Σκοπιανοί δράκοι, Αλβανοί ασασίνοι και επενδύσεις της Χαλιμάς

6-7 λεπτά

---

Του Διογένη Λόππα

anoixtoparathyro.gr

Βιέννη, 2 Νοεμβρίου 2020. Η πρωτεύουσα της Αυστρίας βυθίζεται στο χάος έπειτα από μια αποτρόπαιη τρομοκρατική επίθεση με έντονο χρώμα φασιστικής ισλαμιστικής δράσης. Πριν πέσει νεκρός από τα πυρά της αστυνομίας, ο
21χρονος δράστης αφήνει πίσω του τρεις νεκρούς και εικοσιτρείς τραυματίες.

Ο ευρωπαϊκός τύπος έχει πάρει φωτιά και βέβαια η είδηση είναι πρωτοσέλιδο παντού. Ένα βασικό χαρακτηριστικό του ρατσισμού που ακόμα σιγοκαίει στην καρδιά της Ευρώπης είναι και αυτό: Μια βομβιστική επίθεση στη Συρία, το Ιράκ ή το Αφγανιστάν με δεκάδες θύματα, ακόμα και βρέφη στην αγκαλιά της μάνας τους, μετά βίας θα προβληθεί ως τρίτη είδηση και θα παίξει για μερικές ώρες, μέχρις ότου η ροή των επερχόμενων ειδήσεων, την καταχωνιάσει στην οριστική λήθη. Αντίθετα, τρεις »κανονικοί» ευρωπαίοι νεκροί είναι αρκετοί για την εγκαθύδριση μιντιακού χάους.  Ωστόσο, η σοβαρότερη ευρωπαϊκή δημοσιογραφία κράτησε τα υπόλοιπα προσχήματα, κατά την προσπάθειά της να διαχειριστεί τα κίνητρα του δράστη και τις ρίζες του.

Ένα βασικό χαρακτηριστικό του ακόμα μεγαλύτερου ρατσισμού που δεσπόζει στα μεγάλα σαλόνια της ελληνικής »δημοσιογραφίας» (σε εισαγωγικά, για ευνόητους λόγους): Μόλις η οι αυστριακές αρχές δίνουν τα πρώτα στοιχεία του δράστη, προσπαθώντας να κατανοήσουν τα κίνητρα της επίθεσης, αν δηλαδή πρόκειται για τρομοκρατική ομάδα, μοναχικό λύκο, ακροδεξιά ενέργεια ή απλά κάποιον παρανοϊκό δολοφόνο, σκάει η πρώτη βόμβα:

Ο νεκρός τρομοκράτης, παρά το γεγονός ότι είναι κανονικός Αυστριακός πολίτης, με ιθαγένεια, ταυτότητα, διαβατήριο και όλα τα σχετικά, έχει την ατυχία να κατάγεται (οι γονείς του, για να είμαστε ακριβείς) από την ακατονόμαστη χώρα (ξέρετε εσείς). Η ατυχία του είναι ακόμα μεγαλύτερη, καθώς όχι μόνο οι γονείς του είχαν το θράσος να γεννηθούν σε μια χώρα που τότε την έλεγαν Γιουγκοσλαβία, αλλά μάλιστα στη λάθος γωνιά:

Σε μια περιοχή που ονομάζεται Τέτοβο και στην πλειοψηφία της κατοικείται από την εθνική Αλβανική μειονότητα. Και το ακόμα χειρότερο: Καθώς σήμερα η περιοχή αυτή υπάγεται σε ένα κράτος που ονομάζεται Βόρεια
Μακεδονία και οι κάτοικοί της εντάσσονται μαζικά στο σουνιτικό Ισλάμ (ας
είναι καλά ο πολυχρονεμένος μας Σουλτάνος και η ΤΙΚΑ), η ατυχία του
μακαρίτη Kujtim Fejzullai χτυπάει ταβάνι: Ήταν και μουσουλμάνοι, οι
αθεόφοβοι…  Έτσι οι τίτλοι παίρνουν την ακόλουθη, πάνω – κάτω, μορφή:

*»Σκοπιανός αλβανικής καταγωγής, ο ισλαμιστής σφαγέας της Βιέννης»,
*αποφαίνονται τα »αξιόπιστα», »αμερόληπτα» και »ανθρωπιστικά» ελληνικά ΜΜΕ. Δηλαδή ένας Αυστριακός πολίτης, που μάλλον πίστευε στο ριζοσπαστικό Ισλάμ (άγνωστο, καθώς η πίστη νομικά αποτελεί προστατευόμενο προσωπικό δεδομένο), για τις ανάγκες της τριτοκοσμικής ελληνικής κανιβαλικής κοινής γνώμης μεταμορφώθηκε σε κάτι εντελώς απροσδιόριστο, για τα σύγχρονα ευρωπαϊκά ήθη.

Αν όμως ο Αυστριακός δολοφόνος ήταν εξαιρετικά άτυχος και κανιβαλίστηκε άγρια από τους απανταχού ελληνάρες, δε συνέβη τον ίδιο με έναν »συμπατριώτη» του.

*Πακτωλός γερμανικών επενδύσεων *

Ο κ. Nazif Destani, Γερμανός επιχειρηματίας, έγινε το οικονομικό πρόσωπο της εβδομάδας που μας πέρασε. Η φωτογραφία του κόσμησε πολιτικές και οικονομικές εφημερίδες και website και η σχεδιαζόμενη επένδυσή του στη Θεσσαλονίκη, αναλύθηκε από ειδικούς και μη. Ο κ. Destani και ο μακαρίτης Fejzullai έχουν κάτι κοινό: Οι γονείς τους, πριν πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς ελέω του Γιουγκοσλαβικού εμφυλίου, κατοικούσαν στην (μουσουλμανική) περιοχή του Τετόβου και ανήκαν στην εθνική μειονότητα των Αλβανών.

Ωστόσο, κανένας δε σκέφτηκε να γράψει για τον κ. Destani:

‘*’Σκοπιανός μουσουλμάνος, Αλβανικής καταγωγής, σχεδιάζει μεγάλη επένδυση στη Θεσσαλονίκη». *

Αντίθετα, οι περισσότεροι τίτλοι ήταν κάπως έτσι:

*»Μεγάλη Γερμανική επένδυση στη Θεσσαλονίκη για την παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων»*

Δεδομένου ότι η στριμωγμένη ελληνική κυβέρνηση και προσωπικά ο μαζικά
βαλλόμενος πρωθυπουργός έχουν απόλυτη ανάγκη από θετικές ειδήσεις, ήταν απολύτως λογικό μια εκδήλωση ενδιαφέροντος για μια πιθανή επένδυση από μια εντελώς άγνωστη εταιρία, να λάβει διαστάσεις θριάμβου από αυτό που οι γνωρίζοντες την ελληνική μιντιακή πραγματικότητα εν συντομία αποκαλούμε ΥΕΝΕΔ (Υπηρεσία Ενημέρωσης ΝΕας Δημοκρατίας). Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι,

Φυσικά δεν έχει καμία σημασία αν στην πραγματικότητα τέτοιου είδους
»επενδύσεις» με τις οποίες είναι γαλουχημένη η ελληνική δεξιά θυμίζουν
ανάλογες προσπάθειες του γραφικού Αντιπροέδρου της, ο οποίος μάλιστα
κατέχει και τον σχετικό τίτλο (ευτυχώς για όλους μας, σκέτο τον τίτλο). Για
τους συμπαθείς καταναλωτές σανού πρόκειται για πακτωλό γερμανικών
επενδύσεων που εισρέει στη χώρα, μαγεμένων από την προσωπικότητα ενός
τεχνοκράτη υπερ-πρωθυπουργού και του επιτελικού αντι-γραφειοκρατικού (λέμε τώρα) καθεστώτος που με κόπο προσπαθεί να εγκαθιδρύσει πάνω στα ερείπια που παρέλαβε από τους Κομμουνιστάς. Για τους υπόλοιπους πρόκειται απλά για *επενδύσεις της Χαλιμάς*.

Τουλάχιστον, η ευχάριστη αυτή ιστορία, δίδαξε ένα πολύ καλό μάθημα στους
πιστούς ακόλουθους της κυβέρνησης: Ότι κάποιος που η καταγωγή του χάνεται στα φτωχικά μουσουλμανικά χωριά της Βόρειας Μακεδονίας, ναι, μπορεί όντως να είναι *Γερμανός Επενδυτής, *(έστω και πέτσινος, αυτό θα το δείξει η ιστορία) και όχι απλά ακόμα ένας »*Σκοπιανός μουσουλμάνος Αλβανικής καταγωγής».*

Τρία στραβά σε ένα είναι too much για τους κατά τα άλλα συμπαθείς Έλληνες δεξιούς (εξαιρώ τους πολυπληθείς καραμανλικούς συντηρητικούς που ευτυχώς αποτελούν και την πλειοψηφία στο χώρο). Και Αλβανός και »Σκοπιανός» και μουσουλμάνος, θέλει αλήθεια μεγάλες κοχόνες για να ανταπεξέλθεις. Θα πρότεινα στον κ. Destani, αν όντως σκέφτεται στα σοβαρά να επενδύσει στη Θεσσαλονίκη, να κάνει πρώτα μια σοβαρή έρευνα περί κοινωνική αποδοχής, αν δε θέλει να βρεθεί προ εκπλήξεων. Για να μην ξυπνήσει μια μέρα και βρει έξω από την πόρτα του εργοστασίου του παπάδες, ξεβράκωτους φασίστες και σημαίες της Βεργίνας, να του υποδεικνύουν το δρόμο της επιστροφής προς τα αφιλόξενα γκέτο του Ντίσελντορφ, που πιθανώς μεγάλωσε.