«Αμερικανική νύχτα». Η καλύτερη ταινία του Φρανσουά Τριφό (1973)

«ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΝΥΧΤΑ»

 ΤΟΥ ΦΡΑΝΣΟΥΑ  ΤΡΥΦΩ

 «Αμερικάνικη νύχτα» (La nuit Americaine)

Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 1974. Επίσης,  τρεις υποψηφιότητες στα Όσκαρ του 1975: σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου και β’ γυναικείου (Κορτέζε). Επίσης απέσπασε 3 BAFTA: ταινίας, σκηνοθεσίας, β’ γυναικείου (Κορτέζε).

Σκηνοθεσία:

Francois Truffaut

Κύριοι Ρόλοι:

Jacqueline Bisset … Julie Baker

Jean-Pierre Aumont … Alexandre

Jean-Pierre Leaud … Alphonse

Valentina Cortese … Severine

Dani … Liliane

Francois Truffaut … Ferrand

Alexandra Stewart … Stacey

Jean Champion … Bertrand

Nathalie Baye … Joelle

David Markham … Δρ Michael Nelson

Nike Arrighi … Odile

Georges Delerue … Georges (φωνή)

Κεντρικό Επιτελείο:

Σενάριο: Francois Truffaut, Jean-Louis Richard, Suzanne Schiffman

Παραγωγή: Marcel Berbert

Μουσική: Georges Delerue

Φωτογραφία: Pierre-William Glenn

Μοντάζ: Martine Barraque, Yann Dedet

Σκηνικά: Damien Lanfranchi

Κοστούμια: Monique Dury

Ένας σκηνοθέτης γυρίζει ένα μελόδραμα στο οποίο η πρωταγωνίστρια εγκαταλείπει το σύζυγό της καθώς ερωτεύεται τον πατέρα του. Ενώ συγκεντρώνεται το συνεργείο, ηθοποιοί και τεχνικοί σχηματίζουν μια οικογένεια που ζει τη δική της πραγματικότητα που θα μπορούσε να είναι ταινία με ρομαντικές, δραματικές, τραγικές, αλλά και κωμικές στιγμές. Η προσωπικές τους ζωές εμπλέκονται, έρωτες, ανασφάλειες και διλήμματα γεννιούνται, άνθρωποι έρχονται κοντά, άλλοι απομακρύνονται.

Η τέχνη για την τέχνη; Η τέχνη είναι πιο σημαντική από τη ζωή; Ποια είναι τα σημεία επαφής των ανθρώπων; Πόσο εύθραυστα είναι τα συναισθήματα; Υπάρχει σημείο σύγκλισης ή όλα είναι ένα τεράστιο ψέμα; Σ' αυτά τα ερωτήματα ψάχνει απαντήσεις ο θαυματουργός Φρανσουά Τριφό και δε διστάζει να γίνει σκληρός, να φτιάξει ήρωες που ισορροπούν ανάμεσα στην κινηματογραφική αυταπάτη και στην πραγματικότητα, σκιαγραφεί φιγούρες που πάσχουν και γίνεται απίστευτα σκληρός, χωρίς να τους δίνει λύτρωση, όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή.

Η «Αμερικανική νύχτα». Η καλύτερη ταινία του Φρανσουά Τριφό, σκιαγραφεί με ευφυία και αγάπη την τέχνη του κινηματογράφου και τους ανθρώπους του, χωρίς όμως να ξεχνά την ανθρώπινη πλευρά και να ψάχνει απαντήσεις σε φιλοσοφικά ερωτήματα. Τιμήθηκε με Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας και έγινε μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες της εποχής. Η Ζακλίν Μπισέ σε άριστη υποκριτική φόρμα και ο Φρανσουά Τριφό στην πιο ώριμη φάση του. Μια ταινία που αξίζει να δείτε.

 

ΠΗΓΗ :Ριζοσπάστης,

28 Ιούνη 2003

_________________________________

Φρανσουά Τρυφώ (1932-1984) - Βικιπαίδεια