [Βικιπαίδεια]
Σκοτεινοί Δολοφόνοι - Βικιπαίδεια
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΜΗΤΣΗ
Σκοτεινοί Δολοφόνοι
Ο κιτρινισμός και η ασυδοσία της τέταρτης εξουσίας αποκαλύπτονται βιτριολικά μέσα από ένα τολμηρότατο κοινωνικό δράμα που εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα με την ηλεκτρισμένη ένταση και το δυναμικό ρεαλισμό του.
Από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες της μεταπολεμικής βρετανικής κωμωδίας, με την υπογραφή του Στούντιο Ίλινγκ, ο Αλεξάντερ Μακέντρικ ("Ουίσκι Δίχως Δελτίο", "Ο Άνθρωπος με το Λευκό Κοστούμι", "Η Συμμορία των Πέντε") μετακόμισε το 1957 στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, αναζητώντας μια χολιγουντιανή καριέρα. Δεν θα τα καταφέρει τελικά, θα κατορθώσει όμως να κάνει πάταγο με την πρώτη αμερικανική ταινία του, βασισμένη σε ένα πρωτότυπο σενάριο του διάσημου θεατρικού συγγραφέα Κλίφορντ Όντετς ("Country Girl") και του εξάκις υποψήφιου για Όσκαρ Έρνεστ Λέμαν ("West Side Story", "Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων", "Σαμπρίνα").
Ο Τζέι Τζέι Χάνσεκερ είναι ένας πανίσχυρος αρθρογράφος της νεοϋορκέζικης
showbiz, ο οποίος μπορεί να κάνει διάσημο ή να καταστρέψει τον
οποιονδήποτε με μία μόνο αράδα του. Εγωιστής και αλαζόνας, δεν βλέπει με
καλό μάτι τη σχέση της νεαρής αδελφής του με έναν κιθαρίστα της τζαζ
και προσπαθεί να τη διαλύσει. Για να το πετύχει, εκβιάζει γι’ αυτό το
φιλόδοξο κι ανήθικο ατζέντη Σίντνεϊ Φάλκο, αναγκάζοντάς τον να
χρησιμοποιήσει κάθε θεμιτό κι αθέμιτο τρόπο.
Όπως κάθε μικρόκοσμος, έτσι κι αυτός των ρεπορτάζ του Μπρόντγουεϊ έχει
τη δική του ιεραρχία. Ο Τζέι Τζέι Χάνσεκερ (ένας σοκαριστικά κυνικός Μπαρτ Λάνκαστερ) είναι ο μικρός βασιλιάς του και ο Σίντνεϊ Φάλκο (ένας από τους καλύτερους ρόλους του Τόνι Κέρτις)
ένας υπάκουος υποτακτικός με τη δική του ατζέντα. 
Όσο κι αν αντιπαθεί ο
ένας τον άλλον, η αναγκαστική συνύπαρξή τους δίνει στον καθένα τους
νόημα και υπόσταση, κάνοντας το αμερικανικό σόου και το αμερικανικό
όνειρο να συνεχίζουν να φαντάζουν εκθαμβωτικώς γοητευτικά. Με ποιο
τίμημα όμως; Καθώς το νυχτερινό Μανχάταν βουλιάζει σε μια
απειλητική, νουάρ ατμόσφαιρα (φωτογραφία Τζέιμς Γουόνγκ Χόου, μουσική
Έλμερ Μπέρνσταϊν), ο κιτρινισμός και η ασυδοσία της τέταρτης εξουσίας
αποκαλύπτονται βιτριολικά μέσα από ένα τολμηρότατο κοινωνικό
δράμα που εντυπωσιάζει ακόμα και σήμερα με την ηλεκτρισμένη ένταση, τον
δυναμικό ρεαλισμό και την τραγική ειρωνεία του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου