*Λορελάη... πόσο αγαπήθηκε μια σύγχρονη σειρήνα που σκοτώνει ... - (Γητεύτρια/ghteytria.blogspot.com)

ΕΡΡΙΚΟΣ ΧΑΪΝΕ

Χάινριχ Χάινε - Βικιπαίδεια

Heinrich Heine | Britannica.com

 Λορελάϊ

1. [ Σε μετάφραση: Γεωργίου  Μ. Βιζυηνού] 

 Δεν ξέρω αυτή μου η λύπη τι σημαίνει

και μ΄έχει τόσο, τόσο θλιβερό!

Από το νου μου μέσα δεν εβγαίνει 

μια ιστορία απ΄τον παλιό καιρό.

Ψυχρά φυσά τ΄αγέρι και βραδιάζει  ,

ο Ρήνος σιγανά κατρακυλά,

στες φωταυγές του ήλιου, που πλαγιάζει,

του όρους η κορφή σπιθοβολά.

Θαυμάσια αυτού στην κορυφή την ίδια

κάθεται η πιο ωραία κοπελιά,

αστράφτουν τα χρυσά της τα στολίδια,

χτενίζει τα χρυσά της τα μαλλιά.

Μ΄ολόχρυσο χτενάκι τα χτενίζει

και τραγουδάει ένα σκοπό η ξανθή,

Στους θαυμαστούς τους ήχους που σκορπίζει

δεν είναι νους που να μη μαγευθεί.

Το ναύτη στη βαρκούλα τον αρπάζει

λαχτάρα που σαλεύει τα μυαλά,

Τους βράχους που προβάλλουν δεν κοιτάζει

απάνω μόνο βλέπεις στ΄αψηλά.

Φοβούμαι πως το κύμα θέ΄ να φάει

και ναύτη και βαρκούλα τώρα δα:

Αχ! ολ΄αυτά τα κάμν΄η Λορελάι

με το γλυκό σκοπό που τραγουδά.

*****************

 Λορελάϊ

2. [Σε μετάφραση Άγγελου Βλάχου] 

Δεν ξέρω ποια να είναι η αιτία,
κι είναι το στήθος μου τόσο βαρύ.
Μια παλαιά, αρχαία ιστορία
από το νου μου νά’ βγει δεν μπορεί.

Κρύα βραδιά και σκοτεινοί οι κάμποι
και το ποτάμι ήσυχο περνά,
και του βουνού ψηλά η ράχη λάμπει
απ’ τα φιλιά του ήλιου τα στερνά.

Στην κορυφή απάνω καθισμένη
λάμπει πεντάμορφη μια κοπελιά.
Αστράφτει όλη χρυσοστολισμένη,
χτενίζει τα χρυσά της τα μαλλιά.

Ολόχρυσο κρατεί στα χέρια χτένι
κι ένα τραγούδι αγάλια τραγουδεί…
τραγούδι που τ’ ακούς και σε τρελαίνει
και λησμονάς και μάνα και παιδί.

Ο ναύτης με την βάρκα του περνάει
τ’ ακούει, μαγεύεται, χάνει το νου,
τους βράχους πού’ναι εμπρός του δεν κοιτάει
και στην κορφή κοιτάει του βουνού.

Ψηλά κοιτάει… τον τραβά το κύμα
και τάφο του ανοίγει παρακεί,
και φταίει η πεντάμορφη –τι κρίμα!–
και η φωνή της η μαγευτική.