"Ο Τύραννος" (πραγματικός τίτλος:
Hatter's castle/Το κάστρο του καπελά) είναι το πρώτο μυθιστόρημα του Κρόνιν (Άρτσιμπαλντ Τζόζεφ Κρόνιν - Βικιπαίδεια), η επιτυχία του οποίου τον ώθησε να εγκαταλείψει την καριέρα του ως γιατρού και να στραφεί στη συγγραφή.
Το βιβλίο αυτό, από τη δεκαετία του ΄30 που πρωτοκυκλοφόρησε, έως σήμερα προσελκύει σταθερά το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού , διότι αποτελεί μια δυνατή αποτύπωση της ψυχοσύνθεσης του τυραννικού ανθρώπου.
Ο "Τύραννος" είναι ένας διαχρονικός χαρακτήρας κάθε φύλου και κάθε τάξης , τον συναντάμε παντού όπου υπάρχουν ανθρώπινες ομάδες. Είναι ο άνθρωπος που δεν αγαπά κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό του , ο γεμάτος αλαζονεία, εγωισμό , ατομισμό και σκληρότητα.
Η ζωή γι΄αυτόν είναι ένας αδυσώπητος αγώνας κατά πάντων, αφού δηλητηριάζει τις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του , τους οποίους θεωρεί κατώτερους, και διαχειρίσιμους για την ικανοποίηση των ποταπών προθέσεών του .. Ο «Τύραννος» υπάρχει παντού και πάντα, βρίσκεται δίπλα μας κάθε μέρα, είναι μπροστά μας γεμάτος έπαρση και εγωισμό, είναι η αβυσσαλέα προσωπικότητα του αυτοκαταστροφικού ανθρώπου , που συμπαρασύρει στην πτώση του όσους τον αγαπούν ή τον πλησιάζουν, όντας ανυποψίαστοι για το πόσο επικίνδυνος είναι.
Η ζωή γι΄αυτόν είναι ένας αδυσώπητος αγώνας κατά πάντων, που δηλητηριάζει τις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του , τον αρρωσταίνει προσωπικά δεν είναι ο φανταστικός χαρακτήρας ενός μυθιστορήματος. Ο «Τύραννος» βρίσκεται δίπλα μας κάθε μέρα, μπροστά μας γεμάτος έπαρση και εγωισμό. Σκληρός και απάνθρωπος. Ελαττώματα που ως πρώτο στόχο έχουν εκείνον που τα κατέχει.
Ο "Τύραννος" είναι άρρωστος , αφού το δηλητήριο του εγωισμού βασανίζει πρώτα και κύρια τον κάτοχό του , οι δε συνέπειές του είναι τρομακτικές , μια και συνδέονται με την εγκατάλειψή του από τους άλλους και τη φριχτή μοναξιά που ακολουθεί.
Ιδού πώς την περιγράφει σ΄ένα απόσπασμα του βιβλίου του:
[...] σκέψη του ταξίδεψε για μια ακόμα φορά στα περασμένα. Και θυμήθηκε πως δεν αγάπησε ποτέ στην ψυχή του τα πρόσωπα όσο αγάπησε τις ψεύτικες και παράλογες ιδέες του. Πάντα κοίταζε ψηλά για να κρατήσει ένα ψεύτικο τίτλο κι ένα όνομα και είχε οδηγήσει πάντα στη ζωή του την προσποίηση, την ψευτιά και την υποκρισία.
Στην αφοσίωσή και στην αγάπη της γυναίκας του έδειξε αδιαφορία και ψυχρότητα. Στα παιδιά του φέρθηκε απάνθρωπα, όχι σαν πατέρας παρά σαν ξένος… Πόσα δράματα γύρω του, δίχως να προσέξει πως ήταν αυτός που τα δημιούργησε! Ποιος θα τον παρηγορούσε τώρα στο δικό του δράμα; Κανένας! Έμεινε μόνος τώρα πια μαζί με τον εγωισμό του και το τελευταίο θύμα του.[...]
Η μεταφορά του βιβλίου στον κινηματογράφο ευτύχησε και λόγω της ¨στιβαρής" σκηνοθεσίας αλλά και λόγω των θαυμάσιων ερμηνειών τριών πρωτοκλασάτων ηθοποιών , του Ρόμπερτ Νιούτον, της Ντέμπορα Κερ και του Τζέιμς Μέισον.Η ταινία διατηρεί έως σήμερα τη γοητευτική λάμψη του παλιού καλού Βρετανικού νουάρ.
Το βιβλίο αυτό, από τη δεκαετία του ΄30 που πρωτοκυκλοφόρησε, έως σήμερα προσελκύει σταθερά το ενδιαφέρον του αναγνωστικού κοινού , διότι αποτελεί μια δυνατή αποτύπωση της ψυχοσύνθεσης του τυραννικού ανθρώπου. 
Ο "Τύραννος" είναι ένας διαχρονικός χαρακτήρας κάθε φύλου και κάθε τάξης , τον συναντάμε παντού όπου υπάρχουν ανθρώπινες ομάδες. Είναι ο άνθρωπος που δεν αγαπά κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό του , ο γεμάτος αλαζονεία, εγωισμό , ατομισμό και σκληρότητα. Η ζωή γι΄αυτόν είναι ένας αδυσώπητος αγώνας κατά πάντων, αφού δηλητηριάζει τις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του , τους οποίους θεωρεί κατώτερους, και διαχειρίσιμους για την ικανοποίηση των ποταπών προθέσεών του .. Ο «Τύραννος» υπάρχει παντού και πάντα, βρίσκεται δίπλα μας κάθε μέρα, είναι μπροστά μας γεμάτος έπαρση και εγωισμό, είναι η αβυσσαλέα προσωπικότητα του αυτοκαταστροφικού ανθρώπου , που συμπαρασύρει στην πτώση του όσους τον αγαπούν ή τον πλησιάζουν, όντας ανυποψίαστοι για το πόσο επικίνδυνος είναι.
Η ζωή γι΄αυτόν είναι ένας αδυσώπητος αγώνας κατά πάντων, που δηλητηριάζει τις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του , τον αρρωσταίνει προσωπικά δεν είναι ο φανταστικός χαρακτήρας ενός μυθιστορήματος. Ο «Τύραννος» βρίσκεται δίπλα μας κάθε μέρα, μπροστά μας γεμάτος έπαρση και εγωισμό. Σκληρός και απάνθρωπος. Ελαττώματα που ως πρώτο στόχο έχουν εκείνον που τα κατέχει.
Ο "Τύραννος" είναι άρρωστος , αφού το δηλητήριο του εγωισμού βασανίζει πρώτα και κύρια τον κάτοχό του , οι δε συνέπειές του είναι τρομακτικές , μια και συνδέονται με την εγκατάλειψή του από τους άλλους και τη φριχτή μοναξιά που ακολουθεί.
Ιδού πώς την περιγράφει σ΄ένα απόσπασμα του βιβλίου του:
[...] σκέψη του ταξίδεψε για μια ακόμα φορά στα περασμένα. Και θυμήθηκε πως δεν αγάπησε ποτέ στην ψυχή του τα πρόσωπα όσο αγάπησε τις ψεύτικες και παράλογες ιδέες του. Πάντα κοίταζε ψηλά για να κρατήσει ένα ψεύτικο τίτλο κι ένα όνομα και είχε οδηγήσει πάντα στη ζωή του την προσποίηση, την ψευτιά και την υποκρισία.
Στην αφοσίωσή και στην αγάπη της γυναίκας του έδειξε αδιαφορία και ψυχρότητα. Στα παιδιά του φέρθηκε απάνθρωπα, όχι σαν πατέρας παρά σαν ξένος… Πόσα δράματα γύρω του, δίχως να προσέξει πως ήταν αυτός που τα δημιούργησε! Ποιος θα τον παρηγορούσε τώρα στο δικό του δράμα; Κανένας! Έμεινε μόνος τώρα πια μαζί με τον εγωισμό του και το τελευταίο θύμα του.[...]
Η μεταφορά του βιβλίου στον κινηματογράφο ευτύχησε και λόγω της ¨στιβαρής" σκηνοθεσίας αλλά και λόγω των θαυμάσιων ερμηνειών τριών πρωτοκλασάτων ηθοποιών , του Ρόμπερτ Νιούτον, της Ντέμπορα Κερ και του Τζέιμς Μέισον.Η ταινία διατηρεί έως σήμερα τη γοητευτική λάμψη του παλιού καλού Βρετανικού νουάρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου