ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΙΘΗΚΟΣ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Για όσους ξαφνιάστηκαν με τον ράπερ Μιθριθάτη και την τεράστια επιτυχία του πολιτικοποιημένου τραγουδιού του , τους πληροφορούμε ότι εδώ και ένα μήνα κυκλοφορεί το βίντεο του καλλιτέχνη της χιπ χοπ σκηνής που ονομάζεται 12ος Πίθηκος . Ο καλλιτέχνης μέσα σε 4 και κάτι λεπτά, εκφράζει σκέψεις και διατυπώνει αιτήματα πάνω σε "καυτά" θέματα της τρέχουσας επικαιρότητας , όπως η διαχείριση της πανδημίας, η αστυνομική βία και , γενικότερα οι αβίωτες για πάρα πολλούς ανθρώπους συνθήκες ζωής . .
Η βάρβαρη αστυνομική καταστολή, η Λίστα Πέτσα, τα αλλεπάλληλα κυβερνητικά σκάνδαλα, ο περιορισμός της ελευθερίας του λόγου , η ωμή κατάλυση των ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων κυριαρχούν στις καταγγελίες του , ενώ τα αιτήματά του συνοψίζονται στο τρίπτυχο Υγεία ( όπου ζητά περισσότερους γιατρούς), Παιδεία, Αξιοκρατία, δείχνοντας ξεκάθαρα ότι η ανισότητα έχει ταξικό πρόσημο .
Συμπέρασμα: παρά τη μαγική εικόνα του επίγειου Παραδείσου που φιλοτεχνούν οι καλοπληρωμένοι παπαγάλοι για την Ελλάδα του Μητσοτάκη, το ποτάμι της λαϊκής δυσαρέκειας φουσκώνει και αυτό φαίνεται από τη στροφή του ενδιαφέροντος μιας τεράστιας μερίδας του κόσμου στον πολιτικοποιημένο στίχο . Εξού και τα εξωπραγματικά νούμερα θέασης που καταγράφουν τα βιντεοκλίπ τους και τα χιλιάδες επιδοκιμαστικά σχόλια που τα συνοδεύουν.
12os Pithikos – Ένα Kαλύτερο Aύριο...
[Intro: Stelios Kazantzidis]
Εγώ τραγουδάω για τα πολύ χαμηλα στρώματα
Ο κόσμος που μ' ακούει είχε πάντα πρόβλημα επιβίωσης, και τότε και τώρα και αύριο
Δυστυχώς ο τόπος μας δε προσφέρεται για ένα καλύτερο αύριο
Έχει κατάρα αυτός ο τόπος να μη βελτιώνει κάτι
[Verse 1]
Δεν μπορώ να αναπνεύσω, η αδικία με πνίγει, φορτίο βαρύ!
Μας τελειώνουνε αργά, βασανιστικά, αναπνέω με καταστολή
Αύριο θα πεινάσει η μάνα σου και ο αδερφός σου!
Στους δρόμους θα βγεις, με τι θα πας να τον βρεις;
Με τα πολιτικά σου ή με τη στολή;
Εάν ζούσε ο Κλεισθένης να δει, θα σας είχε σιχαθεί!
Δήμος και κράτος, πολίτης και δύναμη
Τι απ’ τα δυο είσαι εσύ;
Πόσο κάνει μια ζωή;
Μάλλον για εσάς είναι φθηνή!
Πότε δεν είδατε ανθρώπους, για εσάς είμαστε αριθμοί!
Στη χώρα της ελευθερίας όλοι κουβαλάνε γκλοκ!
Στη χώρα της δημοκρατίας σε πατάν' στον λαιμό!
Κυβερνάνε με γκλοπ, τα μέτρα θηλιά στον λαιμό!
Στα όρια της χούντας, της τρέλας της πείνας
Ωραία λέξη είναι το lockdown, αντί να πείτε εγκλεισμός, φυλακή καραντίνας!
Πόσα εκατομμύρια δώσατε στα βοθροκάναλα για τα σποτάκια;
Για να σας γλείφουν τον κώλο, ε;
Σαν καλά γιουσουφάκια!
Μέσα Μαζικού Εμετού, αυτοί οι ξεφτίλες τους κάνουνε πλάτες!
Δεν είστε δημοσιογράφοι, βλάκες
Είστε ψεύτες, είστε πελάτες!
Ενώ άνθρωποι πηδάνε από ταράτσες, στις ειδήσεις να δείχνετε σάχλες!
Να προσλάβετε κι άλλους γιατρούς, ρε!
Όχι άλλους μπάτσους νταβάδες
Ακούς νοικοκύρη;
Μη βιαστείς να με κρίνεις, να βάλεις ταμπέλα
Ούτε δεξιός ούτε αριστερός
Με λένε Άκη, δηλώνω Ελεύθερο πνεύμα!
Δηλώνω πολίτης Ελλάδας και απ’ το Σύνταγμα έχω δικαιώματα!
Που καταπατούνται ένα προς ένα, μέσα σε αίμα και χώματα!
Ρωτά ένα 20χρονο παιδί τι όνειρα κάνει για τη ζωή
Σ’ αυτόν τον τόπο τον καταραμένο, που γίναμε σκλάβοι για το ψωμί!
Ίσως αγαπούσα τη χώρα μου (ίσως), άμα με αγαπούσε και αυτή
Δεν πάσχω απ’το σύνδρομο της Στοκχόλμης, σιχαίνομαι τον βιαστή!
Βλέπω τα νέα παιδιά σαν να 'ναι αδέρφια, σαν να 'ναι παιδιά μου
Για να μην πούμε ποτέ πως τα εγκατέλειψα εγώ και η γενιά μου!
[Bridge: Stelios Kazantzidis]
[...]
[Verse 2]
Οι προηγούμενες γενιές μας σακάτεψαν!
Τώρα τους πειράζει που αντιδράμε
Άκου να σου πω, κυρ Παντελή: άντε και γαμήσου, τίποτα δε σου χρωστάμε
Βλέπεις είναι και κάποιοι από εμάς που δεν κοιτάμε μόνο το συμφέρον μας!
Φάγατε, φάγατε, φάγατε, σκάσατε, δώστε μας πίσω το μέλλον μας!
Αποτύχατε, κύριες και κύριοι!
Πρωταγωνιστές στο θέατρο του παραλόγου!
Το μόνο έγκλημα που έχω διαπράξει ονομάζεται ελευθερία του λόγου!
Άντε χρέωσε με τώρα βρομιάρη, θυμωμένο και επιθετικό
Φυσικά είστε βολεμένοι, που να δείτε τον κόσμο όπως βλέπω εγώ;!
Δικαιοσύνη μόνο για τον πλούσιο, ξύλο, γαμήσι για τον φτωχό...
Με διαχωρισμό, καθαρά ταξικό!
Απορώ απορώ πώς δεν έχεις θυμό!
Τι θέλεις να σου πρωτοπώ;
Υγεία, παιδεία, αξιοκρατία, παιδεραστία, αίμα και βία!
Ζήτω η νέα τρομοκρατία!
Έχεις βύσμα, θα ζεις καλά
Δεν έχεις βύσμα, θα τρως σκατά
Δε γλείφεις κώλους, θα 'σαι χαμηλά
Εργοδότες θέλουμε, όχι αφεντικά!
Να 'μαστε περήφανοι για τους προγόνους
Για τους απογόνους όμως τσιμουδιά!
Τα παιδιά και τα εγγόνια σου δούλοι!
Να λες τι ωραία που ήτανε παλιά...
Πώς να αγαπάω την πατρίδα;
Ούτε την άκουσα ούτε την είδα!
Από μικρό μου σκοτώνει τα όνειρα!
Σπρώχνει τον γκρεμό κάθε μου ελπίδα!
Όταν ήμουν' παιδί μου ‘χαν πει πως είναι μια μάνα που τρώει τα παιδιά της
Εάν θέλω να ζήσω σαν άνθρωπος, πρέπει να φύγω, να πάω μακριά της!
Σκάνδαλα, διαφθορά...
Ανομία, φτώχεια κι ο νόμος προστάτης
Πες μου, ρε!
Λέω ψέμματα; Ε;
Ή μήπως είμαι κι εγώ τρομοκράτης;
Μήπως είμαι τρελός; Ε;
Μήπως είμαι προδότης; Ε;
Μήπως φταίω εγώ, που κάνατε τη χώρα την πουτάνα της Ευρώπης;
Με νόμους που φτιάξατε ώστε να παραβιάζετε
Τον λαό να διχάζετε!
Τον λαό να βιάζετε!
Δε χωνεύεται ρε το ‘Πεινάω!’
Δε συνηθίζεται ρε το ‘Πονάω!’
Για οξυγόνο να παρακαλάω!!!
Καθήκον και χρέος μου είναι να μιλάω!
Σας σιχαθήκαμε όλους, σαπίσατε την κοινωνία!
Δώστε μας μια ευκαιρία, όχι από μια διμοιρία!
Η φτώχεια γεννάει θηρία στον δρόμο για τη σωτηρία!
Αυτό είναι διαμαρτυρία!
Ζήτω η Ελευθερία!!!
[Outro]
Ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο αύριο...
Ένα καλύτερο αύριο, θέλουμε ένα καλύτερο αύριο!
Ένα καλύτερο αύριο, ένα καλύτερο αύριο
Ένα καλύτερο αύριο, θέλουμε ένα καλύτερο αύριο!
3.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου