Στιβ Μπάνον : κινώντας τα νήματα της παγκόσμιας ακροδεξιάς

 

Ο Στιβ Μπάνον μαζί με τον Μ. Λεβί, επικριτή του Ντ. Τραμπ, κατά την παρουσία τους στο Athens Democracy Forum

 

Στιβ Μπάνον / Ο «Έλληνας Μακρόν» που ενσωμάτωσε την Alt Right

Πώς η Ν.Δ. μετέτρεψε την πολιτική σε προπαγάνδα. Η επένδυση στην επικοινωνία, τα fake news, οι συνωμοσιολογίες και οι επισκέψεις Μπάνον στην Ελλάδα

 

Σπύρος Ραπανάκης 

avgi.gr 

7-9 λεπτά

---

Τον Αύγουστο του 2017 ο Στιβ Μπάνον, κατά πολλούς πρωτεργάτης της εκλογικής νίκης του Τραμπ και μετέπειτα επικεφαλής σύμβουλος στρατηγικής του Προέδρου, φεύγει από τον Λευκό Οίκο. Μια έξοδος πιθανότατα σχεδιασμένη. Αφού η Alt Right κατάφερε και έφτασε στον Λευκό Οίκο, γιατί να μην μπορεί να επικρατήσει στην Ευρώπη, πάνω στα αποκαΐδια της οικονομικής κρίσης και την αναταραχή που προκαλούσε το προσφυγικό;

Μπορεί τελικά να μην έφερε το σχέδιό του εις πέρας, ωστόσο η σπορά που άφησε ενσωματώθηκε απόλυτα από του ακροδεξιούς, αλλά και τη θεσμική Δεξιά, που ενσωμάτωσε την alt right γραμμή.

Ο Μπάνον υπήρξε ένας εκ των “ιδρυτών πατέρων” της alt right ιδεολογίας. Ως διευθυντής του ακροδεξιού ιστοτόπου Breitbart πρωταγωνίστησε στη ραγδαία εξάπλωση των ιδεών της Alt Right. Η Ακροδεξιά έπρεπε, κατά τον ίδιο, να βγει από το περιθώριο, να αφήσει τα μαχαίρια και τα ρόπαλα, να φορέσει σακάκια και να πείσει την κοινωνία.  Όχι με τη φυσική βία, αλλά με τα όπλα των ψεμάτων, του φόβου και του μίσους.

Δεκάδες χιλιάδες τρολ, fake news, ρατσισμός, λευκή ανωτερότητα, στοχοποίηση και επίθεση με τερατώδεις συκοφαντίες κατά προσώπων ή θεσμών και φυσικά ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας.  Ένα σύστημα που δεν περιορίστηκε απλά στην αναπαραγωγή fake news ή της “εναλλακτικής πραγματικότητας” -βασικός άξονας στη θεωρία Μπάνον-, αλλά έφτασε να παρεμβαίνει ευθέως στις ίδιες της Δημοκρατίες ανά τον κόσμο.

Το σκάνδαλο της Cambridge Analytica* είναι εξόχως αποκαλυπτικό, με τον Μπάνον να πρωταγωνιστεί, ιδίως όσον αφορά το ευρωπαϊκό σκέλος, με αιχμή του δόρατος την περίπτωση της Μ. Βρετανίας με τη διάδοση, γιγάντωση και εν τέλει επικράτηση του Brexit.

Τι γύρευε ο Μπάνον στην Ελλάδα;

Τι σχέση μπορεί να έχουν όλα αυτά με τη χώρα μας; Ο ευφυέστατος Μπάνον, αφού τα κατάφερε στην περίπτωση της Μεγάλης Βρετανίας, αποφάσισε να βάλει εμπρός ένα φιλόδοξο όραμα: το κίνημα. Μια μεγάλη πολιτική συμμαχία των Ευρωπαίων λαϊκιστών και εθνικιστών με στόχο τη συγκρότηση μιας μεγάλης, συμπαγούς ευρωπαϊκής πολιτικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο που θα προέκυπτε στις ευρωεκλογές του 2019. Οι επαφές του τα προηγούμενα χρόνια με τον Φάρατζ, τον Τζόνσον, τη Λεπέν, τον Σαλβίνι, τον  Όρμπαν, τους Πολωνούς και Αυστριακούς “θεσμικούς ακροδεξιούς” τον έκαναν να αισιοδοξεί πως μπορεί να τα καταφέρει.

Έτσι, το 2017, αφού έστησε τη βάση του “κινήματος” στο μεσαιωνικό μοναστήρι Trisulti βόρεια της Ρώμης, ο Μπάνον επισκέπτεται την Αθήνα για να συναντήσει εκπροσώπους επιχειρηματιών, πολιτικές προσωπικότητες, ανθρώπους της επικοινωνίας, αλλά και δημοσιογράφους.

Οι επαφές του μένουν στο “σκοτάδι”. Σύμφωνα με πληροφορίες ωστόσο γνωρίζουμε ότι τόσο ο ίδιος όσο και συνεργάτες του επεδίωξαν να ανοίξουν διαύλους με στελέχη της Ν.Δ. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, τα κατάφερε ανοίγοντας δίαυλο με κομματικούς παράγοντες της Πειραιώς, ιδίως της νέας γενιάς, με εμπλοκή στο επικοινωνιακό επιτελείο.

Δύο χρόνια μετά επισκέπτεται ξανά την Αθήνα, όχι στα κρυφά αυτή τη φορά. Αντίθετα με μεγάλη δημοσιότητα, συνεντεύξεις και δημόσιες παρεμβάσεις ως ομιλητής στο Athens Democracy Forum τον Οκτώβριο του 2019. Διεθνή μέσα μάλιστα είχαν τότε αναρωτηθεί τι δουλειά έχει ένας αρνητής της δημοκρατίας σε ένα φόρουμ για τη δημοκρατία στην Αθήνα, όπου γεννήθηκε η δημοκρατία. Στο ίδιο φόρουμ ομιλητής, σε άλλο τραπέζι, ήταν και ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, αλλά και κορυφαία κυβερνητικά στελέχη.

Ο... “Έλληνας Μακρόν” με πρακτικές Alt Right

Πίσω στο 2017 ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιδιώκει να φιλοτεχνήσει το προφίλ του κεντρώου φιλελεύθερου ηγέτη.  Ένας Μακρόν της Βαλκανικής. Στο εσωτερικό της παράταξής του καταφέρνει να ισορροπήσει τις εσωκομματικές φατρίες δίνοντας τα “κλειδιά” στην ακροδεξιά τάση, η οποία εκφράζει ένα πολύ σημαντικό τμήμα των ψηφοφόρων της Ν.Δ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα νεότερα στελέχη που αναδεικνύονται, αρκετά εκ των οποίων εκλέγονται βουλευτές, κάθε άλλο παρά κεντροδεξιά είναι. Διόλου τυχαία, πολλοί εξ αυτών τοποθετούνται και δημόσια υπέρ του Τραμπ, όπως ο Γεωργιάδης: “Θα τον ψήφιζα και με τα δυο χέρια”.  Ή ο Βορίδης: “Οι πολιτικοί που λένε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν ανασχέσεις των μεταναστευτικών ροών ή μεταναστευτικός έλεγχος λένε κάτι εντελώς παράλογο. Αυτό κι αν είναι λαϊκιστικό. (...) Αυτοί οι πολιτικοί ουσιαστικά γεννούν την επιτυχία του Τραμπ”.

Όταν η επικοινωνία κατάπιε την πολιτική

Ο Κ. Μητσοτάκης επενδύει απόλυτα στην εικόνα και την επικοινωνιακή στρατηγική προσλαμβάνοντας εταιρίες και “γκουρού” του χώρου. Κάτι που ξεκινάει το 2016-2017 και κορυφώνεται μετά τις εκλογές, όταν πλέον στο Μέγαρο Μαξίμου στήνεται επικοινωνιακό στρατηγείο.

Πρωταγωνιστές, μεταξύ άλλων, υπό τον Τάκη Θεοδωρικάκο, ο δημοσκόπος Γ. Μαύρος, ο σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας Ευτύχης Βαρδουλάκης, που αναλαμβάνει εκτός των άλλων να διεξάγει σεμινάρια για τα στελέχη του κόμματος, αλλά και ο πολυδιαφημισμένος “high tech” σύμβουλος των Προέδρων  Έρικ Θανόπουλος - Πάρκς. Ακόμα και γραμματέας προγράμματος αναλαμβάνει ο επικοινωνιολόγος, με ειδίκευση στα σοσιαλ μίντια, Δ. Παπαγγελόπουλος.

Η αποστολή είναι διπλή. Από τη μια ο Μητσοτάκης να εμφανιστεί ως μετριοπαθής, φιλελεύθερος, Ευρωπαίος, κεντρώος ηγέτης που θα αντιμετωπίσει τον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη στήνεται και λειτουργεί μια επικοινωνιακή καταιγίδα. Στρατηγικός στόχος η απόλυτη ιδεολογική και κοινωνική επικράτηση επί της Αριστεράς. Στα σόσιαλ μίντια εμφανίζονται σαν τις μέλισσες τρολ, σάιτ, σελίδες στο Facebook που προωθούν το αντιπολιτευτικό αφήγημα της Ν.Δ.

Έχει ενδιαφέρον να θυμηθούμε ποιοι είναι οι αρμοί αυτού του αφηγήματος και τις συμπτώσεις τους με τη στρατηγική Τραμπ στις ΗΠΑ και άλλων ακροδεξιών λαϊκιστών στην Ευρώπη: Fake news. Σε καθημερινή βάση, ψεύδη κατά της τότε κυβέρνησης, που από τα σόσιαλ μίντια γίνονταν “είδηση” και “εναλλακτική πραγματικότητα” στα τηλεοπτικά κανάλια. Στοχοποίηση, συκοφαντία και “ανθρωποφαγία” χωρίς όρια, που άγγιζε όχι μόνο κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μέλη των οικογενειών τους ή ακόμα και συνεργατών βουλευτών και υπουργών.

Ταυτόχρονα τα “γαλάζια” τρολ μαζί με προβεβλημένα στελέχη ή όψιμους πολιτευτές επένδυσαν και ενίσχυσαν τα πιο ακραία αντανακλαστικά της κοινωνίας. Δεν θα μπορούσαν να λείψουν από την Ελλάδα ο αντιισλαμισμός και η αντιπροσφυγική ρητορική, που ήταν mainstream στην Ευρώπη, φουντώνοντας τα ακροδεξιά, “θεσμικά” και μη, κινήματα. Αυτά που υποστήριζαν η Χρυσή Αυγή και οι πλέον ακραίοι έγιναν με μεθοδικότητα κυρίαρχο αφήγημα. Με πολύ ρατσισμό και μπόλικη συνωμοσιολογία, “εξισλαμισμό”, “σχέδιο του Σόρος”, “αφελληνισμό” κ.λπ., η Ν.Δ. συγκρότησε ένα “μπετόν” ακροατήριο.

Το “μπάρμπεκιου” στο οποίο καλούσε ο Κ. Κυρανάκης ήταν μια χαρακτηριστική alt right τακτική που θύμιζε rednecks στο Τέξας. Ο κολλητός του Κουρτς, που στηρίχτηκε στους ακροδεξιούς της Αυστρίας, είναι εκείνος που πριν από λίγες ημέρες αμφισβήτησε τους επιστήμονες στο θέμα του εμβολίου. Συνωμοσιολογία, ψέματα και μίσος είχαμε και στο κατεξοχήν αντιπολιτευτικό όχημα της Ν.Δ., τη Συμφωνία των Πρεσπών.

Ας θυμηθούμε επίσης τον Κ. Μπογδάνο, ο οποίος έφερε στην Ελλάδα μια κλασική θεωρία συνωμοσίας που “φύεται” ιδιαιτέρως στις ΗΠΑ, μεταξύ των οπαδών του Τραμπ, ότι το Netflix είναι ένα μαρξιστικό εργαλείο που κάνει κομμουνιστική προπαγάνδα.  Ή όταν ο Μ. Βορίδης απειλούσε ότι ο Τσίπρας θα καταργήσει τα Χριστούγεννα, κάτι που υποστήριζε ο Τραμπ για τον Μπάιντεν. Το πλεονέκτημα του Μητσοτάκη έναντι του Τραμπ ωστόσο είναι ότι ο πρωθυπουργός έχει μαζί του σχεδόν το σύνολο του μιντιακού συστήματος.

*Τι μάθαμε από το σκάνδαλο της Cambridge Analytica