Σφηνάκια (16)

 

1.  

 Ο ΤΣΑΚΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΟΡΘΟΥ ΛΟΓΟΥ ΠΟ ΤΟΝ ΛΕΝΕ ΤΣΑΚΛΟΓΛΟΥ

α. Τι είπε εν συντομία ο Παναγιώτης Τσακλόγλου, υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης για τις ώρες εργασίας των εργαζομένων
, δικαιολογώντας την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και καθιερώνοντας το νόμο της ζούγκλας στις εργασιακές σχέσεις ;

«Ο εργαζόμενος ξέρει πόσες ώρες πρέπει να δουλεύει, δεν χρειάζεται συλλογική σύμβαση. Γιατί γνωρίζει το συνδικάτο μου καλύτερα από ό,τι γνωρίζω εγώ τις ανάγκες που έχω σε ατομικό επίπεδο;»»!

β. Πώς θα αναδιατύπωνε τη θέση του . αν του ζητούσαν να μιλήσει αναλυτικότερα πάνω σ΄αυτό το θέμα; 

«Ο εργαζόμενος ξέρει πόσες ώρες θέλει ο εργοδότης του από αυτόν   να δουλεύει, επομένως  δεν χρειάζεται συλλογική σύμβαση. Αν θέλει το καλό του ( ξέρετε τι εννοώ) , θα στείλει στο διάολο το συνδικάτο του , δε γράφεται σ΄αυτό και το αγνοεί κάθε φορά που απαιτεί από τους εργοδότες να υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις για καλύτερες αμοιβές και καλύτερες συνθήκες εργασίας.Προτιμά να παίρνει το μεροκάματο και να δουλεύει όσο γουστάρει ο εργοδότης του »

Διαβάστε: Γιώργου Λακόπουλου=> Πάνος Τσακλόγλου: Οπισθοδρόμηση

*******************

 2. ΤΟ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ;

 

 Σαχλό ανέκδοτο έχει καταντήσει όλη αυτή η ιστορία με τη "μορφωτική ανεπάρκεια της Αριστεράς και ειδικότερα των Συριζαίων", κάθε φορά που κάποιος πολιτικός ή κάποιο στέλεχος κάνει κάποιο γραμματικό λάθος ή δε χειρίζεται  σε άψογα οξφορδιανά  την αγγλική γλώσσα.

Αφορμή αυτής της παρατήρησης  είναι το σημερινό  φαρμακερό σχόλιο του γνωστού και μη εξαιρετέου χολερικού Στέφανου Κασιμάτη των Νέων, ότι ο Τσίπρας έχει φανερή μορφωτική υστέρηση, πράγμα που, τάχα μου,  το  δείχνει καθαρά κάθε φορά που μιλάει αγγλικά. 

Ειδικότερα η δήλωση του Τσίπρα στα αγγλικά για τις πατέντες έδειξε, κατά την άποψη του  "αριστοκράτη" Κασιμάτη,   ότι δεν  γνώριζε τη διαφορά των εννοιών  healthe (υγεία)  και wealth ( πλούτος).

Προσωπικά πιστεύω ακράδαντα   ότι η λαθεμένη φράση του Τσίπρα  «National Wealth  Care Systems» , κάτι που όντως δε σημαίνει τίποτε , αντί της σωστής «National Health Care Systems» (Εθνικά Συστήματα Υγειονομικής Περίθαλψης) οφείλεται σε  lapsus linguae (γλωσσική παραδρομή), κι όχι στην γλωσσική του υστέρηση . Γιατί , όσο "κακά" κι αν είναι   τα αγγλικά του, είναι αδιανόητο να μη γνωρίζει τη διαφορά των εννοιών.

Όταν ακούω νεοφιλελέδες πολιτικούς να μιλάνε για "αριστείες" και ηχηρά παρόμοια ή να κορδώνονται για το πλήθος των διπλωματούχων στελεχών τους , γελάω. Όλα σχεδόν  αυτά τα στελέχη προέρχονται από την μεγαλοαστική ή την ανώτερη αστική τάξη και έχουν μια καθαρά τεχνοκρατική κατάρτιση, δεν έχουν σχέση με τη διανόηση , την οποία χλευάζουν ανοιχτά .

 Πρόκειται για άτομα  φίλαυτα ,  με καθαρά ατομιστική θεώρηση ζωής , χωρίς πνευματικότητα και κοινωνικές - ανθρωπιστικές ευαισθησίες,  που ενδιαφέρονται μόνο για το "φαίνεσθαι", την προκλητική προβολή του πλούτου τους και την προβολή  ενός  life style όπου κυριαρχούν η βουλιμική συσσώρευση αγαθών  και η  επιβολή της εξουσίας τους  επί των αδυνάμων .

Γι΄αυτό το λόγο είναι τόσο  υπερόπτες,  τόσο απαξιωτικοί   κάθε φορά που αναγκάζονται να απευθυνθούν σε κάποιον "κατώτερό" τους, ενώ  χάνουν εύκολα την ψυχραιμία τους , όταν τους "στριμώχνει στα σχοινιά", ελέγχοντας τις ιδέες και τις πράξεις τους .

Ανέκαθεν η Δεξιά ήταν κομπλεξική απέναντι στην Αριστερά , γιατί η υπεροχή της δεύτερης σε μόρφωση, παραγωγή ιδεών και ανθρωπισμό ήταν αναμφισβήτητη.

Κορυφαίοι επιστήμονες των θετικών επιστημών,  στρατευμένοι ανιδιοτελώς  στην υπηρεσία του Ανθρώπου, προοδευτικοί  φιλόσοφοι και διανοητές, ιστορικοί με διεθνές κύρος, θαυμάσιοι φιλόλογοι και αρχαιολόγοι , σπουδαιότατοι   καλλιτέχνες του θεάτρου, του κινηματογράφου, της μουσικής των εικαστικών τεχνών, απαράμιλλοι   λογοτέχνες, ικανότατοι κριτικοί   , αποτελούν  μια ατέλειωτη στρατιά ανθρώπων που άφησαν το αριστερό αποτύπωμά τους  στην ανθρωπότητα. Ο κόσμος όχι μόνο δεν θα ήταν καλύτερος χωρίς αυτούς, αντιθέτως ακόμα θα ζούσε κάτω από τη βαριά της Θρησκείας και της συντηρητικής σκέψης, που θέλουν τη ζωή να μην εξελίσσεται , να παραμένει καθηλωμένη  κάτω από τη βαριά δεσποτεία  της αριστοκρατικής σκέψης και των   ισχυρών του πλούτου.

Η Δεξιά δεν μπόρεσε ποτέ να ασκήσει πραγματική επιρροή στους διανοούμενους, όμως δεν είναι λίγοι οι αριστεροί  διανοούμενοι που προσχώρησαν στη Δεξιά από καθαρό οπορτουνισμό. Βρήκαν στους κόλπους της μια φιλόξενη αγκαλιά , που τους πρόσφερε για τις υπηρεσίες τους στον πόλεμο εναντίον της Αριστεράς οφίκια, χρήμα και δόξα.

Οι περισσότεροι από τους διανοούμενους που χλευάζουν σήμερα την Αριστερά είναι λοιπόν γεννήματα και θρέμματά της , αγωνίστηκαν στο παρελθόν για τις ιδέες και τα ιδανικά της. Οι λόγοι που  τους οδήγησαν στο να αλλάξουν στρατόπεδο , να προσχωρήσουν στο αντίπαλο στρατόπεδο , δεν ήταν μόνο ιδιοτελείς . Έχουν να κάνουν και με τις  ήττες της Αριστεράς  και με τις  διαψεύσεις των ονείρων τους από τα λάθη της εκεί όπου αυτή πήρε την εξουσία. Πολλά  ήταν τα αυταρχικά καθεστώτα που στο όνομα της Αριστεράς επιδόθηκαν σε εγκλήματα ανήκουστα για το ανθρωπιστικό όραμά της.

Δείτε ποιοι απαρτίζουν τη μαχητικότατη  "πρώτη γραμμή"της  δεξιάς διανόησης. Ψάξτε το βιογραφικό των πιο ηχηρών ονομάτων. Στη συντριπτική πλειοψηφία τους είναι πρώην Αριστεροί. Συμπεριφέρονται ως  γενίτσαροι κατά των παλαιών συντρόφων τους, τους καθυβρίζουν και τους συκοφαντούν με πρωτοφανή φανατισμό.

ΥΓ. Αν , όπως λένε, οι διάφοροι "αριστοκράτες της σκέψης" , τύπου Κασιμάτη, Θεοδωρόπουλου , Ράμφου ,  Σάκη Μουμτζή κλπ, η υπεροχή της Δεξιάς διανόησης πάνω στην Αριστερά είναι αδιαμφισβήτητη , τότε μπορούν μας εξηγήσουν γιατί η διανόηση αυτή απέτυχε να καθοδηγήσει σωστά τους πολιτικούς της παράταξής τους  , αδίστακτους  καιροσκόπους που  ευθύνονται για τις αλλεπάλληλες τρομακτικές περιπέτειες που έζησε η χώρα και εξακολουθεί να περνά έως τις μέρες μας , τον Εμφύλιο π.χ. , τη Δικτατορία των Συνταγματαρχών και την Πτώχευση με τα εξοντωτικά Μνημόνιά της; 

Η Ελλάδα  όμως του καθημαγμένου αστικού τοπίου, του κατεστραμμένου περιβάλλοντος, της κομματοκρατίας , της πολιτιστικής υστέρησης, της φτωχής Παιδείας , της γενικευμένης θρησκοληψίας , του ρατσισμού ,  του εθνικισμού ,  της ακαταμάχητης ως της μέρες μας  διαφθοράς είναι  έργο κατά βάση των Δεξιών κυβερνήσεων , που είχαν  ως διανοητικούς καθοδηγητές ιδεαλιστές "φιλοσόφους" σαν τον Τσάτσο, τον Κανελλόπουλο, τον Ράμφο και τόσους πολλούς άλλους "αρίστους" , που σπούδασαν στα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού, αλλά το αποτύπωμά τους  στην πολιτική παρήγαγε ελεεινά αποτελέσματα .