Παλαιστινιακή αντίσταση :από την Αχέντ στη Ναντίν

 

Από την Αχέντ στη Ναντίν

Η 10χρονη Ναντίν με μοναδικό όπλο το κινητό της μετέφερε τη φρίκη της Γάζας στα σαλόνια και στους καναπέδες της Ευρώπης και της Αμερικής

Στρατής Αγγελής  

avgi.gr 

3-4 λεπτά

---

Η Αχέντ Ταμίμι ήρθε στον κόσμο σε ένα μικρό χωριό της Δυτικής  Όχθης το 2001, στον απόηχο της δεύτερης Ιντιφάντα, και έγινε σύμβολο του διαρκούς αγώνα των Παλαιστινίων απέναντι στην ισραηλινή κατοχή. Στα 16 της χρόνια χαστούκισε έναν Ισραηλινό στρατιώτη σε διαδήλωση εναντίον της επέκτασης οικισμού Εβραίων εποίκων σε βάρος του χωριού της, του Νάμπι Σάλεχ. Δεν ήταν η πρώτη φορά που η Αχέντ, η οικογένεια και οι συγχωριανοί της πρόβαλαν αντίσταση - η ίδια ήταν 11 ετών όταν όρμησε σε Ισραηλινούς στρατιώτες προσπαθώντας να πάρει από τα χέρια τους τη μητέρα της.

Όμως το βίντεο με το χαστούκι της Παλαιστίνιας έφηβης στον πάνοπλο στρατιώτη τον Δεκέμβριο του 2017, που έκανε τον γύρο του κόσμου μέσω Διαδικτύου, αποδείχθηκε ένα πολύ πιο ηχηρό ράπισμα για το Ισραήλ. Οι δυνάμεις κατοχής την άρπαξαν από το σπίτι της, τη δίκασαν και την καταδίκασαν. Η Αχέντ πέρασε οκτώ μήνες στις ισραηλινές φυλακές και αφέθηκε ελεύθερη το καλοκαίρι του 2018 μετά από διεθνή εκστρατεία αλληλεγγύης. Ακολούθησαν ταξίδια της στο εξωτερικό για την υποστήριξη της παλαιστινιακής υπόθεσης.

Ο νέος κύκλος του αίματος στη Γάζα και στη Δυτική  Όχθη βρήκε την Αχέντ στο χωριό της. «Είμαστε κι εμείς άνθρωποι. Αν σκοτώνονταν τόσα παιδιά και τόσες γυναίκες σε μια άλλη χώρα (σ.σ.: 65 παιδιά και 39 γυναίκες όταν γράφονταν αυτές οι γραμμές), αν έβγαζαν όλους αυτούς από τα συντρίμμια σε μια άλλη χώρα, θα είχε ξεσηκωθεί ο κόσμος» είπε η 20χρονη σήμερα Αχέντ. Κάλεσε όλους τους υποστηρικτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε πανστρατιά περιγράφοντας ειδικά τα δεινά των Παλαιστινίων γυναικών.

Την ίδια ώρα, ακόμα μια γενιά Παλαιστινίων μεγαλώνει μέσα στους βομβαρδισμούς, στο αίμα και στην απόγνωση. Τη «σκυτάλη» από την Αχέντ της Δυτικής  Όχθης πήρε η 10χρονη Ναντίν Αμπντουλατίφ της Γάζας. Με μοναδικό όπλο το κινητό της, με το οποίο κατέγραφε προηγουμένως μια έτσι και αλλιώς δύσκολη καθημερινότητα, η Ναντίν έγινε ένα από τα πιο επιδραστικά άτομα στο Διαδίκτυο αποτυπώνοντας τη νέα σκληρή πραγματικότητα. Σε ένα από τα βίντεο πύραυλοι περνούν πάνω από το κεφάλι της ενώ εκείνη προσπαθεί να δώσει κουράγιο στον μικρό αδελφό της που κλαίει. Σε άλλο βίντεο, μπροστά στα ερείπια σπιτιών που ισοπεδώθηκαν από τις βόμβες του Ισραήλ, η Ναντίν ξεσπά: «Τα βλέπετε αυτά; Τι περιμένετε να κάνω εγώ; Να τα διορθώσω; Είμαι μόνο 10 ετών. Δεν μπορώ να το αντιμετωπίσω όλο αυτό. Θέλω μόνο να γίνω γιατρός ή κάτι τέτοιο για να βοηθήσω τον λαό μου, αλλά δεν μπορώ. Είμαι απλώς ένα παιδί».

Με τον αφοπλιστικά απλό, αυθόρμητο και υποτίθεται α-πολιτικό λόγο της η Ναντίν μετέφερε τη φρίκη τη Γάζας στα σαλόνια και στους καναπέδες όχι μόνο της Μέσης Ανατολής, αλλά και της Ευρώπης και της Αμερικής. Χωρίς βαρύγδουπες διακηρύξεις, χωρίς αφορισμούς, με κουράγιο και επιμονή, ένα 10χρονο κορίτσι ανέδειξε με τον τρόπο και τα μέσα της δικής της γενιάς το δράμα ενός ολόκληρου λαού. Μέσα από τις εικόνες της οικογένειάς της, που κοιμούνται όλοι μαζί στην ίδια γωνιά του σπιτιού.  Όχι γιατί δεν έχουν άλλα δωμάτια, αλλά -ο μη γένοιτο- για να πεθάνουν όλοι μαζί αν πέσει πύραυλος στο σπίτι τους, όπως εξήγησε η Ναντίν.