«Ο Τσίπρας θέλει να ρίξει τον Μητσοτάκη και οι δικοί του τον… Τσίπρα»!
Ο Θανάσης Τσεκούρας λοιδωρεί το «Σύλλογο των Ευαίσθητων και των Ανησυχούντων για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ»
ieidiseis.gr
Tελευταία έχει καταστεί πολύ εύκολο να διαπιστώσει κανείς τι αρέσει και τι δεν αρέσει στο Μαξίμου. Η μέθοδος είναι απλή, προσφέρεται και για αρχαρίους.
Συμβαίνει ένα πολιτικό γεγονός – ας πούμε το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Κάνεις μια-δυο μέρες υπομονή, γιατί ακόμη και οι καλύτεροι «εγκέφαλοι» θέλουν χρόνο για να πάρουν μπροστά. Και στη συνέχεια διαβάζεις τα συνήθη ΜΜΕ, αυτά δηλαδή που βλέπουν με «χριστιανική» απλότητα τον κόσμο: ο Μητσοτάκης είναι ο Παράδεισος και η Κόλαση είναι οι …άλλοι.
Με τι δεν ασχολήθηκαν λοιπόν τα ΜΜΕ του επίγειου παραδείσου; Με την ομιλία Τσίπρα. Σιωπή, σιωπητήριο, κουβέντα, ούτε λέξη. Το «γιατί» θα το δούμε στη συνέχεια.
Με τι ξεσάλωσαν; Με κάθε περίεργο, που πήρε τα πέντε λεπτά δημοσιότητας που του αναλογούν, ανεβαίνοντας στο βήμα του Συνεδρίου.
Εκεί η ανάλυση ήταν πλήρης και εξαντλητική. Επιστρατεύθηκαν όλοι οι κλάδοι της επιστήμης, η σημειολογία, η γλωσσολογία, η ιστορία ακόμη και εξειδικευμένα στελέχη της fashion-police προκειμένου να μάθουμε όλοι τι είπε ο «Σάκης από την κάτω Μαγούλα». Και να ξαναστήσουμε τον «μπαμπούλα» - «Πω-πω τι πασέ και μπασκλασαρία είναι αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ!». Όλα με τη σφραγίδα του καλού ζαχαροπλάστη, της πάντοτε έγκριτης και έγκυρης «Ομάδας Αλήθειας» της ΝΔ.
Ασφαλώς από την εμποροπανήγυρη δεν θα μπορούσαν να λείψουν κάποιες βαθυστόχαστες αναλύσεις. Ορισμένα τρισέγγονα του αείμνηστου Θεοφύλακτου Παπακωνσταντίνου δεν αρκέσθηκαν στην πλάκα και τη λοιδωρία. Ανακάλυψαν ότι πίσω από τις παρεμβάσεις διάφορων γραφικών αποκαλύφθηκε ο «κόκκινος κίνδυνος». Η «βαθιά ψυχή » του ΣΥΡΙΖΑ. Η «κομμουνιστική ταυτότητά» του, άρα ο κίνδυνος για το αστικό καθεστώς. Φαίνεται ότι είναι οι μόνοι που πήραν στα σοβαρά τον κάθε «Σάκη από την κάτω Μαγούλα» και τον κίνδυνο που αποτελεί για τη Βαστίλη. Ο «Σάκης από την κάτω Μαγούλα».
Βέβαια παρά την ειλικρινή ανησυχία τους για τον «Σάκη» και το αστικό καθεστώς, δεν παρέβλεψαν τη σοβαρή, τη «χειρουργική» δουλειά. Να δείξουν τι τους αρέσει και τι τους προκαλεί αποπληξία στον ΣΥΡΙΖΑ. Στο γνωστό και αέναα επαναλαμβανόμενο remake της ίδιας βαρετής ταινίας.
Δεν ξέχασαν λοιπόν να κλάψουν γιατί «ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται αρχηγικό κόμμα». Δίπλα στους λυγμούς του Ευκλείδη. Να προβληματισθούν για την ήττα της «παλιάς φρουράς». Να μελαγχολήσουν μαζί με τον Δρίτσα. Να κατανοήσουν τον θυμό του Σκουρλέτη. Να συγκλονισθούν από την κραυγή του Βούτση για τη «βαθιά ψυχή» της Αριστεράς. Να αφουγκρασθούν την άφατη θλίψη του Βίτσα.
Και όλοι μαζί, ο «Σύλλογος των Ευαίσθητων και των Ανησυχούντων για την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ», να πάρουν ένα φτυάρι και να προσπαθήσουν να θάψουν τον Τσίπρα.
Μαζί με ορισμένες άλλες «λεπτομέρειες». Ότι η πρότασή του υπερψηφίσθηκε από το 75% του Συνεδρίου. Δεν είναι και λίγο. Αν είσαι οπαδός του Γιάννη Λούλη , το ονομάζεις «πολιτική κυριαρχία». Αν θυμάσαι τον Γκράμσι, «ηγεμονία». Αν είσαι αρχισυντάκτης σε μια παραδεισένια εφημερίδα, το ονομάζεις μονόστηλο. Και συνεχίζεις μέχρι τον πάτο.
Μαζί με μια δεύτερη «λεπτομέρεια». Η κεντρική του ομιλία έδωσε το στίγμα ενός κυβερνητικού προγράμματος ρεαλιστικού, μετρημένου που διαθέτει τη δυναμική να αποτελέσει ένα εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης, στον αντίποδα από τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Ασήμαντα πράγματα, όταν έχεις μπροστά σου τον θυμό του Ευκλείδη.
Όλα αυτά λοιπόν πέρασαν στις «λεπτομέρειες». Γιατί είναι αυτά που ανησυχούν και φοβίζουν. Άρα δεν αρέσουν στο Μαξίμου.
Όλα τα άλλα, τα βαρυσήμαντα, είχαν την τιμητική τους. Γιατί αρέσουν στο Μαξίμου.
Ένας τίτλος που ζήλεψα από την προχθεσινή «Δημοκρατία» εκφράζει απλά και ανάγλυφα όλα τα προηγούμενα: «Ο Τσίπρας θέλει να ρίξει τον Μητσοτάκη και οι δικοί του (δηλαδή ο Ευκλείδης και η παρέα του) τον …Τσίπρα». Απλά μαθήματα πολιτικού σουρεαλισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου